Bogactwo przyrodnicze Macedonii

Bogactwo przyrodnicze Macedonii chronione jest w 4 parkach narodowych zajmujących łączną pow. 110 tys. ha Ochronie podlega także środowisko przyrodnicze Jeziora Ochrydzkiego, a pisane wraz z miastem Ochryda na Światowego Dziedzictwa Przyrodniczego i Kulturalnego UNESCO (program uprawnienia budowlane na komputer).

Macedonię zamieszkuje ponad 2 min osób (1999), spośród których 66,5% uznaje się za Macedończyków. Należy podkreślić’, że współcześni mieszkańcy Macedonii to naród słowiański, który napłynął na te obszary w VI w. i nie jest spokrewniony z antycznymi Macedończykami. Świadomość narodowa tej grupy Słowian zaczęła kształtować’ się dość późno, bo dopiero w końcu XIX w., a formalnie została potwierdzona utworzeniem w obrębie Jugosławii republiki macedońskiej (pomimo to do dnia dzisiejszego Bułgaria i Grecja negują istnienie narodu macedońskiego) (program uprawnienia budowlane na ANDROID).

Najliczebniejszą grupą mniejszościową w Macedonii są Albańczycy (22,9%), a ich udział w strukturze narodowościowej wykazuje silną tendencję wzrostową. Wynika to gl. z blisko trzykrotnie wyższej stopy przyrostu naturalnego w lej grupie, niż przeciętna dla kraju (dla porównania: w 1981 liczyli oni ok. .577 tys. osób, a w 1997 - już prawie 480 tys. Albańczycy koncentrują się gł. w pn.-zach. części kraju (pas między Tetovem a Dobarem). Macedonię zamieszkują także Turcy (4%; na wsch. kraju), Romowie 12,4%), Serbowie (2%) oraz Wołosi (uprawnienia budowlane).

Zróżnicowana struktura etniczna znajduje odzwierciedlenie w wyznaniowej i językowej. Około 67% ludności stanowią wyznawcy Autokefalicznego Prawosławnego Kościoła Macedońskiego, 50% to wyznawcy islamu (gł. Albańczycy i Turcy), a pozostałe 5% przypada na wyznawców innych religii, m.in. katolicyzmu (0,5%). Językiem urzędowym jest macedoński (zaliczany do grupy języków słowiańskie h), którym posługuje się ok. 70% mieszkańców kraju. 21 % obywateli używa na co dzień języka albańskiego, a pok. 5% - tureckiego i serbsko-chorwackiego (program egzamin ustny).

Sieć osadnicza

Na sieć osadniczą składa się ponad 1,7 tys. osiedli, wśród których najwyżej położonym miastem jest Kruszewo ( I 550 m n.p.m.). Średnia gęstość zaludnienia wynosi 79,1 osób/km’, jednak rozmieszczenie ludność i jest nierównomierne. Najgęściej zaludnione są pn.-wsch. rojony kraju (aglomeracja Skopie), a najrzadziej obszary w pd.-wsch. części. W miastach żyje 61 % populacji (największy odsetek z wszystkich republik byłej Jugosławii), z czego w samym Skopie 444 tys. (22% ogółu mieszkańców). Inne większe ośrodki miejskie kraju to: Bitola (78 tys.), Kumanovo (72 tys.), Prilep (68 tys.), Tetovo (50 tys.), Veins (47 tys.), Ochryda (4.5 tys.) (opinie o programie).

Przyrost naturalny kształtuje się na dość wysokim poziomie 7%.., aczkolwiek w ostatnie h latać h wykazuje tendencję spadkową. Prawie 67% ludności jest w wieku produkcyjnym do I 5. roku życia stanowią 2.5%, a powyżej 65. - 10%. Przeciętna dł. życia wynosi 71,5 lata, 69,5 dla mężczyzn i 7.5,6 dla kobiet (segregator aktów prawnych).

Zarówno system oświaty, jak i opieka zdrowotna są bezpłatne i szeroko dostępne. Siec 44 placówek szpitalnych dysponuje ponad I I tys. łóżek (18 5 osoby na I łóżko), a I lekarz przypada na 454 osoby. Powszechny system edukacji obejmuje nauczanie na szczeblu podstawowym (obowiązkowe) i średnim (dobrowolne). W kraju działa ponad I tys. szkół podstawowych (w tym 279 placówek nauczających w języku albańskim, 55 w tureckim i I 5 w serbskochorwackim) oraz 90 szkół średnich (5 z językiem albańskim, 2 z tureckim). Gł. ośrodkami akademickimi są: Skopie (Uniwersytet Św. Św. Cyryl.) i Metodego założony w 1946) oraz Bitola (Uniwersytet Św. Klemensa, 1967), gdzie kształci się 27 tys. studentów. Językiem wykładowym jest tam macedoński. W Tetovie działa nieformalnie prywatny uniwersytet albański (nie uznawany przez władze Macedonii). Około 11 % mieszkańców kraju nie potrafi pisać ani czytać (promocja 3 w 1).