Głębokość zamrażania

W szybach o średniej głębokości zamrażania stosuje się betony marki 25 i 350 o konsystencji plastycznej, natomiast przy dużych głębokościach zamrażania - betony wodoszczelne marki 400 również o konsystencji plastycznej, przy współczynniku wodno-cementowym 0,4-0,5 wibrowane za for mami lub tubingami (program uprawnienia budowlane na komputer).

W ostatnim dziesięcioleciu przeprowadzono w kraju i za granicą szereg badań nad zachowaniem się betonu w temperaturach ujemnych. Większość badaczy stwierdziła regularność występowania zjawiska narastania wytrzymałości w temperaturach ujemnych, wbrew istniejącej dotąd tezie o ustawaniu tego procesu z chwilą spadku temperatury masy betonowej poniżej 0°C. Stwierdzenie to ma dużą doniosłość zwłaszcza dla budownictwa, w którym często świeży beton zamarza na dłuższy okres czasu, jak to ma miejsce przebudowie szybów w zamrożonym górotworze. Pełne obciążenie konstrukcji betonowej występuje tutaj dopiero po kilku lub kilkunastu miesiącach od chwili ułożenia betonu, tj. od rozmrożenia górotworu.

Na podstawie krajowych badań, wpływ temperatury na narastanie wytrzymałości betonów wykonanych z zastosowaniem cementów produkcji krajowej. Jak widać, najlepsze wyniki osiąga się przy cementach portlandzkich szybkosprawnych S, i S2, charakteryzujących się najwyższym ciepłem hydratacji (program uprawnienia budowlane na ANDROID).
Charakterystyka masy betonowej układanej w górotworze zamrożonym. Masa betonowa ułożona w konstrukcji jest ośrodkiem aktywnym przede wszystkim ze względu na egzotermiczność reakcji hydratacji cementu. W omawianej reakcji dla rozmaitych gatunów cementu różn} jest początek wydzielania ciepła.

Dla cementów krajowych ilość wydzielonego ciepła wynosi od 75 do 12( kcal/kg cementu.
Dla betonów ułożonych świeżo w środowisku niskich temperatur najniekorzystniejszy jest okres początkowy, przed rozpoczęciem właściwego procesu egzotermicznego beton traci cieple zawarte w jego składnikach.

Twardnienie betonu

Beton w tym czasie może ostygnąć, co z kole może wpłynąć decydująco na zmniejszenie intensywności hydratacji w takim stopniu, że wydzielone ciepło nie wystarczy do podtrzymania procesu hydratacji, a tym samym twardnienia betonu (uprawnienia budowlane). Na podstawie przeprowadzonych badań stwierdzono, że bez stosowania dodatkowych zabiegów ilości ciepła wydzielonego przy reakcji hydratacji są bardzo duże. Na przykład 1 m3 betonu zawierający 300 kg cementu wydziela w procesie hydratacji około 21 000 kcal w ciągu 3 dni.
Omówiona tutaj przeciwstawność warunków procesu mrożenia i procesu wiązania, a następnie dojrzewania betonu daje się pogodzić w znacznym stopniu dzięki dużej egzotermiczności reakcji hydratacji cementu i samoocieplania się betonu (program egzamin ustny).

Zjawisko to wykorzystane we właściwy sposób w najtrudniejszym okresie wiązania i twardnienia betonu pozwala prowadzić roboty betonowe przeważnie bez specjalnych dodatkowych zabiegów energetycznych i technicznych. W związku z powyższym, rozwiązanie problemu betonowania w określonych warunkach mrożenia polega na umiejętności właściwego wykorzystania zapasu ciepła egzotermicznej reakcji hydratacji cementu dla utrzymania dojrzewającego betonu we właściwej temperaturze (opinie o programie).
Podobnie jak zapas ciepła uzyskiwanego w egzotermicznym procesie hydratacji ma korzystne działanie na proces wiązania i twardnienia betonu, również ciepłochłonność procesu tajania zamarzniętej w gruncie wody ma duże znaczenie dla utrzymania (w okresie betonowania) w stanie zamarzniętym nieodzownej grubości lodowego płaszcza szybu (segregator aktów prawnych).

Przy powrotnym procesie zamrażania roztajała warstwa gruntu, ze względu na ciepło krzepnięcia zawartej w niej wody, stanowi z kolei dodatkową izolację ochronną dla betonu.
Przytoczone wyżej prawidłowości nie obowiązują jedynie przy wykonaniu robót w gruntach zasolonych, gdzie występują bardzo niskie temperatury mrożenia, dochodzące na ociosie do -20°C i niżej (promocja 3 w 1).