Czas osuszania budynków

Czas osuszania budynków wzniesionych w okresie wiosenno-letnim, od dnia l.III do dnia 1.IX, wynosi 60 godzin (program uprawnienia budowlane na komputer).
Temperatura wewnątrz budynku nieotynkowanego i bez skrzydeł okiennych mierzona w odległości 5 do 10 metrów od wylotu przewodu doprowadzającego gorące powietrze ze spalinami powinna wynosić od 25°C po 24 godzinach od chwili rozpoczęcia osuszania do 60°C w okresie ostatnich 24 godzin osuszania.
Odpowiednie temperatury w budynku otynkowanym i zaopatrzonym w oszklone skrzydła okienne powinny wynosić 20°C oraz 45°C.

Przy osuszaniu budynków przez doprowadzenie wewnętrznej temperatury do 60°‘C wszystkie futryny drzwiowe i okienne powinny być rozparte, a okna i drzwi o powierzchni od 4 m2 powinny być zabezpieczone przed wypaczeniem krzyżulcami (program uprawnienia budowlane na ANDROID).
Mechaniczne osuszenie budynku powinno być przeprowadzone w sposób ciągły (bez przerwy w działalności maszyn osuszających) z wyjątkiem przypadków, kiedy stosuje się cykl przerywany.
W przypadku powstania przerwy należy okres osuszania przedłużyć tak, aby osuszanie osiągnęło zamierzony rezultat.

Budynki wzniesione w okresie jesienno-zimowym i mające większe zawilgocenie powinny być wietrzone w czasie osuszania dla odprowadzania nadmiaru pary wodnej przez otwarcie co 6 godzin dwóch przeciwległych okien na każde 1000 m:l budynku na 10 do 20 minut zależnie od wysokości temperatury wewnętrznej (uprawnienia budowlane).
Wietrzenie nie powinno spowodować chwilowego obniżenia temperatury wewnątrz budynku więcej niż o 5°C.
Mechaniczne osuszenie budynków nie powinno w zasadzie powodować żadnych uszkodzeń (program egzamin ustny).

Dopuszczalne jest powstawanie drobnych pęknięć tynków wykonanych na ściankach z płyt wiórkowo-cementowych lub innych materiałów zastępczych oraz na murach z cegieł (tylko przy użyciu zbyt tłustej zaprawy).
Po osuszeniu budynku dopuszczalne są na ścianach i stropach wilgotne plamy o ogólnej powierzchni nie przekraczającej 2°/o powierzchni ścian i stropów.

Mechaniczne osuszanie budynków

Mechaniczne osuszanie budynków powinno zmniejszyć wilgotność murów do 4%, tj. do stanu, w którym budynek może być oddany do użytkowania (opinie o programie).
Wykonawca odpowiada za osiągnięcie wymienionego stopnia wilgotności po osuszeniu i jest zobowiązany na żądanie zleceniodawcy przeprowadzić odpowiednie badania. Jeżeli próba da wyniki pomyślne koszty badań pokrywa zleceniodawca. Gdyby jednak przeprowadzone badania ustaliły stopień wilgotności muru przekraczający 4% więcej niż o 0,5% wykonawca pokrywa koszty dokonanych prób i jest obowiązany dosuszyć budynek bez oddzielnej dopłaty. Próbki muru do przeprowadzenia badań należy pobrać z głębokości ok. 10 cm od wewnętrznego lica ściany po upływie 24 godzin od chwili ukończenia suszenia. Po pobraniu próbki należy ją zabezpieczyć przed wpływami atmosferycznymi.

Stopień wilgotności próbki należy zbadać laboratoryjnie w kontrolnym laboratorium.
Jednocześnie obowiązują następujące warunki bezpieczeństwa przy osuszaniu:
Przed przystąpieniem do osuszania należy wynieść z budynku i umieścić w odległości nie mniejszej niż 20 m wszystkie łatwopalne i wybuchowe materiały, jak: farby olejne, smołę, butle z tlenem, wodorem lub acetylenem, beczki z benzyną, deski, wióry itp.
W pomieszczeniach osuszanych wszystkie inne roboty należy przerwać i uniemożliwić wstęp ludzi do tych pomieszczeń (segregator aktów prawnych).

W częściach, w których osuszenie nie jest prowadzone, roboty mogą być wykonywane pod warunkiem, że na kondygnacjach przyległych bezpośrednio do osuszonego poziomu część otworów okiennych będzie pootwierana lub że otwory te nie będą w całości szczelnie odeskowane. Po zakończeniu osuszania pomieszczenia te mogą być udostępnione po dokładnym wywietrzeniu co najmniej w ciągu godziny (promocja 3 w 1).

Duża ilość powietrza suchego podawanego do pomieszczeń suszonych jest na ogół mało nasycona wilgocią; Powietrze jeszcze względnie suche musi być wydalane na zewnątrz, wskutek czego powstają zbyteczne straty energii cieplnej. Ażeby zapobiec tym stratom, stosuje się aparaturę pracującą na zasadach wielokrotnej wymiany powietrza, które jest wydalane i znów wraca aż do pełnego nasycenia.