Dźwigary pełnościenne spawane

Dźwigary pełnościenne spawane składają się z blachy pionowej i z blach poziomych połączonych bezpośrednio za pomocą spoin ciągłych pachwinowych (bocznych). W razie stosowania blach cienkich wpływ skurczu spoin może spowodować ugięcia blachy poziomej (program uprawnienia budowlane na komputer).

W celu przeciwdziałania temu blachy cienkie przed spawaniem powinny być wygięte w odwrotnym kierunku lub końce blachy pionowej odpowiednio ścięte.
Zmienność momentu bezwładności przekroju dźwigara spawanego można otrzymać przez zastosowanie poziomej blachy o zmiennej grubości lub, jak przy dźwigarach nitowanych, przez zastosowanie dodatkowej blachy poziomej.
Pionowe żebra usztywniające są w najprostszym wypadku wykonane z obustronnych płaskowników. Jeżeli jednak to nie wystarcza, stosuje się żebra z teowników, dwuteowników lub w postaci obustronnych płaskowników przyspawanych do dźwigara w płaszczyźnie prostopadłej do jego osi (program uprawnienia budowlane na ANDROID).

Słupki podporowe w dźwigarach głównych spawanych wykonuje się z płaskowników, teowników lub też dwuteowników, jak dla pośrednich żeber usztywniających, odpowiednio wzmocnionych.
Dźwigary główne z żelbetową płytą współpracującą. Żelbetowa płyta pomostu współpracująca z dźwigarami głównymi (jako pas ściskany dźwigarów głównych) zmniejsza ilość stali w dźwigarach głównych oraz zwiększa sztywność. W mostach drogowych grubość żelbetowej płyty pomostu wynosi 16H-18 cm. W mostach o małych rozpiętościach stalowa część dźwigara z żelbetową płytą współpracującą może być wykonana z gotowych dwuteowników (górna część dwuteowników nie wykorzystana pod względem wytrzymałościowym).

W celu uzyskania całkowitej współpracy żelbetowego pomostu z dźwigarami głównymi płytę pomostu należy wykonać po podparciu rusztowaniem stalowej części dźwigarów głównych.
Mosty kratowe. Dźwigary kratowe składają się z prętów najczęściej połączonych blachami węzłowymi (uprawnienia budowlane). Pręty umieszczone w zarysie górnym dźwigara kratowego noszą nazwę pasa górnego G, zaś pręty umieszczone w zarysie dolnym dźwigara kratowego noszą nazwę pasa dolnego D. Między pasem dolnym a górnym znajduje się krata składająca się z krzyżulców K oraz z wieszaków i słupków S.

Dźwigary kratowe

Dźwigary kratowe mogą być nitowane, spawane lub najczęściej spotykane spawano-nitowane (całość konstrukcji w wytwórni jest wykonana jako spawana, jedynie połączenia montażowe są nitowane) (program egzamin ustny).
Zasadniczymi rodzajami krat stosowanych w mostach są: krata w kształcie litery W, N, X oraz K. Najczęściej stosowana jest krata w kształcie litery W jako najbardziej korzystna ze względów konstrukcyjnych, ekonomicznych, a nawet plastycznych.

Ma ona najmniejszy ciężar ze wszystkich rodzajów krat oraz najmniejszą liczbę węzłów montażowych.
W razie większych rozpiętości przęseł (50-^70 m) ze względów ekonomicznych stosuje się dźwigary główne z pasem górnym krzywym (opinie o programie).
Dla rozpiętości powyżej 70 m projektuje się dźwigary główne z drugorzędnym zawieszeniem.
Obecnie istnieje tendencja do stosowania nawet dla największych rozpiętości tylko samej zasadniczej kraty kształtu litery W, ze względu na powstawanie mniejszych naprężeń dodatkowych wywołanych sztywnością węzłów (dźwigary główne są obliczane w założeniu istnienia przegubowego połączenia poszczególnych prętów, a więc występowania tylko sił osiowych, gdy najczęściej węzły są wykonane w sposób sztywny) (segregator aktów prawnych).

Rozstaw dźwigarów głównych w mostach drogowych z jazdą dołem zależy od szerokości jezdni powiększonej o pasy bezpieczeństwa (szerokość skrajni drogowej).
Zasadniczym kształtem kratowego dźwigara głównego z jazdą górą jest dźwigar z pasem dolnym o krzywiźnie parabolicznej i kracie w kształcie litery W lub w razie większych rozpiętości przęseł kraty w kształcie litery N z drugorzędnym górnym podparciem (promocja 3 w 1).

W mostach kratowych z jazdą górą stosuje się przeważnie ustroje dwudźwigarowe jako bardziej ekonomiczne od ustrojów wielodźwigarowych.