Elektron solwatowany

Elektron solwatowany - elektron przyłączony do jednej lub kilku cząsteczek cieczy (program uprawnienia budowlane na komputer).

Elektron spułapkowany - elektron wybity wskutek oddziaływania promieniowania jonizującego, a następnie, po spowolnieniu do odpowiedniej energii, zatrzymany w pułapce elektronowej.

Elektron swobodny - elektron, który może swobodnie poruszać się w ciele lub w próżni (dzięki wyswobodzeniu się w dostatecznym stopniu z przyciągania jądra atomowego).

Elektron świetlny - elektron walencyjny (program uprawnienia budowlane na ANDROID).

Elektron uwodniony - elektron przyłączony do jednej lub kilku cząsteczek wody.

Elektron walencyjny, elektron optyczny, elektron świetlny, elektron wartościowości, elektron zewnętrzny - elektron związany należący do zewnętrznej powłoki atomu; e.w. decyduje o charakterze widma atomowego; liczba e.w. atomu w stanie obojętnym warunkuje sposób wiązania atomów w cząsteczce i jest równa wartościowości w przypadku wiązań jonowych.

Elektron wartościowości - elektron walencyjny (uprawnienia budowlane).

Elektron wewnętrzny - elektron związany współtworzący powłokę atomu bliższą jego jądra niż powłoka zewnętrzna.

Elektron wtórny - elektron uwolniony z jakiegoś ciała pod wpływem uderzenia weń innej cząstki naładowanej (np. innego elektronu) lub elektron odbity od jakiegoś ciała.

Elektron zewnętrzny elektron walencyjny.

Elektron związany - elektron związany z jądrem atomu przyciąganiem elektrostatycznym.

Elektronegatywność - elektroujemność (pierwiastków).

Elektroneurograf - aparat do graficznej rejestracji potencjałów bioelektrycznych nerwów (rdzenia kręgowego, unerwienia naczyń i mięśni).

Elektroniczny - dotyczący elektroniki, np. urządzenie elektroniczne, przemysł elektroniczny (program egzamin ustny).

Elektronik - fachowiec w dziedzinie elektroniki.

Elektronika - dziedzina nauki i techniki zajmująca się praktycznym wykorzystaniem zjawisk, w których podstawowe znaczenie ma dający się sterować ruch elektronów w próżni, gazach i ciałach stałych (zwłaszcza w półprzewodnikach); e. obejmuje teorię działania, właściwości, konstrukcję i technologię przyrządów elektronowych (lamp elektronowych i przyrządów półprzewodnikowych).

Elektronika energetyczna - energoelektronika.

Elektronika jądrowa - dział elektroniki zajmujący się układami mającymi zastosowanie w nukleonice (np. detektory promieniowania jonizującego. akceleratory).

Elektronika kwantowa - dział elektroniki zajmujący się badaniem zjawisk wywołanych przejściami kwantowymi między dozwolonymi stanami energetycznymi w atomach, jonach i cząsteczkach oraz technicznym wykorzystaniem tych zjawisk (np. lasery, atomowe wzorce częstotliwości) (opinie o programie).

Elektronika medyczna - dział elektroniki zajmujący się aparatami, urządzeniami i metodami stosowanymi we wszystkich dziedzinach medycyny i biologii eksperymentalnej.

Elektronika mikrofalowa - dział elektroniki zajmujący się teorią i konstrukcją przyrządów i urządzeń mikrofalowych, tzn. takich, które służą do generacji, wzmacniania, modulacji, przesyłania i detekcji drgań w zakresie mikrofalowym.

Elektronika półprzewodnikowa

Elektronika półprzewodnikowa - dział elektroniki zajmujący się własnościami elektrycznymi półprzewodników oraz konstrukcją i technologią przyrządów opartych na wykorzystaniu tych własności (np. diody półprzewodnikowe, tranzystory, tyrystory, przyrządy fotoelektronowe, hallotrony).

Elektronika próżniowa - dział elektroniki zajmujący się konstrukcją i technologią przyrządów opartych na wykorzystaniu przewodzenia elektrycznego w próżni i w gazach rozrzedzonych (np. lampy elektronowe, mikroskopy elektronowe) (segregator aktów prawnych).

Elektronika przemysłowa - dział elektroniki zajmujący się urządzeniami elektronicznymi znajdującymi zastosowanie w zakładach produkcyjnych.

Elektronika rentgenowska - dział elektroniki zajmujący się przyrządami elektronowymi stosowanymi w rentgenoskopii, rentgenoterapii oraz w rentgenometru.

Elektronizacja - wprowadzanie do praktyki nowych rozwiązań technicznych, w których zastosowano przyrządy elektronowe.

Elektronobiorca - akceptor elektronów.

Elektronodawca - donor elektronów.

Elektronograf - przyrząd do rejestracji obrazów dyfrakcyjnych powstających przy rozpraszaniu przyspieszonych elektronów przez badaną substancję.

Elektronografia - metoda badania budowy ciała, oparta na wykorzystaniu dyfrakcji elektronów.

Elektronogram - obraz dyfrakcyjny powstający przy rozpraszaniu elektronów przez badaną substancję; e. można zarejestrować na płytce fotograficznej lub napisać w postaci krzywej zależności stężenia cząstek rozpraszanych od kąta rozpraszania.

Elektronoluminescencja, katodoluminescencja - luminescencja spowodowana przez bombardowanie danej substancji elektronami.

Elektronowiązka - wiązka elektronowa.

Elektronowolt, eV - jednostka energii, przeznaczona do stosowania w technice jądrowej i dziedzinach związanych, równa energii kinetycznej, jaką uzyskuje elektron po przejściu w próżni drogi między dwoma punktami, gdy różnica potencjałów między tymi punktami jest równa IV; 1 eV* 1,60219-10-,9J.

Elektronowy - dotyczący zjawisk przepływu elektronów, np. emisja elektronowa, lampa elektronowa (promocja 3 w 1).

Elektronowy rezonans para megnetyczny - rezonans elektronowy.

Elektronówka - lampa elektronowa.

Elektrooptyka - dział optyki dotyczący związków między zjawiskami elektrycznymi i optycznymi (np. zjawisko fotoelektryczne, zmiany własności optycznych ciał wywołane przez prądy i pola elektryczne).

Elektroosadzanie - osadzanie elektrolityczne.

Elektroosmoza - jedno ze zjawisk elektrokinetycznych, polegające na ruchu cieczy względem fazy stałej utworzonej przez materiał porowaty lub przez kapilary pod wpływem napięcia przyłożonego do elektrod zanurzonych w roztworze.