Działanie kwasów na drewno

Drewno jest szczególnie odporne na działanie kwasów. O ile beton i żelazo ulegają znacznemu niszczeniu przy pH ^ 5, o tyle drewno dopiero przy stężeniu jonów wodorowych przy pH 2 ulega działaniu kwasów. W zakresie 2 < pH Pierwsza oznaka rozkładu drewna przez kwasy polega na zamianie polioz w kwasy mrówkowy, octowy i inne (program uprawnienia budowlane na komputer).

Przy zwiększonym stężeniu następuje przemiana celulozy w hydrocelulozę. Kwasy o silnym stężeniu w normalnej temperaturze początkowo powodują pęcznienie, przy czym następuje hydroliza, która hamująco działa na dalsze wnikanie kwasów w drewno. W temperaturze 40-i-50oC zachodzi hydroliza celulozy na glukozę. Zmianom nie podlegają substancje gumowate, mineralne oraz lignina (program uprawnienia budowlane na ANDROID).
Kwasy mineralne obniżają wytrzymałość drewna i to tym więcej:
- im wyższe jest stężenie jonów wodorowych (pH = 0,2-1,0),
- im dłuższy jest czas trwania ich działania,

- im wyższa jest temperatura.

Na drewno szpilkowe kwas działa słabiej, ze względu na obecność żywic. Drewno liściaste poddane działaniu kwasu o pH =0,2-1,0 zmniejsza wytrzymałość o 10-60%.
W. Iwanow podaje zestawienie kwasów wchodzących w skład środków do impregnacji drewna (uprawnienia budowlane).
Obecnie omówimy działanie poszczególnych kwasów na drewno.
Kwas azotowy HNOs. Kwas azotowy utlenia ligninę z wydzieleniem kwasów mrówkowego, octowego i szczawiowego, przy czym celuloza pozostaje nienaruszona. Zimny 5-procentowy roztwór nieznacznie oddziałuje na drewno świerku. Kwas azotowy gorący atakuje wszystkie rodzaje drewna. Kwasowi azotowemu 10-procentowemu opiera się jedynie drewno cyprysowe. Zimny 25-procentowy roztwór szybko rozkłada wszystkie rodzaje drewna.

Kwas dwuchromowy H2Cr207. Drewno wykazuje małą odporność na kwas dwuchromowy.
Kwas gallusowy, szczawiowy, ftalowy, salicylowy i cytrynowy. Dla wymienionych kwasów stosuje się zbiorniki i ramy filtracyjne z drewna.
Kwas fluorowodorowy H2F2. Na działanie par tego kwasu drewno jest bardzo odporne.

Kwas siarkowy

Kwas ortofosforowy H2P04. Kwas ortofosforowy działa podobnie jak kwas siarkowy (program egzamin ustny).
Kwas fluorokrzemowodorowy H2SiF6. Zbiorniki z drewna jodły i świerku powleczone asfaltem nadają się do przechowywania 10-procentowego kwasu. Drewno modrzewiowe można stosować bez powłoki.
Kwas mlekowy CH3 • CHOH • COOH. Kwas mlekowy działa podobnie jak kwas octowy, na ogół jednak silniej.
Kwas octowy CH3 • COOH. Kwas octowy wywołuje silne pęcznienie drewna; przy stężeniu 15 procentowym niszczy włókna drewna. Kwas 80-pro- centowy wpływa początkowo na podwyższenie wytrzymałości na zginanie, która następnie stale się zmniejsza. Celuloza przechodzi w acetylocelulozę (opinie o programie).

Gorący kwas octowy i surowy ocet drzewny rozpuszczają w drewnie pentozany. Ponieważ drewno iglaste zawiera mniej pentozanów niż drewno liściaste,
przeto zaleca się w wytwórniach kwasu octowego stosowanie drewna iglastego.
Kwas siarkowy H2S04. Kwas siarkowy o stężeniu 70—90% działa podobnie jak 40-procentowy kwas solny; kwas 90-i-96-procentowy zwęgla drewno. Kwas siarkowy 40-procentowy zmniejsza wytrzymałość drewna na zginanie i to tym silniej i szybciej, im drewno ma więcej słojów i im więcej zawiera żywic i tłuszczów (segregator aktów prawnych).

Kwas siarkawy H2S03. Kwas siarkawy w normalnej temperaturze, lecz pod normalnym ciśnieniem nie działa na drewno; pod zwiększonym ciśnieniem rozpuszcza substancje gumowate i ligninę. Kwas siarkawy i dwutlenek siarki zawarte w dymach atakują drewno przy niskich stężeniach w sposób nieznaczny. Obecnie w wytwórniach chemicznych przewody wylotowe dla gazów wykonuje się z drewna. Wyższe temperatury przyśpieszają korozję.

Kwas solny HC1. Przy wyższych stężeniach (40%) kwas solny z początku wywołuje silne pęcznienie drewna i działa rozpuszczająco, przeprowadzając celulozę w glukozę; jako pozostałość otrzymuje się ligninę. W wytwórniach kwasu solnego drewno nadaje się do budowy zbiorników i ram filtracyjnych (promocja 3 w 1).