Ekonomiczne przekrycia

Do przekryć dachowych należą przede wszystkim płyty panwiowe i korytkowe; elementami stropowymi są m. in. głównie płyty panwiowe, elementy żebrów o dolnej płycie monolitycznie połączonej z żebrami oraz płyty żebrowe dwu wspornikowe. Omówione dalej podstawowe typy przekryć płytowo-żebrowycl z których większość wykonywana jest masowo w Polsce, weszły do produkcji typowej (program uprawnienia budowlane na komputer).

Płyty dachowe panwiowe ze żwirobetonu wykonywane są w Polsce o trzeci wysokościach w zależności od rozpiętości płyt: o wysokości 18 cm - przy długościach w granicach 2,69-4,49 m, o wysokości 25 cm - przy długościach w granicach 2,79-5,99 m, o wysokości 30 cm - przy długości 5,87 m.
Głównymi elepientami nośnymi są dwa podłużne żebra, na których opiera się górna krzyżowo zbrojona płyta tak bezpośrednio jak i za pośrednictwerr drugorzędnych żeberek. Płyty o wysokości 18 i 25 cm wykonane są z betonu marki 200 (program uprawnienia budowlane na ANDROID). Główne zbrojenie żeber stanowią wkładki ze stali 34 GS; pozostałe zbrojenie żeber, drugorzędnych żeberek oraz płyty - ze stali zwykłej handlowej StO. Grubość płyty górnej jest 2,5 cm, żeberka drugorzędne mają wysokość 7,5 cm i szerokość 4 cm (u dołu) do 6 cm (u góry) (uprawnienia budowlane).

Płyty te zostały obliczone na ciężar ocieplenia 50 kG/m2 (bez pokrycia papą); przyjęto obciążenie montażowe 150 kG/m2. Minimalna głębokość oparcia wynosi 7 cm.
Charakterystykę techniczną płyt o wysokości żeber nośnych 18 cm, analogiczne dane o płytach o wysokości żeber nośnych 25 cm. Oprócz podanych w tych tablicach płyt wykonuje się ich odmianę, polegającą na wprowadzeniu w jednym polu płytowym otwor. włazowego (odmiana W). Płyty wszystkich długości wykonywane są na jedne, matrycy z zastosowaniem odpowiednich wkładek końcowych, pokazującym przekroje podłużne płyt wszystkich długości o wysokości 25 cm (program egzamin ustny).

Szczeliny stykowe

Płyta panwiowa żwirobetonowa o wysokości żeber 30 cm zaprojektowana została przede wszystkim do przekrycia hal, których głównymi nośnymi elementami są żelbetowe dźwigary.
Płyty układa się na podporach tworząc między nimi odstęp 13 cm (przy osiowym rozstawie podpór równym 6,0 m). W ten sposób stwarza się możliwość wprowadzenia nadbetonu jako strefy współpracującej, np. podporowego dźwigara, oraz przyjmowania częściowego zamocowania płyt panwiowych na dodatkowe obciążenia płyty (poza jej ciężarem własnym).
Szczeliny stykowe oraz nierówności wypełnia się zaprawą cementową (opinie o programie).

Minimalna długość oparcia płyt na dźwigarach wynosi 4,5 cm. Płyty tego typu produkowane są w wielu krajach; różnią się od siebie tylko w niewielu szczegółach odnośnie wysokości (w ZSRR produkuje się je nawet o wys.
35 cm), uformowania przekroju poprzecznego żeber głównych, usytuowania żeberek drugorzędnych itp. Stosowane są odmiany tych płyt w zależności od położenia na połaci dachowej (płyty przygzymsowe itp.).
Płyty żebrowe z górną płytą dwuwspornikową, stosowane w prefabrykowanych budynkach przemysłowych wielokondygnacyjnych szczególnie w magazynach. Wykonywane są one jako płyty stropowe międzysłupowe i przysłupowe (segregator aktów prawnych).

Produkowane są one o dwóch długościach, a mianowicie o długości 4,30 m - dla obiektów o siatce słupów 4,50X6,00 i o długości 5,80 m - dla obiektów o siatce słupów 6,00X X6,00 m; w obu przypadkach szerokość płyt jest stała i równa 1,49 m oraz stała jest ich wysokość równa 40 cm. Za obciążenie stałe przyjęto w o czeniach statycznych w obu przypadkach: ciężar własny - 250 kG/m2 or ciężar posadzki - 70 kG/m2.

Styka techniczna tych płyt w zależności od przyjętych obciążeń użytkowych, przy czym ilość zużytej stali przedstawiono w wersji stali Qr = 2500 kG/cm2. Przyjęto beton marki 200. Płyty te przyjmuje się za swobodnie podparte (promocja 3 w 1).