Elementy i materiały instalacji centralnego ogrzewania

W urządzeniach centralnego ogrzewania i ciepłej wody stosowane są najczęściej wymienniki ciepła w kształcie zbiorników cylindrycznych z wmontowaną wewnątrz wężownicą z rur stalowych lub miedzianych (program uprawnienia budowlane na komputer).

Wymienniki tego rodzaju wykonywane są z blachy o grub. 2 do 4 mm, przy czym z jednej strony dno zbiornika zaopatrzone jest w specjalny przykręcony na śruby właz służący do wyjmowania wężownicy w razie naprawy. Zbiorniki tego typu są niekiedy wykonywane jako tzw. wymienniki przeciwprądowe. Mają one dużą liczbę rur grzejnych (w wężownicy), przedzielonych wzdłuż wymiennika przegrodą poziomą z blachy. Praca takiego wymiennika polega na tym, że czynnik grzejny (para lub woda) wchodzi do wężownicy od góry, a powraca od dołu, nagrzewana zaś woda w wymienniku dopływa z dołu, a odpływa z góry wymiennika (program uprawnienia budowlane na ANDROID).

Odwrotny kierunek biegu czynnika grzejnego (pary, wody) w stosunku do kierunku przepływu wody w wymienniku pozwala na należyte wykorzystanie czynnika grzejnego i przyspiesza ogrzewanie wody znajdującej się w wymienniku. W Do wykonywania instalacji centralnego ogrzewania używane są rury stalowe czarne gwintowane bez szwu (o średn. od 8 do 150 mm), ze szwem (o średn. od 8 do 50 mm) i rury kotłowe (o średn. 57/64 do 500/520 mm).

Przy ciśnieniach roboczych do 3 at(n) stosuje się rury czarne spawane ze szwem, przy ciśnieniach wyższych ponad 3 at(n) należy używać rur ciągnionych bez szwu. Przy systemach ogrzewania, w których rury są zabetonowywane w elementach ścian, w podłogach czy stropach, stosuje się rury bez szwu, jako bardziej wytrzymałe. Rury łączone są na gwint gazowy, skręcane na minię i konopie, przy zastosowaniu specjalnych łączników. Rury bez szwu łączone są przeważnie przez spawanie lub na kołnierze, między którymi daje się uszczelkę odporną na wysoką temperaturę (tektura wygotowana w pokoście, klingeryt, azbest itp.) (uprawnienia budowlane).

Przewody wody ciepłej tak jak przewody wodociągowe, wykonywane są z rur stalowych gwintowanych ocynkowanych ze szwem lub bez szwu. Do zmiany kierunków przewodów instalacji centralnego ogrzewania i ciepłej wody oraz do zmiany średnic i odgałęzień używa się specjalne kształtki: złączki, trójniki, redukcje, kolanka itp.

Uzbrojenie przewodów centralnego ogrzewania

Zarówno sieć przewodów centralnego ogrzewania, jak i sieć przewodów wody ciepłej zaopatrzona jest w specjalne urządzenia, tzw. uzbrojenie, mające na celu bezpieczeństwo, prawidłowe działanie i należytą eksploatację tych instalacji.

Do uzbrojenia sieci przewodów centralnego ogrzewania i ciepłej wody zaliczamy:
a) zasuwy i zawory zamykające,
b) zawory bezpieczeństwa,
c) zawory zwrotne,
d) kurki odpowietrzające i napowietrzające (program egzamin ustny).

Poza tym w instalacji centralnego ogrzewania stosuje się:
e) zawory podwójnej regulacji,
f) odwadniacze i garnki kondensacyjne,
g) zawory redukcyjne.

Zasuwy i zawory zamykające pozwalające na odcięcie dopływu wody są wykonywane dla mniejszych ciśnień z mosiądzu i żeliwa, a dla większych ciśnień ze staliwa (opinie o programie). Zawory zamykające przelotowe są wykonywane o przepływie normalnym z kurkiem spustowym lub bez oraz o przepływie skośnym (Koswa). Zawory bezpieczeństwa dźwigniowe i sprężynowe mają za zadanie automatyczne regulowanie ciśnienia. Używane są one zarówno w centralnym ogrzewaniu jak i przy ciepłej wodzie; wykonywane są z żeliwa, staliwa i brązu (segregator aktów prawnych).

Zawory zwrotne utrzymują tylko jednokierunkowy przepływ wody; wykonywane z brązu lub żeliwa są używane przy pompach i przy podgrzewaczach wody. Kurki odpowietrzająco-napowietrzające przeważnie brązowe montowane są przy grzejnikach lub przy instalacjach ciepłej wody (piece kąpielowe, bojlery, przewody parowe). Zawory podwójnej regulacji proste i kątowe, oprócz normalnego grzybka zamykającego przepływ wody mają wewnętrzną przegrodę półcylindryczną, nastawianą kluczem.

Przegroda ta pozwala na dowolne zmniejszenie przepływu wody przez zawór, co umożliwia regulowanie przez montera wydajności każdego grzejnika pozostawiając zaś dla użytkownika mieszkania możność zmniejszenia przepływu wody tylko przez przymknięcie grzybka. Korpus za- worów regulacyjnych wykonywany jest z żeliwa, staliwa lub materiałów zastępczych, wrzeciono ze stali, a grzybek najczęściej z brązu (promocja 3 w 1).