Ciężar objętościowy

Znak + bierzemy, gdy a jest nachylone pod kątem równym lub mniejszym niż ±45° do pionu,  gdy jest nachylone pod kątem mniejszym niż ±45° do poziomu.

• Klasyczne pojęcie naprężenia można stosować do układu rozdrobnionego, zakładając, że zmiany naprężeń na odcinkach rzędu wielkości największych cząstek są znikome.
• Przedstawienie stanu naprężenia w danym punkcie za pomocą koła Mohra jest bardzo przydatne w mechanice gruntów (program uprawnienia budowlane na komputer).
• Wykres p-q stanowi również przydatną metodę do ilustrowania stanu naprężenia w punkcie, a ścieżka naprężeń jest pożytecznym sposobem do przedstawienia zmiany stanu naprężenia.
• Kiedy powierzchnia gruntu jest pozioma i ciężar objętościowy gruntu jest stały na całej głębokości, to pionowe i poziome naprężenia geostatyczne wzrastają liniowo ze wzrostem głębokości (program uprawnienia budowlane na ANDROID).
• Stosowanie rozwiązań teorii sprężystości jest przydatne do wyznaczania w przybliżeniu naprężeń w gruncie powstałych na skutek działania obciążeń zewnętrznych. Ponieważ grunt nie jest sprężysty i nie spełnia wielu innych warunków ciała sprężystego wymienionych w tym rozdziale, należy stosować wykresy rozkładu naprężeń z rozwagą i ostrożnością. W wielu przypadkach należy porównywać wartości naprężeń obliczonych z pomierzonymi w terenie, aby ocenić dokładność obliczenia naprężeń.

Grunt ma ciężar objętościowy 1760 kG/m³, a współczynnik naprężeń poprzecznych w spoczynku wynosi 0,45. Zakładając, że naprężenia są geostatyczne, wykonać wykres naprężeń pionowych i poziomych od powierzchni gruntu do głębokości 15,15 m (uprawnienia budowlane). Zakładając, że naprężenia są geostatyczne, wyznaczyć wartość naprężenia pionowego na głębokości 12,20 m. Zależność między naprężeniem pionowym i ciężarem objętościowym wyraża się wzorem y = 1280+0,00021 a_v, przy czym y wyrażone w kG/m³, a a_v w kG/cm². Zakładając, że naprężenia są geostatyczne, wyznaczyć wartość naprężenia pionowego na głębokość 30,5 m (program egzamin ustny).

Naprężenia pionowe

Za pomocą pionowych i poziomych składowych naprężeń działających na nachyloną powierzchnię wykazać, że ciało swobodnie znajduje się w stanie równowagi. Dla danych jak w przykładzie 8.5 należy: a. Opracować ponownie zagadnienie z tym, że w czynności przykładu z punktu 3 wykreślić równoległą do płaszczyzny (opinie o programie). Opracować ponownie zagadnienie, lecz czynności 3 przykładu wykreślić linią równoległą do AA. Wyznaczyć naprężenia na płaszczyźnie poziomej i pokazać naprężenia działające na ciało swobodne (rys. 8-27).

Na powierzchnię ciała sprężystego działa obciążenie q = 4,88 T/m² równomiernie rozłożone na powierzchni prostokąta wymiarach 6,10×12,20 m. Wyznaczyć:

• wartość naprężenia pionowego na głębokości 3,05 m pod narożnikiem obciążonego prostokąta,

• wartość naprężenia pionowego na głębokości 6,10 m pod środkiem obciążonego prostokąta.

Na powierzchnię ciała sprężystego, którego y = 1760 kG/m³ i K₀ = 0,45, działa obciążenie q = 9,76 T/m² równomiernie rozłożone na powierzchni koła o średnicy 4,55 m (segregator aktów prawnych).

Wyznaczyć następujące naprężenia pod środkiem obciążonego koła na głębokości 3,05 m przed i po obciążeniu:

1. naprężenie pionowe,
2. naprężenie poziome,
3. największe naprężenie ścinające. Wykreślić ścieżkę dla obciążenia zewnętrznego.

Gdyby grunt był jednorodny (izotropowy) liniowo sprężysty, to wykonując jedno proste badanie¹⁾ można by określić współczynnik sprężystości E (moduł Younga) i stałą fi (współczynnik Poissona), a następnie stosować te stałe w innych rodzajach badań do obliczania zależności między naprężeniami i odkształceniami. Jednakże w przypadku gruntu postępowanie tego rodzaju nie jest możliwe (promocja 3 w 1). Przeto w powszechnym użyciu znajduje się kilka różnych metod, z których każda została opracowana w celu wyznaczenia zależności stanu naprężenia i odkształcenia dla określonego rodzaju obciążenia przedstawiono cztery najpowszechniej stosowane sposoby badań do określenia stanu -naprężenia i odkształcenia gruntu. Urządzenie do badania ściskania trójosiowego rozwala również na wykonanie badania ściśliwości izotropowej, które jest pierwszym stopniem badania ściskania trójosiowego.