Dalszy transport technologiczny

W skład betonowni z reguły wchodzą: składowisko kruszywa, podajnik kruszywa, zasobnik kruszywa, zasobnik cementu, dozownik kruszywa, dozownik cementu, dozownik wody, betoniarka, urządzenie sterujące (program uprawnienia budowlane na komputer).
Ze względu na etapy załadowywania betoniarki kruszywem betonownie dzielimy na jednostopniowe i dwustopniowe. W betonowniach jednostopniowych (wieżowych) wszystkie składniki dostarczane są przenośnikami do zasobników umieszczonych na najwyższej kondygnacji betonowni. Dalszy transport technologiczny składników, a także mieszanki z zasobników odbywa się grawitacyjnie (program uprawnienia budowlane na ANDROID).

W betonowni dwustopniowej kruszywo najpierw jest transportowane przez stół dozujący do kosza zasypowego mieszalnika, skąd za pomocą dodatkowych urządzeń przenoszone jest do betoniarki. Innym kryterium podziału betonowni jest przewidywany okres ich użytkowania w danym miejscu. W związku z tym wyróżnia się betonownie przejezdne, przestawne I i stałe. Konstrukcja ich przystosowana jest do wymogów użytkowych. Kierunki rozwoju technologii wytwarzania betonu. Jednym z kierunków poszukiwań metod wytwarzania betonu jest przykład technologu produkcji betonu wprowadzanej na rynek niemiecki przez firmę MAT pod nazvs4 Concretec (uprawnienia budowlane).

Według tej technologii tradycyjny proces mieszania betonu podzielony jest na dwa etapy. Najpierw produkowana jest zawiesina spoiwa, którą następnie miesza się z kruszywem w zwykłej betoniarce stacjonarnej lub w betoniarce samochodowej. Woda niezbędna do produkcji betonu jest specjalnie wytwarzana w sposób kompatybilny z zastosowanym spoiwem i domieszkami. Podczas jej obróbki fizycznej wiązania mostkowe między cząsteczkami wodoru (tworzące klastery) są tymczasowo rozbite. Przetworzona, „wzbogacona” woda o zmienionej strukturze i reaktywności doprowadzana jest do mieszalnika koloidalnego (program egzamin ustny).

W celu zwiększenia cząstek środków wiążących (cementu, popiołu lotnego, mączki wapiennej itp.), uczestniczących w reakcji chemicznej, należy w maksymalnym stopniu zwiększyć ich powierzchnię aktywną. Dzięki specjalnej konstrukcji wnętrza mieszalnika koloidalnego i dużej prędkości obrotowej łopatki mieszającej (do 1400 obr/min) w mieszalniku wytwarzają się duże siły ścinające i kawitacyjne. W ten sposób udaje się znacznie zwiększyć powierzchnię aktywną fazy stałej (opinie o programie).

Wydajność pracy betoniarek i betonowni

Zawiesina wyprodukowana zgodnie z powyższym opisem jest następnie łączona z kruszywem w zwykłej betoniarce. Energia potrzebna do ujednolicenia mieszanki jest znikoma, a proces mieszania dużo krótszy. W zależności od receptury, przy zastosowaniu identycznych składników, płynność mieszanki jest o 70% większa niż w przypadku tradycyjnej technologii mieszania. Poza tym udało się także zwiększyć wytrzymałość gotowych wyrobów betonowych. Nową technologię przetestowano w licznych wytwórniach betonu towarowego w Niemczech (segregator aktów prawnych).

Wytwarzanie mieszanki betonowej w betonowniach odbywa się prawie wyłącznie przy użyciu mieszarek o pracy cyklicznej. Wydajność eksploatacyjną betoniarki Q,., której miarą jest objętość wytworzonej gotowej mieszanki betonowej, oblicza się ze wzoru której miarą jest objętość suchych składników w jednym zarobię (w m3), a - współczynnik zmniejszenia objętości, będący stosunkiem objętości mieszanki betonowej otrzymanej z jednego zarobu do sumy objętości składników suchych użytych do zarobu wielkość współczynnika zależy od konsystencji mieszanki betonowej i zawiera się w granicach od 0,65 dla mieszanek wilgotnych do 0,90 dla mieszanek ciekłych; Sn - współczynnik wykorzystania pojemności roboczej; przyjmuje się Sn 5: 0,90; Sw - współczynnik wykorzystania czasu roboczego betoniarki w ciągu zmiany roboczej; zawiera się w granicach 0,80-i-0,85, Tc - czas trwania cykk roboczego betoniarki (w s). Czas ten zależy od konsystencji mieszanki, konstrukcyjnych dozatorów i betoniarki oraz objętości mieszalnika. We wspólnych betoniarkach o mieszaniu wymuszonym Tc zawiera się w granicach. Czas ten powinien być ustalany na podstawie badań chronometrażowych (promocja 3 w 1)..