Działanie ciągłe

Oprócz nich istnieje szereg metod charakteryzujących się działaniem ciągłym, jak np.: rynna Scholia, urządzenie kaskadowe Stuarta Vanderburgha, koło spieniające Reiche i Giersbacha, ślimak spieniający Rottera, koło spieniające Ohrta, komora Caldwella, wirówka spieniająca, czy młyn granulacyjny lub taśma Latacza i Budnikowa (program uprawnienia budowlane na komputer).
cześnie najprymitywniejsza jest tzw. metoda poletkowa. W metodzie tej płynny żużel wylewany jest do płytkich obetonowanych dołów o wymiarach ok. 6X6X0,8 m (wymiary poletka uzależnione są od pojemności kadzi żużlowych), na dnie których znajduje się warstwa wilgotnego piasku lub żużla granulowanego.

Dalszym rozwinięciem metody poletkowej jest metoda Gallay-Hatcharda (program uprawnienia budowlane na ANDROID).
W tym przypadku dno zbiornika, w którym odbywa się spienianie żużla, wykonane jest z porowatego betonu. Wewnątrz betonu przeprowadzone są rury doprowadzające wodę.
Bardzo zbliżona do metody Gallay-Hatcharda jest metoda zastosowana przez firmę Societe d’Exploitation des Laitiers de Longvy. Różni się ona tym od poprzedniej, że w dnie dołu spieniającego, który jest wykonany z betonu żaroodpornego, znajdują się rozmieszczone na całej powierzchni dysze do wtryskiwania wody pod ciśnieniem w momencie wylewania żużla (uprawnienia budowlane). Po ukończeniu spieniania gorące jeszcze bryły pumeksu usuwa się z dołu spieniającego za pomocą skrepera i przenosi na specjalną pochylnię.

Powoduje to równocześnie zmieszanie i ujednorodnienie produktu. Odpowiednie ukształtowanie dołu pozwala na stosunkowo łatwe operowanie skreperem. Instalacja rozprowadzająca wodę chroniona jest przed przypadkowym uszkodzeniem za pomocą stalowych szyn ułożonych równolegle z rurami i nieco wyżej od nich (program egzamin ustny).
Stosunkowo największą wydajność, przy równocześnie wysokim stopniu mechanizacji, reprezentuje metoda Vorwerck-Rcinhausen znana również pod nazwą - wannowej. Zasada spieniania polega na wylewaniu żużla do stalowej przechylnej wanny. W dnie wanny zamontowane są dysze doprowadzające wodę pod ciśnieniem ok. 6 atn. W rozwiązaniu zastosowanym w Rein-hausen płynny żużel wylewany jest z kadzi do specjalnej płaskiej misy, a dopiero z niej - do wanny spieniającej.

Szerokość misy odpowiada szerokości wanny (opinie o programie). W rozwiązaniu zastosowanym w Hucie im. Lenina i kombinacie EKO żużel wylewa się bezpośrednio z kadzi.

Straty przy prażeniu

Omawiane metody spieniania łączy wspólna cecha - zastosowanie urządzeń (segregator aktów prawnych).
Spiekanie na ruszcie posuwowo-zwrotnym zaproponowane przez M. Rolka pozwala na uzyskanie oprócz uszlachetnionego kruszywa również i pewnej ilości energii cieplnej, która może być wykorzystana do produkcji pary niskoprężnej. Zapłon warstwy materiału na ruszcie następuje wskutek promieniowania sklepienia paleniska.
Urządzenie tego rodzaju zostało zrealizowane na terenie elektrowni im. Drzymały w Będzinie. Otrzymywany przepalony wtórnie żużel miał dość znaczny ciężar nasypowy w granicach 650-750 kG m dla frakcji 10-20 mm.

Straty przy prażeniu ulegały obniżeniu z 40-50 do 3-h8% (w kilku przypadkach do 18%), zawartość siarki całkowitej z 2,0-r-2,5% S03 do 0,8-T-1,5% S03. Doświadczenia wykazały, że podstawowym warunkiem opłacalności metody na skalę przemysłową jest równoczesne wykorzystanie uzyskiwanej energii cieplnej. W konkretnym przypadku elektrowni w Będzinie ruszt posuwowo-zwrotny w godzinach maksymalnego zapotrzebowania na energię elektryczną jest wykorzystywany w pierwszym rzędzie jako urządzenie dostarczające energię cieplną.

Spiekanie na taśmie aglomeracyjnej pozwala na uzyskiwanie wysokiej jakości kruszywa. W zasadzie żużel paleniskowy jest w tej metodzie jednym z surowców.
Żużel paleniskowy do roku 1958 był praktycznie jedynym kruszywem lekkim na terenie Polski (promocja 3 w 1).

Prawie całkowite wyeksploatowanie dobrych jakościowo zwałów żużla, przeprowadzana modernizacja zakładów energetycznych oraz uruchomienie produkcji innych kruszyw lekkich o lepszych własnościach technicznych spowodowało ograniczenie żużla paleniskowego do roli drugorzędnego kruszywa.