Budownictwo - zużycie drewna

Budownictwo zużywa około 80% całkowitego zapotrzebowania drewna w gospodarce państwowej (program uprawnienia budowlane na komputer).

Z tej liczby tylko mały procent stanowi stolarka, a więc dziedzina, w której drewno jest materiałem użytym celowo i nie dającym się jeszcze w naszych obecnych warunkach niczym zastąpić. Podstawowa natomiast masa powyższego drewna zużywa się w budownictwie tradycyjnym na rusztowania, deskowania, prowizoryczne drewniane budynki, parkany itp. i po kilkakrotnym zaledwie użyciu stanowi ona odpadki nadające się już tylko na opał (program uprawnienia budowlane na ANDROID).
Zużycie natomiast drewna w konstrukcjach prefabrykowanych jest tak niewielkie, że praktycznie może ono nie być brane pod uwagę. Montaż konstrukcji dokonywany jest albo całkowicie bez użycia drewna, albo z zastosowaniem jego w minimalnych ilościach.
Zużycie drewna na formy przy produkcji prefabrykatów jest również niewielkie i ma zresztą miejsce tylko wtedy, gdy elementy wykonywane są w formach drewnianych. Formy tego rodzaju są jeszcze często u nas stosowane nie tylko na budowie, lecz i w zakładach stałych (uprawnienia budowlane).

Ze względu jednak na wielokrotność ich użycia straty drewna na ten cel, jakkolwiek istnieją, nie są duże. Należy mieć przy tym na względzie, że w miarę postępu typizacji projektów produkcja prefabrykatów będzie przyjmowała coraz bardziej charakter masowy lub seryjny, w związku z czym formy drewniane będą zastąpione w przyszłości kosztowniejszymi, lecz wielokrotnie trwalszymi formami stalowymi lub betonowymi.
Porównawczy rząd wielkości zużycia drewna w poszczególnych rodzajach konstrukcji, przy przyjęciu tego zużycia w tradycyjnych konstrukcjach monolitycznych za 1. Liczby dotyczące konstrukcji prefabrykowanych przyjęto w założeniu, że prefabrykaty wykonywane są w formach drewnianych (program egzamin ustny).

Zużycie drewna

Zużycie drewna przy formowaniu prefabrykatów w matrycach betonowych lub w formach stalowych, co powinno mieć z reguły miejsce przy produkcji elementów masowych w zakładach stałych, sprowadza się praktycznie do zera. Dla przykładu podamy, że takie elementy typu masowego, jak belki i pustaki stropów DMS, wykonywane są w zakładach stałych niemal wyłącznie w formach stalowych.
Warto tu dodać, że budownictwo przemysłowe powinno stać się poważnym odbiorcą prefabrykatów produkowanych w zasadzie dla innych resortów. Dotyczy to przede wszystkim strunobetonowych podkładów kolejowych, które powinny wyrugować stosowane dotychczas w zakładach przemysłowych podkłady drewniane. Jak wielkie znaczenie dla gospodarki drewnem ma możność zastąpienia drewnianych podkładów kolejowych podkładami z betonu sprężonego świadczą liczby zaczerpnięte z materiałów międzywojennych. Według powyższych materiałów w okresie międzywojennym wymieniano w Polsce rocznie ok. 3 000 000 sztuk podkładów normalnotorowych, co odpowiada 450 000 m:t drewna. Przy uwzględnieniu zaś. potrzeb linii wąskotorowych zapotrzebowanie drewna na podkłady wynosiło 600 000 m:i, na co trzeba było wyrąbać rocznie ok. 3500 ha lasów (opinie o programie).
Jak wynika z podanych tu rozważań oraz z liczb, prefabrykacja rugująca z życia gospodarczego największego odbiorcę drewna, tj. budownictwo tradycyjne, jest najskuteczniejszym środkiem prowadzącym do uzyskania decydujących oszczędności w naszej gospodarce drewnem.
Należy tu zaznaczyć, że konstrukcje wykonywane według metody monolitycznej kombajnowej lub ślizgowej są równie oszczędne pod względem zużycia drewna, jak i konstrukcje prefabrykowane.
Oszczędność stali. Jakkolwiek nasza produkcja stali osiągnęła z końcem 1955 r. poziom z górą trzykrotnie wyższy od poziomu przedwojennego i poziom ten będzie nadal stale wzrastał, to jednak zgodnie z obowiązującymi u nas zarządzeniami należy zużycie stali w budownictwie możliwie ograniczyć (segregator aktów prawnych).
Jest to uzasadnione tym, że stal kierowana jest przede wszystkim do przemysłu ciężkiego, którego wzrost jest, jak wiadomo, podstawą wzrostu innych przemysłów. W produkcji maszyn stal w wielu wypadkach jest materiałem nie zastąpionym, w budownictwie natomiast może ona być zastąpiona innymi materiałami w bardzo rozległych granicach (promocja 3 w 1).
Należy więc w budownictwie dążyć nie tylko do zastąpienia w miarę możności konstrukcji stalowych żelbetowymi, lecz również stosować takie rodzaje konstrukcji żelbetowych, które zużywają najmniej stali zbrojeniowej.