Cykle remontowe
Badania mają więc umożliwić określenie kresu trwałości poszczególnych części oraz wielkości „progowych” zużycia technicznego wyznaczających cykle remontowe i ustalenie odpowiadających im zakresów napraw lub wymiany elementów i ich części składowych (program uprawnienia budowlane na komputer).
Poza tym wyniki badań będą mogły być wykorzystane przy opracowywaniu:
- projektów budynków, a głównie projektów elementów i ich części składowych, które powinny być przystosowane do konserwacji, napraw, remontów lub wymiany,
- wytycznych realizacji,
- wytycznych eksploatacji,
- metod i zakresów napraw i remontów (program uprawnienia budowlane na ANDROID).
Przyjęto następujące dane wyjściowe:
- budynek wielkopłytowy zostaje podzielony na składowe elementy prefabrykowane, a te z kolei na ich części składowe,
- badania będą prowadzone dla elementów prefabrykowanych wykonanych w różnych rozwiązaniach materiałowo-konstrukcyjnych (uprawnienia budowlane),
- przebieg zużywania technicznego i trwałość można w ustalonym zakresie określać na podstawie oznak zewnętrznych, zakładając jednocześnie, że przebieg tego zużywania w funkcji czasu będzie identyczny zarówno dla budynków nowych, jak i eksploatowanych już przez dłuższy okres,
- przebieg zużywania technicznego będzie podlegał systematycznej rejestracji, przy czym system rozpoznania i klasyfikacji oznak zużycia technicznego (kryteria oceny) prowadzony będzie wg podanych dalej tablic (program egzamin ustny). Graniczne wielkości w tych tablicach mają charakter szacunkowy i mogą ulec zmianie w trakcie wstępnego wdrażania instrukcji,
- wyniki badań będą weryfikowane na podstawie analizy statystycznej i technicznej, a także przez porównywanie z wynikami badań laboratoryjnych i innych uzupełniających (np. nieniszczących).
Podział pionowy
Podział pionowy w tablicach odnosi się do podziału elementu na jego części składowe i jest najbardziej reprezentatywny dla obecnie stosowanych podstawowych systemów budownictwa wielkopłytowego. Wszelkie odmiany rozwiązań systemów innych, niż podano w tablicach, mogą być oceniane na podstawie analizy podobnych rozwiązań zamieszczonych w tablicach (opinie o programie).
Element podzielono jedynie na te części składowe, które mają wpływ na trwałość podstawowej części składowej elementu (np. konstrukcję) oraz na części pomocnicze, tj. te, które mogą ulec wymianie lub naprawie kilkakrotnej (w okresie trwałości elementu), np. tynki. Części nie wpływających na zużycie elementu jako całości nie uwzględniono w tablicach (np. szyba, skrzydło okienne).
Graficzne rozwiązanie badań i oceny przebiegu zużywania technicznego elementów budynku przedstawiają podane dalej rysunki. Na etapie badań dokonuje się uzasadnionego wyboru budynku. Budynek ten powinien być opisany zgodnie z wymaganiami podanymi w schemacie blokowym „1” (rys. 6-2). Systemy budynków, dla których przewiduje się przeprowadzenie badania, określono w schemacie blokowym „11” (rys. 6-3). Położenie budynku ma bardzo istotny wpływ na zużywanie elementów i ich części składowych (segregator aktów prawnych).
Kryteria podziału elementów prefabrykowanych na części składowe przedstawia schemat blokowy „3”, natomiast podział elementu na części składowe - schemat blokowy „4”. Przykładowy dokładny podział ścian zewnętrznych i stropodachu na części składowe.
Wyznaczenie trwałości elementów opiera się na określeniu trwałości ich części składowych, a więc robocze karty ocen zużycia elementów również podzielono na części składowe poddane badaniom. „Linię celu” w rozwinięciu na wszystkie schematy, natomiast w rozwinięciu na wszystkie elementy i ich części składowe, tzw. „drzewo celu”.
Założenia ogólne. Za podstawę zbierania danych przyjmuje się ocenę zużycia technicznego części składowych elementów. W badaniach terenowych ocenie stanu technicznego poddane będą jedynie części składowe wyznaczonych uprzednio elementów (promocja 3 w 1). Po analizie statystycznej i technicznej uzyskanych danych będzie można określić średni stan zużycia części składowych elementów w skali całego budynku.
