Struktury betonu

Materiały przedstawione w ostatnim punkcie niniejszego rozdziału stanowią jedynie przegląd zagadnień dotyczących struktury betonu i jej zmian w świetle różnych form wytężenia materiału. Sprawy te, tworzące współcześnie główną problematykę badawczą, pasjonują wiele przodujących ośrodków laboratoryjnych. Poruszone zagadnienia są niejako sygnałem tematyki, zresztą głównie opartej na referatach z kongresu w Southampton (1968 r.), która stanowi treść badań obecnych i badań na najbliższe lata z dziedziny fizyki betonu (program uprawnienia budowlane na komputer).

Ta z kolei dyscyplina dostarcza głównych informacji dla nowoczesnej problematyki z zakresu wytężenia betonu oraz bezpieczeństwa i trwałości konstrukcji betonowych, stanowiących przecież główny cel nauki o betonie.
Sposoby przygotowywania i układania masy betonowej można podzielić r.z J dwie grupy metod.

Grupa I - metody jednoetapowe: wszystkie składniki betonu ładuje się do betoniarki, skąd po zmieszaniu przenosi się gotową masę betonową pojemnikami, rurociągami lub rynnami na miejsce przeznaczenia (wykop, deskowanie ferma).
Grupa II - metody dwuetapowe: oddzielnie przygotowuje się składniki czynne w postaci specjalnej mieszanki lub zaprawy (etap pierwszy), którą następnie wypełnia się jamy uprzednio ułożonego kamieniwa w miejscu przeznaczenia lub do której wtłacza się kamieniwo grube (etap drugi) (program uprawnienia budowlane na ANDROID).

Istnieją jeszcze metody pośrednie jak np. otulenie ziarn kamieniwa zaczynem i późniejsze mieszanie wszystkich składników, mieszanie w betoniarce zaczynu lub zaprawy i dodanie kamieniwa dopiero w końcowej fazie mieszania i in. Na skalę przemysłową nie stosuje się jednak tych metod.
Metody jednoetapowe (tradycyjne) przetrwały w postaci prawie niezmienionej do dziś od chwili pojawienia się betonu. Metody dwuetapowe powstały dopiero w latach trzydziestych obecnego stulecia. W niniejszym rozdziale omówiono te czynniki przygotowania, transportu i zagęszczania masy betonowe; które mają bezpośredni i zasadniczy wpływ na świeży i młody beton oraz na gotowy produkt (program egzamin ustny).

Sposób przechowywania składników betonu

Sposób przechowywania składników betonu ma istotny wpływ na jakość masy betonowej i stwardniałego betonu. Idealne warunki przechowywania cementu są następujące: temperatura normalna, powietrze o wilgotności względnej < 60%, ciśnienie < 0,8 at.
Kamieniwo powinno być przechowywane na posadzkach, w zasadzie pod piachem lub w silosach, każda frakcja osobno, z pełnym zabezpieczeniem przed brudem, zmiennym zawilgoceniem i wzajemnym przemieszczaniem sie. Dozowanie składników może być pojemnościowe lub wagowe, ręczne 1-3 automatyczne. Najlepsze jest dozowanie automatyczne, wagowe (program egzamin ustny).

W czasie mieszania masy betonowej (dowolnym sposobem), wskutek m nicznego niszczenia adhezji między zaprawą, zaczynem i kamieniwem sił elektrostatycznych między ziarnami cementu i kruszywa, konsystencja je się rzadsza. Po ukończeniu mieszania masa betonowa gęstnieje. Najwyraźniej zjawisko to, podobne do tiksotropii, obserwuje się w zaczynach (opinie o programie).
Mieszanie betonu może być ręczne lub maszynowe. Mieszanie ręczne niejednorodną strukturę masy i obniża wytrzymałość betonu o 5-30. Pierwsze maszynowe mieszanie betonu miało miejsce już w 1857 r. Z uwagi na mechaniczny sposób działania na masę betonową, rozróżniamy trzy rodzaje mieszania: wolnospadowe (samospadowe), wymuszone (przeciwbieżne) i dezintegracyjne (aktywizacyjne) (segregator aktów prawnych). W betoniarce wolnospadowej beton mieszany jest ruchem bębna, w przeciwbieżnej ruchem mieszadła.

Mieszanie wolnospadowe. Przez obrót bębna ze stałymi łopatkami porcje mieszanki unoszone są łopatkami w górę i po przekroczeniu pewnego kąta obrotu spadają do najniższego punktu. Następuje przy tym pewna segregacja: grubsze, cięższe kamieniwo spada, a zaprawa i zaczyn zostają przyklejone do ścianek i łopatek bębna. Dlatego wolnospadowe mieszanie stosuje się do o> = 0,4 dla przeciętnych kruszyw. Wydatniejsza mechaniczna aktywacja nie następuje. Masę otrzymujemy niezbyt jednorodną, z częściowo rozsegrego- wanym kamieniwem i niezbyt dobrze rozmieszaną zaprawą (promocja 3 w 1).