Elementy konstrukcyjne obiektów

Według T. Broniewskiego i K. Flagi dobre wyniki w wodzie nieruchomej lub o słabym przepływie dają okładziny z betonu na kruszywie wapiennym, z uwagi na swą dużą szczelność i znaczną pojemność reaktywną (program uprawnienia budowlane na komputer). W przypadku środowiska kwaśnego okładzina taka zużywa się powoli, zobojętniając środowisko. W badaniach dobre wyniki uzyskano zarówno w środowisku kwaśnym jak i siarczanowym oraz ługującym.

Gdy zachodzi konieczność betonowania pod wodą zawierającą szkodliwe składniki chemiczne, należy stosować:
- cementy uodpornione na wpływy chemiczne, a w szczególności cement: ubogie w wapno np. cement glinowy,
- aktywne i ubogie w wapno domieszki do cementu (pucolany, ziemić okrzemkowa itp.);
lub izolować cement w betonie przez:
- stosowanie cementów z dodatkami bitumicznymi,
- dodawanie do wody zarobowej mydła z kredą,
- dodawanie do wody zarobowej emulsji bitumicznej,
- dodawanie do wody zarobowej lateksów syntetycznych kauczuków butadienostyrenowych (program uprawnienia budowlane na ANDROID).
W każdym przypadku należy dążyć ponadto do uzyskania betonu szczelnego, zawierającego minimum próżni. Stosować należy zwiększone ilości cementu (minimum 300-5-400 kg/m3 betonu) lub używać cementów wysokowartościowych o starannym przemiale.

Elementy konstrukcyjne obiektów należy tak wykształcać, aby powierzchnia betonu narażona na agresję była jak najmniejsza i aby powierzchnię tę stanowiły elementy drugorzędne.
W przypadku sporadycznego występowania agresywnych cieczy należy umożliwić ich szybkie odprowadzenie z powierzchni betonu przez wykształcenie szczelnych kanalików ściekowych, drenów itp., posiadających odpowiednie spadki (uprawnienia budowlane).

Parowanie betonu

Ochrona przed nadmiernym parowaniem wody z betonu. W okresie ciepłym (wiosna, lato, jesień), aby uniknąć rys i pęknięć skurczowych, a zarazem zapewnić niezbędną w procesie tężenia wilgotność, należy powierzchnię betonu zabezpieczyć przed nadmiernym odparowywaniem wody. Szczególnego zabezpieczenia wymaga powierzchnia tężejącego betonu w upalne dni letnie, przy silnym nasłonecznieniu oraz przy wietrznej pogodzie (program egzamin ustny). Środki prowadzące do tego celu można podzielić na cztery grupy:
- nawilżanie betonu,
- stosowanie powłok ochronnych z materiałów nanoszonych lub natryskiwanych,
- stosowanie powłok ochronnych z folii tworzyw sztucznych,
- stosowanie domieszek utrudniających parowanie wody z betonu.

a Nawilżanie betonu. Nawilżanie betonu przez pierwsze dni tężenia jest podstawowym i najczęściej stosowanym w praktyce środkiem zabezpieczającym. Polewanie betonu z cementu portlandzkiego wodą powinno trwać co najmniej przez 7 dni po ułożeniu (opinie o programie). Dla innych cementów PN-63/B-06251 wymaga, aby ułożony beton utrzymywać w stałej wilgotności przez okres co najmniej: 3 dni - przy stosowaniu cementu glinowego lub 14 dni - przy stosowaniu cementów hutniczych i siarczanowo-żużlowych.
Przy blokach betonowych o znacznej objętości okres nawilżania powinien być dłuższy o kilka, a nawet kilkanaście dni z uwagi na możliwość powstania dużych naprężeń skurczowych (szczególnie przy upalnej pogodzie) i termicznych. W tym przypadku wilgotny beton jest bardziej elastyczny i mniej kruchy, przez co ma mniejszą tendencję do rysowania się i pękania (segregator aktów prawnych). Z tego względu bloki dużych masywów np. zapór wodnych polewa się obficie przez 2-5-3 tygodnie, a później jeszcze przez kilka tygodni nawilża.

Podobnie długiego okresu nawilżania (10-14 dni) wymagają duże powierzchnie betonowych nawierzchni drogowych i lotniskowych. Do czasu Owiązania betonu stosuje się tu ruchome bryty brezentowe lub papowe, przesuwane w ślad za postępem robót. Przestrzeń wolna nad betonem powinna mieć wysokość nie większą jak 10 cm, a dla osłabienia efektów operacji słonecznej bryty powinny mieć jasny kolor. Po zdjęciu brytów (najczęściej po upływie 24 godzin) należy prowadzić obfite nawilżanie betonu, najlepiej przez wilgotną warstwę ochronną (promocja 3 w 1).

Zamiast brytów używa się czasem mat słomianych lub trzcinowych oraz mat jutowych nasyconych wodą, układanych w podwójnej warstwie na betonie zaraz po wykonaniu.