Dekoracyjny efekt okładziny

Czyszczenie wykonuje robotnik o niższych kwalifikacjach.
Uzyskane z rozbiórki płytki sortuj e się w celu powtórnego ich użycia (program uprawnienia budowlane na komputer). Płytki o niewielkich brakach mogą być użyte jako połówki.
Przed licowaniem remontowana powierzchnia powinna być należycie oczyszczona.

Powierzchnię podłoża doprowadza się do porządku przez wypełnienie zaprawą wyrw i nierówności, a następnie naniesienie jednolitej warstwy zaprawy w celu uzyskania równej płaszczyzny. Naprawiana warstwa podłoża powinna być doprowadzona do poprzedniego poziomu. Po wyremontowaniu podłoża pozostałe roboty wykonuje się tak samo jak nowe.
Przy rozbijaniu okładziny płytki zbija się razem z zaprawą.
W robotach murarskich słowo „wiązanie11 oznacza rozmieszczenie pionowych spoin muru. Ma ono na celu wzajemne powiązanie cegieł.
Cegła górnej warstwy powinna pokrywać nie mniej niż ćwierć cegły warstwy dolnej. Końcowa cegła warstwy powinna mieć •długość równą najmniej jednej czwartej całej cegły.
Wiązania różnią się układem spoin widocznych na licu ściany (program uprawnienia budowlane na ANDROID).

Dekoracyjny efekt okładziny z cegieł kolorowych zależy od sposobu wiązania, zestawienia barw i faktury cegieł, materiału użytego do spoin oraz ukształtowania profilu elewacji. Powierzchnia ścian może być gładka lub też miejscami wzorzysta, wypukła, ażurowa i rzeźbiona.
Na elewacji gładkiej deseń uzyskuje się za pomocą różnych układów cegieł, przez zestawienie cegieł różnych barw i odcieni oraz spoin różnego rodzaju i koloru. Zastosowanie wymienionych środków daje możność stworzenia określonego geometrycznego rysunku (uprawnienia budowlane).

Większość ozdobnych wiązań może być wykonana z kombinacji zwykłych układów główek i wozówek, symetrycznie rozmieszczonych. Poszczególne figury mogą być otoczone obramowaniem.
Gzymsy lub inne wypukłe ornamenty nie stanowią niezbędnego elementu plastycznego wykończenia otworów okiennych. Wyodrębnienie otworu z płaszczyzny ściany można osiągnąć przez różny rodzaj zabarwienia cegieł w nadprożach i filarkach międzyokiennych. Jednakże operowanie wyłącznie kontrastami kolorów przy obramowaniu okien stosuje się stosunkowo rzadko. Częściej obrobienie otworów okiennych polega na użyciu zarówno różnie zabarwionych cegieł, jak i obramowania wypukłego (program egzamin ustny).

Mury mieszane

Szereg wzorów oblicowania otworów drzwiowych i okiennych za pomocą różnie zabarwionej cegły. Do obramowań okiennych używa się trzech rodzajów wyrobów ceramicznych: cegły zwykłej, profilowanej i terakoty (okładziny ceramicznej). Najczęściej używane są pierwsze dwa rodzaje ceramiki. Terakota stosowana jest znacznie rzadziej, mimo że daje możliwości tworzenia najbogatszych form (opinie o programie).
Do cegły licówki stosuje się podobne, ale bardziej rygorystyczne wymagania niż do zwykłej cegły budowlanej.

Wymagania te są następujące:
- dokładność wszystkich trzech wymiarów;
- prawidłowość kształtu i powierzchni, bez wygięć, wypukłości, wklęśnięć, pęknięć i innych skaz;
- ostrość krawędzi, bez szczerb i pęknięć;
- złom jednorodny i zwarty, bez zwarstwień, jam i kamieni;
- zupełny brak kamienia wapiennego;
- czysty, metaliczny dźwięk przy uderzeniu jednej, cegły o drugą („dźwięczność");
- należyte formowanie i wypał zapewniające możliwość prawidłowego rozłupywania cegły, to znaczy wyciosywania z niej elementów gzymsu i wstawek fasonowych (cegła lupliwa). Ponad to mała ścieralność (dobra cegła bardzo nieznacznie brudzi ręce) (segregator aktów prawnych).
- nasiąkliwość 5 do 8% ciężaru cegły;
- wytrzymałość na ściskanie cegły suchej najmniej 80 kg/em2; dla cegły licowej dziurawki normę tę należy powiększyć o 65%.

Mury mieszane z cegły i kamienia stosowane są już od wielu stuleci. W murach takich warstwy cegły układane są na przemian z warstwami kamieni naturalnych w określonych, zwykle równych, odstępach. Mury mieszane powstają również przy licowaniu naroży murów ceglanych i przeciwnie, przy licowaniu cegłą murów z kamienia dzikiego (promocja 3 w 1).
Niekiedy układa się, zamiast prawidłowo, ociosanych kamieni, warstwy kamieni z grubsza ciosanych (mur cyklopowy) na przemian z warstwami cegieł. Wysokość warstw może być nie jednakowa.