Drewno mokre
Wszelkie niepożądane ciśnienie pęcznienia należy tłumić przed jego zaistnieniem, stosując w odniesieniu do drewna suchego odpowiednio dobrane ciśnienie zapobiegawcze (program uprawnienia budowlane na komputer). Do cofnięcia zaistniałego już ciśnienia potrzebne jest ciśnienie przeszło dwa razy większe od ciśnienia zapobiegawczego stosowanego w stanie suchym. W tych warunkach dokładność i szczelność połączeń i pasowań drewnianych ma dla tego zagadnienia istotne znaczenie.
Dokładne pasowania mogą stłumić ciśnienie pęcznienia, równocześnie jednak wywołają wewnętrzne skomprymowanie drewna, a w konsekwencji rozluźnienie połączenia (program uprawnienia budowlane na ANDROID).
Drewno mokre, spęczniałe pod ciśnieniem, jest trudniej ściśliwe niż drewno mokre spęczniałe swobodnie. Drewno mokre, spęczniałe pod ciśnieniem, jest do pewnego granicznego naprężenia trudniej ściśliwe niż drewno całkowicie suche; takie naprężenie graniczne wynosi dla drewna z bielu sosnowego w kierunku stycznym około 25 kG/cm2, w kierunku promieniowym około 13 kG/cm2. Powyżej tej wartości granicznej drewno mokre i spęczniałe pod ciśnieniem jest łatwiej ściśliwe niż drewno całkowicie suche.
Higroskopijność i kurczliwość drewna uszlachetnionego
Pęcznienie i kurczenie się drewna idzie w parze z higroskopijnymi zmianami wilgotności, jakie zachodzą w drewnie. Jeśli drewno uszlachetnione posiada lepsze własności higroskopijne niż drewno lite, to będzie ono wykazywać lepsze własności w zakresie pęcznienia i kurczenia się. Prócz tego przez różnokierunkowe sklejenie można częściowo stłumić i ograniczyć skutki anizotropii pęcznienia drewna (uprawnienia budowlane).
Drewno prasowane
Drewno prasowane, czyli lignoston, ma mniejszą higroskopijność niż drewno normalne. Higroskopijna odporność lignostonu jest tym większa, im wyższy jest stopień sprasowania i większy jest jego ciężar właściwy. W toku np. badań porównawczych stwierdzono, że bukowe drewno prasowane o ciężarze właściwym 1,41 G/cm3 wykazało w zmiennych warunkach otoczenia zakres zmian wilgotności wynoszący 7% w stosunku do stanu wyjściowego. Natomiast lite drewno bukowe ciężarze właściwym 0,84 G/cm3 wykazało w tych samych warunkach zakres zmian wilgotności wynoszący 20% (program egzamin ustny).
Związane ze zmianami wilgotności spęcznienie wynosiło w drewnie prasowanym około 3%, w litym drewnie bukowym 8,6%. Drewno prasowane pod niższym ciśnieniem zagęszczone do ciężaru właściwego 1,22 G/cm3 wykazało w toku badań wartości pośrednie. Wynika stąd, że prasowanie powoduje obniżenie higroskopijnych własności drewna, zarysowane tym silniej, im bardziej zagęszczono drewno i nn wyższy jest jego ciężar właściwy. Przy nawadnianiu drewna prasowanego wystąpić może tendencja do częściowego odzyskania pierwotnych wymiarów pęcznienia. Lignoston nawodniony pęcznieje, a po wysuszeniu nie wraca do swoich pierwotnych wymiarów, lecz zachowuje w sposób trwały zwiększone wymiary (opinie o programie).
Tendencja do nawrotu występuje tym wyraźniej, im mniejszy jest stopień sprasowania lignostonu. Duży wpływ na higroskopijne własności, pęcznienie i stabilizację lignostonu wywiera temperatura prasowania. Powyżej 160° C lepiszcze i substancje inkrustujące błonę komórkową upodabniają się do płynnych żywic; stają się one podatne i plastyczne, co ułatwia ich przemieszczanie się w prasowanym drewnie i wpływa dodatnio na techniczne cechy produktu (segregator aktów prawnych).
Drewno impregnowane olejem smołowym wykazuje w porównaniu z drewnem nienasyconym mniejszą higroskopijność i mniejsze zmiany przestrzenne.
Przebieg pęcznienia i kurczenia się impregnowanej i nie impregnowanej świerkowej kostki brukowej o wymiarach 18 x 10 x 8 cm; wchłonięcie impregnatu wynosiło 120 kG/m3.
Przez nasycanie drewna żywicami fenolowo - formaldehydowymi osiąga się obniżenie higroskopijnych własności drewna o 80-85 %. W ten sposób można w znacznym stopniu wpłynąć na utrwalenie wymiarów i postaci drewna (promocja 3 w 1).
