Druty ze zwoju

Druty ze zwoju przechodzą przez mechanizm podający i zarazem hamujący i przez urządzenie naciągowe, działające na zasadzie grawitacyjnej (naciąg następuje za pomocą obciążników). Druty te przechodzą następnie na stół obrotowy, na którym umocowana jest forma (program uprawnienia budowlane na komputer).

W odpowiednich miejscach na brzegu formy rozmieszczone są sworznie oporowe, o które przy obrocie stołu zaczepia się naciągnięte uzbrojenie. Rozmieszczając odpowiednio sworznie można nawijać
struny w najrozmaitszy sposób (np. dwukierunkowo, ze wzmocnionymi partiami brzegowymi przez kilkakrotne owinięcie itp.). Pod tym względem metoda ta stwarza możliwości trudne do osiągnięcia przy innych sposobach produkcji. Z tych względów nadaje się ona przede wszystkim do produkcji płyt, aczkolwiek można również w ten sposób wytwarzać belki i inne elementy.
Rozwiązanie konstrukcyjne urządzenia naciągowego może opierać się na różnorodnych zasadach (program uprawnienia budowlane na ANDROID).

Podamy tu za autorem metody dwa rozwiązania:
1) o ruchu ciągłym,
2) o ruchu okresowym.
Mogą one w podanym niżej układzie znaleźć zastosowanie w mniejszych urządzeniach tego typu.
W pierwszym z tych rozwiązań istota mechanizmu polega na zastosowaniu hamulca hydraulicznego pomiędzy bębnem ze zwojem drutu, a przeciwwagą. Hamulec ten jest zblokowany z przeciwwagą tak, że każde odchylenie położenia obciążników od położenia normalnego wywołuje odpowiednią zmianę siły hamulca, która w ten sposób pozostaje stała (niezależna od lokalnych zmian współczynnika tarcia wzdłuż drutu) (uprawnienia budowlane).

Poziom ułożenia drutu
przy nawijaniu regulowany jest jarzmem kierującym. Stół obrotowy (na którym nawija się uzbrojenie belki) poruszany jest napędem.
W drugim rozwiązaniu za bębnem z drutem znajduje się zacisk, zamykany w czasie uzwajania. Następnie drut o łącznej długości równej lub większej niż potrzebna do uzwojenia produkowanego elementu, przechodzi przez płasko leżący wielokrążek o blokach stałym i ruchomym (umieszczonym w wózku). Ten ostatni jest obciążony za pośrednictwem liny
przeciwciężarem. Przed wejściem na stół obrotowy drut przechodzi przez zacisk (otwarty w czasie nawijania) (program egzamin ustny).

Szereg otworów

Gdy stół obrotowy rozpoczyna się obracać (przy zamkniętym uchwycie 2) struna jest naciągana stałą siłą o wielkości określonej ciężarem obciążników 5 i stosunkiem przeniesienia wielokrążka. Równocześnie wózek zaczyna się powoli przesuwać, obciążnik zaś podnosić.

Po zaklinowaniu drutu na formie, zamyka się zacisk, otwiera zaś zacisk, wskutek czego następuje ruch powrotny wózka i opadanie obciążnika, aż do odwinięcia z bębna drutu o długości odpowiadającej jednemu „ładunkowi” (opinie o programie).
Formy-ramy mają różną konstrukcję w zależności od produkowanych elementów. Pierwszy z nich pokazuje uzbrojenie w przypadku przewidywanego oparcia płyty na krawędziach, drugi - w przypadku oparcia jej na narożach.

Układ ramy płytowej o przeznaczeniu uniwersalnym. Rama przesuwa się tu na szynach na kółkach i posiada bufory ze względu na ustawienie szeregu ram jedna za drugą. Szereg otworów na trzpienie umożliwia dogodne rozmieszczenie uzbrojenia (segregator aktów prawnych). Obrzeża pozwalają na umieszczenie lekkiego uzbrojenia górą. Szczegół umieszczenia trzpienia oporowego. Trzpień umieszczony jest w tulei i utrzymywany we właściwym położeniu urządzeniem zatrzaskowym (w położeniu „wepchniętym” wchodzi ono w widoczny na rysunku rowek 1).

Tuleje w których nie ma trzpieni, zatyka się odpowiednimi zatyczkami. Na właściwej ramie umieszczone są kształtowniki oporowe za pomocą palców; na tych kształtownikach opierają się trzpienie, na które nawija się lekkie uzbrojenie biegnące górą (promocja 3 w 1).