Formy pojedyncze

Przy projektowaniu należy również zwrócić uwagę na sposób rozmieszczenia połączeń, gdyż od tego zależą odchyłki wymiaru boku. Wynika stąd, że otwory w trzpieniach złączy muszą być wykonane z pewnymi luzami (program uprawnienia budowlane na komputer).
Stosując połączenia uzyskamy mniejsze odchyłki od długości L prefabrykatu, niż byśmy otrzymali przy rozwiązaniu. Odwrotnie przedstawia się sprawa z odchyłkami na szerokości B elementu (program uprawnienia budowlane na ANDROID).
Przytoczone wyżej czynniki mające wpływ na projektowanie konstrukcji formy sprawiają, że istnieje duża różnorodność rozwiązań konstrukcyjnych. Bliższe naświetlenie tego zagadnienia wymaga zatem omówienia szeregu przykładów stosowanych typów form. W dalszej części rozdziału zostanie przyjęty podział form ze względu na rodzaj materiału (drewno, metal, żelbet), technologię produkcji (formy przenośne i stałe, taśmowe,,poziome, pionowe, uchylne) oraz liczbę produkowanych elementów (formy pojedyncze i bateryjne) (uprawnienia budowlane).
Formy drewniane pojedyncze stosowane są do produkcji tylko jednego typu elementów. Formy te mają z reguły własny podkład, który może być stały lub rzadziej odejmowany.

Forma składa się z podkładu wzmocnionego krawędziakami. Boki formy są odejmowane i łączone za pomocą dwóch ściągów z otworami na kliny, wpuszczonych w boki podłużne formy. Boki poprzeczne formy wpuszczane są w wycięcia w bokach podłużnych. Ten typ form umożliwia wykonanie elementów drobnych o niezbyt dużej tolerancji wymiarów prefabrykatu. Po zaformowaniu prefabrykatu forma zostaje przeniesiona na miejsce dojrzewania, względnie pozostaje w miejscu formowania (program egzamin ustny).
Po zaformowaniu elementu formę przenosi się na miejsce, w którym element dojrzewa. Dzięki biegunom formę odwraca się o 180° i element układa się na przygotowanym podłożu lub podkładzie.

Forma drewniana

Przedstawia formę drewnianą odwracalną służącą do produkcji niewielkich płytek. Forma składa się z koryta z dnem. Boki podłużne wystają ponad boki poprzeczne, dzięki czemu po zaformowaniu i ewentualnie zawibrowaniu, np. na stole wibracyjnym, przykrywa się formę podkładu i całość przenosi ręcznie lub - jak to jest pokazane na rysunku - za pomocą dźwigu na miejsce składowania. Po odwróceniu formy element zostaje na podkładzie, a formę używa się do wykonania następnego prefabrykatu.

Formę drewnianą z drewna liściastego do wykonywania okien czterokwaterowych. Formę drewnianą z twardego drewna liściastego (bukowego lub brzozowego) wykonuje się tylko przy małej produkcji dziennej - poniżej 20 elementów w jednym dniu z tej samej formy (opinie o programie). Przy większej produkcji drewno zbytnio namaka i beton tak silnie przylega do ścianek formy, że przy rozformowaniu następuje oderwanie się cząstek betonu od gotowego świeżego elementu.
Pokazana forma jest tylko matrycą, która formuje zewnętrzny profil szczeblin i ram okna.

W celu ukształtowania wrębów na szyby w poszczególnych kwaterach zakłada się ramki metalowe - na ogół mosiężne - o przekroju rozwartego kątownika.
W celu ułatwienia i przyspieszenia napełnienia formy stosuje się często blaszane zasypy w kształcie lejka (segregator aktów prawnych). Do nakładania masy betonowej można wówczas używać łopaty zamiast kielni.
Forma podczas wibrowania powinna być umocowana do stołu wibracyjnego, np. za pomocą uchwytów (promocja 3 w 1).

Obrót formy w celu wyłożenia prefabrykatów na podkład umożliwiają dwa czopy zamocowane w okuciu czołowych ścianek formy, umieszczone nieco poniżej punktu ciężkości.