Cement portlandzki

Cement portlandzki jest najważniejszym materiałem z grupy spoiw hydraulicznych, dlatego też jego wyrób i własności należy szerzej omówić (program uprawnienia budowlane na komputer).
Produkcja cementu (wszystkich rodzajów łącznie) w 1961 r. wynosiła 7 milionów ton, co stanowi ponad 230 kg rocznie na mieszkańca.

Surowce do wyrobu cementu portlandzkie- g o. Surowcami do wyrobu cementu portlandzkiego są wapień i glina lub margle, czyli skały będące mieszaniną tych dwóch składników. Przeciętnie stosuje się 72-78% wapnia i 22-=-28% plastycznej gliny, wolnej od zanieczyszczeń, która zawiera składniki hydrauliczne (krzemionki, tlenki glinu i żelaza).

Sposób mokry. Składniki są mielone na mokro i tworzą szlam zawierający ok. 32 do 45% wody (program uprawnienia budowlane na ANDROID). Szlam ten jest zwykle podsuszany przed podaniem do pieca, ale nawet i w tym przypadku zawartość wody jest kilkakrotnie większa niż w procesie suchym. Sposób mokry wymaga stosowania wyłącznie pieców obrotowych (rotacyjnych) i znacznie większych ilości paliwa, którego poważny procent zostaje zużyty na odparowanie wody zawartej w szlamie, poza tym aparatura jest bardziej skomplikowana, a piece muszą być znacznie dłuższe.

Pomimo tego sposób ten jest coraz szerzej stosowany, gdyż dzięki przemiałowi na mokro surowce są dokładniej rozdrabniane i lepiej wymieszane, wskutek czego łatwiej reagują z sobą i dają produkt wyższy jakościowo. Poza tym przy sposobie mokrym łatwiej jest oddzielić ewentualne zanieczyszczenia zarówno mechaniczne (piasek, korzenie itp.) jak i chemiczne (sole rozpuszczalne) i można dokładniej dobrać właściwy skład mieszanki, gdyż dozowanie składników płynnych jest prostsze niż suchej mączki (uprawnienia budowlane).

Istnieje również tzw. sposób półsuchy, w którym surowce przerobione na mokro wpuszcza się do specjalnych odstojników, gdzie gęsty szlam opada na dno, zebrana zaś u góry woda zostaje odprowadzona. Przy tym sposobie unika się konieczności odprowadzania znacznej ilości wody.

Pytania testowe na uprawnienia budowlane

Sposób mokry produkcji cementu portlandzkiego.
Przygotowanie surowca. Margiel lub wapień i glina dostarczane są z kopalni wagonikami do łamiarni, gdzie na łamaczach większe bryły ulegają kruszeniu (program egzamin ustny). Następnie skruszony materiał dostarczany jest na podnośnikach do zbiornika surowca, a stąd do młyna wstępnego (surowego). Równocześnie glina z kopalni transportowana jest do basenów, tzw. szlamiarni, gdzie ulega rozmieszaniu w wodzie, a stąd rurami przechodzi do młyna surowego. Jeżeli do produkcji stosowana jest kreda, to zostaje ona doprowadzona do tych samych szlamiarni i rozmieszana wraz z gliną.

Przemiał. W młynie wstępnym następuje stopniowy dokładny przemiał. Nad młynem znajduje się zbiornik wody napełniany samoczynnie pompą, z którego woda spływa do młyna. Z młyna wychodzi gęsty szlam o zawartości około 40% wody, który zostaje przepompowany do zbiorników szlamowych (opinie o programie). W zbiornikach szlam ulega dalszemu przemieszaniu za pomocą sprężonego powietrza wtłaczanego od dołu, a dostarczanego przez sprężarki; powietrze to silnie przedmuchuje i wzrusza znajdujący się w zbiornikach szlam. Jeżeli się okaże, że w danym zbiorniku pewien składnik, np. CaC03, jest w nadmiarze, to następuje skorygowanie składu przez mieszanie z zawartością innego zbiornika, w którym danego składnika jest za mało.

Wypalanie. Gotowy szlam dostarczany jest za pomocą pomp do aparatu rozdzielczego znajdującego się nad wlotem do pieca obrotowego; jest to aparat zsynchronizowany z ruchem i liczbą obrotów pieca i regulujący odpowiedni dopływ szlamu do pieca. Wypalanie odbywa się zwykle w piecach obrotowych, które niemal całkowicie wyparły używane dawniej piece szybowe. Piec obrotowy jest cylindrem z blachy stalowej o długości 30 do 60 m przy metodzie suchej, a 80 do 150 m przy metodzie mokrej.

Średnica pieca wynosi 2,5 do 3,5 metrów. Wewnątrz piec jest wyłożony cegłą ogniotrwałą, która zwłaszcza w tzw. strefie spiekania musi wytrzymać temperaturę ok. 1450°C. Piec ustawiony jest pochyło pod kątem 2 do 5° do poziomu tak, że materiał w miarę obrotów pieca (0,5 do 2 na minutę) przesuwa się stopniowo od wsypu do wylotu znajdującego się przy niżej położonym końcu pieca (segregator aktów prawnych). Surowce przechodzą przez piec z szybkością ok. 25 m na godzinę. Piec opalany jest pyłem węglowym odpowiednio przygotowanym z miału węglowego wysuszonego i zmielonego w młynie węglowym.

Wysokoprężna dmuchawa (wentylator) wdmuchuje pył przez- specjalną dyszę umieszczoną w niższym końcu (tj. u wylotu) pieca, gdzie następuje zapłon i spalanie się cząstek węgla. Gorące spaliny przemieszczają się w kierunku wylotu pieca — ochładzając się, jednocześnie szlam przesuwa się w odwrotnym kierunku i zwiększa swą temperaturę (promocja 3 w 1).