Gęstość pozorna betonu

Zastosowanie. Zaprawy gipsowo-wapiennej używa się do murowania ścian z elementów gipsowych nie narażonych na działanie wilgoci oraz do wykonywania tynków wewnętrznych. Zaprawa gipsowo-wapienna służy do wykonywania ozdobnych tynków wewnętrznych (stiuków, sztablatur) oraz elementów dekoracyjnych w reprezentacyjnych wnętrzach (sztukaterie). Przechowywanie. Zaprawa gipsowo-wapienna powinna być niezwłocznie zużyta po zmieszaniu z wodą (program uprawnienia budowlane na komputer).

Określenie. Betonem nazywa się stwardniałą mieszaninę cementu, kruszywa i wody. Właściwości. W zależności od gęstości pozornej można rozróżnić betony ciężkie, zwykłe i lekkie. Beton ciężki o gęstości pozornej powyżej 2600 kg/m^s nie ma zastosowania w budownictwie indywidualnym. Betony lekkie zostaną omówione w dalszej kolejności. Beton zwykły produkuje się z cementu, wody i kruszywa, którym najczęściej jest piasek i żwir (program uprawnienia budowlane na ANDROID).

Główne zalety betonu:

• łatwe formowanie wyrobów o dowolnym kształcie,
• duża wytrzymałość na ściskanie,
• trwałość i odporność na działanie wpływów atmosferycznych. W zależności od proporcji użytych składników i ich jakości betony mają różne właściwości (uprawnienia budowlane).

Gęstość pozorna betonu zwykłego wynosi 2200H-2600 kg/m^s w zależności od rodzaju kruszywa i sposobu zagęszczenia masy betonowej. Najważniejszą cechą techniczną betonu jest wytrzymałość. Wielkość przenoszonej siły decyduje o klasie betonu; i tak beton o wytrzymałości 7„5 MPa nazywany jest betonem klasy B 75. Rozróżnia się następujące klasy betonu: B 75, B 100, B 150, B 200, B 250, B 300, B 350, B 400, B 500. Im wyższa klasa betonu, tym beton ma większą wytrzymałość (program egzamin ustny).

Konsystencja mieszanki betonowej

W budownictwie indywidualnym stosuje się niższe klasy betonu. Wytrzymałość betonu zależy przede wszystkim od ilości użytego cementu. Im więcej cementu w mieszance betonowej, tym beton mocniejszy i bardziej wytrzymały. Ilość ta powinna się jednak mieścić w przewidzianych proporcjach. Nadmiar bowiem cementu przekraczający pewne granice nie tylko nie zwiększa wytrzymałości betonu, lecz może być szkodliwy, ponieważ znacznie zwiększają się skurcze betonu. Powstawanie skurczów objawia się drobnymi włoskowatymi pęknięciami, które naruszają strukturę betonu. Z tych względów ilość cementu w 1 m⁸ mieszanki betonowej nie powinna przekraczać 450 kg (opinie o programie).

Na wytrzymałość betonu zasadniczy wpływ ma rodzaj i jakość użytego kruszywa oraz właściwy dobór pod względem uziarnienia. Piasek i żwir należy dobrać w takich proporcjach, aby uzyskać jak najbardziej szczelną mieszankę, tzn. aby pozostawić jak najmniej pustych przestrzeni między poszczególnymi ziarnami. Można to uzyskać wtedy, jeżeli mieszanka piasku i żwiru będzie się składać z ziaren o różnych wielkościach tak, aby w betonie znalazły się zarówno ziarna duże, jak średnie i małe, które wypełnią puste miejsca. Najmniej próżni zawiera taka mieszanka piasku i żwiru, która najwięcej waży (segregator aktów prawnych).

Na jakość betonu duży wpływ ma również ilość użytej wody. Do przygotowania betonu wodę odmierza się zgodnie z ustaloną recepturą. Nie należy dodawać wody więcej, niż potrzeba do dobrego uformowania i zagęszczenia betonu, bowiem nadmiar wody obniża jego wytrzymałość. Jednak i zbyt mała ilość wody może źle wpłynąć na urabialność masy betonowej.

Konsystencję mieszanki betonowej uzależnia się od wielkości betonowanego elementu, ilości zbrojenia, sposobu zagęszczenia. Do betonowania dużych elementów o małej ilości zbrojenia, zagęszczanych w sposób mechaniczny, przygotowuje się mieszankę betonową gęstą, a nawet bardzo gęstą tak, aby można było ją ubić szczelnie w deskowaniu bez pozostawienia miejsc nie wypełnionych (promocja 3 w 1). Do betonowania małych elementów o dużej ilości prętów zbrojeniowych przygotowuje się rzadszą mieszaninę, aby nie było trudności w zagęszczeniu między prętami zbrojenia.