Blog

21.11.2022

Część promieniowania elektromagnetycznego

W artykule znajdziesz:

Część promieniowania elektromagnetycznego

Światło jest rodzajem energii elektromagnetycznej promienistej, powstającej przy zmianie układu cząsteczek materii emitującej energię, wskutek silnego rozgrzania, reakcji chemicznych lub innych przyczyn, przenoszonej bez pośrednictwa substancji. Energia promienista wysyłana jest bardzo małymi dawkami, zwanymi kwantami promieniowania albo fotonami, które biegną w próżni prostoliniowo z prędkością 300 000 km/s, w środowisku materialnym zaś z nieco mniejszą prędkością, równocześnie drgając ze ściśle określoną częstotliwością (teoria kwantowa) (program uprawnienia budowlane na komputer).

Od częstotliwości drgań fotonów zależna jest długość fali elektromagnetycznej A. Długość fali jest to droga przebyta przez foton (z prędkością 300 000 km/s) w czasie jednego drgnięcia. Zależnie od długości fali elektromagnetycznej promieniowanie ma różne właściwości. Nieznaczna część promieniowania elektromagnetycznego, o długości fali 380-760 nanometrów (1 nm = 10-9m), wywołuje, działając na organa wzroku, wrażenie światła. Zakres tego promieniowania nazywa się promieniowaniem widzialnym lub potocznie światłem (program uprawnienia budowlane na ANDROID).

W granicach promieniowania widzialnego każde promieniowanie monochromatyczne, tj. o określonej długości fali, wywołuje wrażenie światła określonej barwy. Promieniowanie widzialne zawierające fale o wszystkich długościach wywołuje wrażenie światła białego.

Zorganizowane działanie źródeł światła, mające na celu umożliwienie widzenia przedmiotów bez zbytniego natężania wzroku, nazywa się oświetleniem (uprawnienia budowlane).

Przy tej samej mocy mechanicznej, promieniowanie o różnych długościach fal działa na wzrok z różną intensywnością, ma różną widzialność. Przy widzeniu dziennym fotoskopowym najlepszą widzialność mają promienie żółtozielone (/. = 555 nm); im bliżej granic zakresu promieniowania widzialnego, tym widzialność światła jest słabsza. Stosunek widzialności danego rodzaju światła do widzialności promieni żółtozielonych, przyjętej jako jedność, jest to tzw. względna skuteczność świetlna v. Na przykład skuteczność świetlna światła pomarańczowego?; = 0,61.

Względna skuteczność świetlna jest czynnikiem wiążącym wielkości energetyczne światła z wielkościami fotometrycznymi. Miarą mocy świetlnej jest iloczyn mocy mechanicznej i względnej skuteczności świetlnej danego światła. Tak wyrażona moc świetlna promieniowania nazywa się strumieniem świetlnym 0 (uprawnienia budowlane).

Źródłem światła może być punkt świecący lub powierzchnia świecąca. Natężenie źródła światła charakteryzuje jego światłość /, która określa gęstość kątową wypromieniowanego strumienia świetlnego (stosunek wielkości strumienia 0 do odpowiedniego kąta przestrzennego co, w którym ten strumień się rozprzestrzenia). Światłość danego źródła światła może być różna w różnych kierunkach lub równomierna.

Jednostką kąta przestrzennego jest steradian (sr), tj. kąt ograniczający na powierzchni kuli pole równe kwadratowi jej promienia; pełny kąt przestrzenny co0 = 47i = 12,57 sr (opinie o programie).

Jednostką światłości jest kandela (cd), która równa się światłości 1/60 cm2 tzw. ciała czarnego (tlenku toru) w temperaturze krzepnięcia platyny, tj. 2044 K (1771°C). Jako pochodną kandeli wyprowadzono praktyczną jednostkę strumienia świetlnego lumen (lm), który odpowiada wielkości strumienia świetlnego wypromieniowanego wewnątrz kąta przestrzennego 1 sr przez źródło światła o równomiernej jasności 1 cd (1 lm = cd-sr) (segregator aktów prawnych).

Podstawowymi pojęciami przy projektowaniu oświetlenia są: natężenie o- świetlenia i luminancja. Natężenie oświetlenia E określa gęstość powierzchniową strumienia świetlnego padającego na pewną powierzchnię i mierzy się stosunkiem wielkości tego strumienia do wielkości oświetlonej powierzchni. Strumień świetlny padający na pewną powierzchnię może być częściowo pochłonięty, częściowo odbity, częściowo przepuszczony. Suma pochłoniętych, odbitych i przepuszczonych promieni musi się równać strumieniowi padającemu. Stosunek pochłoniętej, odbitej czy przepuszczonej ilości światła do całości strumienia padającego <7>p określa właściwości materiału pod danym względem i nazywa się odpowiednio: współczynnikiem pochłaniania światła a = &J&P, współczynnikiem odbicia światła q = i współczynnikiem przepuszczania światła (promocja 3 w 1).

Najnowsze wpisy

25.03.2024
Egzaminy dla osób ukaranych

Osoby ukarane z tytułu odpowiedzialności zawodowej zgodnie z artykułem 96 Ustawy Prawo Budowlane, które zostały zobowiązane do ponownego zdania egzaminu,…

22.03.2024
Wniosek o ponowny egzamin na uprawnienia budowlane

Wniosek o ponowne wyznaczenie terminu egzaminu na uprawnienia budowlane należy złożyć w przypadkach, kiedy nie możesz uczestniczyć w wyznaczonym terminie…

53 465

użytkowników zdobyło uprawnienia budowlane z nami

98%

powtarzalności bazy pytań na egzaminie pisemnym i ustnym

32

sesje egzaminacyjne doświadczeń i nauki razem z nami

53 465

użytkowników zdobyło uprawnienia budowlane z nami

98%

powtarzalności bazy pytań na egzaminie pisemnym i ustnym

32

sesje egzaminacyjne doświadczeń i nauki razem z nami