Dodatni bilans handlowy

Liechtenstein cechuje wysoki dodatni bilans handlowy. W 1996 dochody z eksportu 2,6-krotnic przekraczały wydatki importowe. Najważniejszym partnerem w handlu zagranicznym jest Szwajcaria (14,5% wartości eksportu w 1996), z którą Liechtenstein pozostaje w unii celnej i monetarnej od 192 5. Wśród pozostałych dominuj.) kraje UL i EFTA (łącznie 45,4% wartości eksportu w 1996). Przedmiotem sprzedaży s.) gł. maszyny i urządzenia precyzyjne, materiały dentystyczne, znaczki pocztowe, ceramika oraz mrożonki, za granic.] kupuje się zaś: energię elektryczni] i paliwa, maszyny i urządzenia, surowce meta liczne, tekstylia, żywność i środki transportu (program uprawnienia budowlane na komputer).

Podstawowe znaczenie dla transportowego systemu Liechtensteinu ma sieć dobrej jakości dróg (250 km dł.) łączących Vaduz z pozostałymi miejscowościami kraju oraz Szwajcarią i Austrią. Połączenie między doliną Renu i Sarniny zapewnia 740-metrowy tunel drogowy (program uprawnienia budowlane na ANDROID). Przez terytorium kraju przebiega także 18,5- -kilometrowy odcinek linii kolejowej, stanowiącej jedno z gł. połączeń Austrii ze Szwajcarią i Francją. Na trasie tej, będącej w użytkowaniu narodowego przewoźnika austriackiego, /lokalizowano w obrębie Liechtensteinu 5 stacje i przystanki. Kraj nie posiada własnego portu lotniczego, a najbliższe lotnisko międzynarodowe znajduje się w Zurychu (uprawnienia budowlane).

Sieć znakowanych szlaków pieszych

Liechtenstein jest krajem o dużej atrakcyjności turystycznej. Składają się na to: bogate walory środowiska przyrodniczego z rzeźbą o cechach alpejskich, liczne pozostałości historyczne (znaleziska archeologiczne, średniowieczne obiekty sakralne, zamki) i muzea, bogate tradycje miejscowej ludności (m.in. folklor i budownictwo odrębnej etnicznie grupy Walserów zamieszkującej okolice Triesenbergu) oraz bardzo dobrze rozwinięta infrastruktura turystyczna (program egzamin ustny).

Malownicze położenie kraju w dolinie górnego Renu oraz rozciągających się na wsch. od niej pasm Alp Wschodnich w połączeniu z tradycyjną, jednopiętrową zabudową osiedli wiejskich tworzą niezapomniane krajobrazy dużej wartośc i estetycznej. Obszary górskie (najwyższe szczyty przekraczają 2000 m n.p.m.) służą rozwojowi różnorodnych form turystyki górskiej, poczynając od wycieczek pieszych i rowerowych, poprzez narciarstwo, a kończąc na turystyce ekstremalnej i alpinizmie. Odznaczają się nowoczesnym, wielostronnym zagospodarowaniem, na które składa się: gęsta sieć znakowanych szlaków pieszych (pierwszy szlak - t/w. Droga Książęca - został utworzony w 1898 przez ks. lana II), liczne (rasy narciarskie wyciągi (o łącznej przepustowości ok. 6 tys. osób na godzinę), tzw. fińskie tory (trasy do biegów boso po wyścielanej trocinami powierzchni), ścieżki dydaktyczne zapoznające turystów z przyrodą i historią regionu, a także wkomponowane w krajobraz górskie hotele alpejskie (opinie o programie). Dla potrzeb turystów odwiedzających Liechtenstein powstało również wiele obiektów sportowo-rekreacyjnych: baseny kąpielowe, sauny, urządzenia terapeutyczno-lecznicze, ośrodki odnowy biologicznej, korty, pola golfowe, ścieżki zdrowia, wypożyczalnie koni i in (segregator aktów prawnych).

Głównym ośrodkiem turystycznym jest Vaduz, położony w zach. części kraju, w dolinie Renu (pierwsze wzmianki z XII w., od XIV w. siedziba magnacka, a później książęca). Na początku 1999 Iilwy zamieszkiwało 55(5.5 lys. mieszkam ów, < żyli o 1,25% mniej, niż w 1992, i o ok. 2 1,8% więcej niż w 19 59, kiedy to popular ja Litwy wynosiła 50 57,1 tys. mieszkańców. lak niewielki wzrost liczby ludność i w ostatnie li 90 latać h jest wynikiem strat wojennych (zwl. wśród społeczności żydowskiej), emigracji Polaków z regionu Wileńszczyzny oraz przesiedleń i represji w okresie stalinowskim. Po II wojnie światowej do poi. lat 90. przyrost naturalny kształtował się w granic ach 10 14%.. i obniżał się w kolejnych latać wartość i ujemne na początku lat 90. (obecnie" -0,7%..) (promocja 3 w 1).