Efekt zdyblowania złącza

Efekt zdyblowania złącza przez zbrojenie wypuszczone z prefabrykatów występuje tak długo, póki siły ścinające nie spowodują lokalnych zmiażdżeń betonu wokół zbrojenia. Siły tarcia działają natomiast znacznie dłużej. Powstanie sił tarcia wydłuż powierzchni odspojenia tłumaczy tzw. hipoteza tarcia towarzyszącego ścinaniu. Powierzchnie odspojenia można wyidealizować w postaci linii zębatej (program uprawnienia budowlane na komputer).

Kiedy zbrojenie jest należycie zakotwione w betonie wypełniającym, warunkiem zniszczenia połączenia, czyli swobodnego poślizgu, jest wystąpienie granicznych napiężeń a_a - K_a w zbrojeniu zszywającym rozdzielone (w wyniku odspojenia) części złącza. Analogicznymi założeniami jak dla obliczenia sztywności nadproża o przekroju prostokątnym posłużyć się można również dla nadproża o przekroju teowym, z tym jednak że zadanie jest bardziej złożone i w obliczeniach trzeba posługiwać się schematem belki niesymetrycznej o różnych sztywnościach odcinków’ przypodporowych (program uprawnienia budowlane na ANDROID).

Zarysowanie nadproża pojawia się najpierw w strefie przypodporowej, w której pólka jest ściskana, a rozciągane są włókna skrajne środnika (podpora A). Na skutek tego zarysowania zmienia się wykres momentów. Większa wartość momentu występuje po stronic nic zarysowanej strefy podporowej, mniejsza po stronic zarysowanej (uprawnienia budowlane).

Wraz z dalszym wzrostem przemieszczeń, spowodowanych wzrostem siły T, moment na podporze B, dotychczas nie zarysowanej, przekracza wartość M_f dla przekroju teowego z półką rozciąganą. Konsekwencją tego jest pojawienie się rys i znaczne zmniejszenie sztywności przekroju zmieniające proporcję momentów podporowych (program egzamin ustny).

Przekrój prostokątny nadproża

Kiedy zbrojenie w górnej części półki, składające się ze zbrojenia nadproża i zbrojenia stropu, jest odpowiednio większe od zbrojenia w dolnej części nadproża, sztywność przekroju z zarysowaną półką i sztywność przekroju z zarysowanym środnikiem niewiele się od siebie różnią. Na skutek tego następuje wyrównanie momentów podporowych (co do wartości bezwzględnej) i efekt współpracy stropu z nadprożem pozostanie jeszcze dość znaczny (opinie o programie).

Warunkiem wyrównania momentów podporowych jest odpowiedni przekrój zbrojenia na obu podporach, a mianowicie taki, aby nośność przekroju A (ze środnikiem rozciąganym) była nie mniejsza niż M_f przekroju B (z półką rozciąganą) i jednocześnie aby zbrojenie na podporze B było wystarczające do przeniesienia po zarysowaniu (II faza) momentu M_f (segregator aktów prawnych).

Wobec tego, że sztywność nadproża rozpatrujemy w założeniu, że nadproże wykonane jest z betonu R_b < R_hk i stali R_a < R_ak podany wyżej warunek dotyczy charakterystycznej nośności przekroju U_Ak i U_Dk oraz charakterystycznej wartości M_fk momentu rysującego przekrój na podporze B. Dodatkowym warunkiem konstrukcyjnym jest przekrój zbrojenia półki (stropu) nie mniejszy niż 0,002 b_p h₀. Przy mniejszym stopniu zbrojenia w półce efekt „teowości” przekroju maleje i ze względów praktycznych w obliczeniach lepiej uwzględniać tylko przekrój prostokątny nadproża.

Zależność rj₂ {a_a) dla nadproża o przekroju teowym, wykonanego z betonu klasy B25 i zbrojonego stalą A-III, przy zachowaniu warunku B_A = B_a. Linią pełną zaznaczono zmienność rj₂ dla nadproży zarysowanych na obu podporach, linią przerywaną - dla nadproży tylko z zarysowanym środnikiem (promocja 3 w 1). Ten drugi przypadek znajduje zastosowanie tylko przy niezmiennym kierunku działania obciążenia (np. przy obliczaniu budynku na nierównomierne osiadanie). Podane wartości rj₂ dotyczą w zasadzie tylko przekroju nadproża. Mogą służyć jednak, przy zestawieniu z wartościami rj₂ dla przekroju prostokątnego, również do szacowania wartości nadproży teowych o innych proporcjach. Podobnie jak w przypadku nadproży o przekroju prostokątnym, kiedy siła T przekracza warunek rj_Q = 1, sztywność nadproża należy zredukować zgodnie ze wzorem.