Gliny łupkowe

Piaskowce paleozolczne szare lub brunatne, zawierające zmienne ilości kwarcu, skalenia, plagjoklazu. oraz obtoczone lub ostrokrawędziste odłamki łupków, kwarcytów, djabasu lub granitu znane są pod nazwą szarogłazów (szarowaka). Lepiszcze posiadają ilaste, wapienne lub krzemionkowe (program uprawnienia budowlane na komputer).

5 Iły - tworzą w stanie suchym ziemistą rerzdriemą masę, silnie chłonącą wodę, pod wpływem której nabierają właściwości plastycznych. Barwy iłów zalezą od domieszek. Za względu na szczególne właściwości rozróżniamy rożne rodzaje iłów. Ziemia porcelanowa lub glinka porcelanowa zawiera znaczne ilości czystego kaolinu barwy białej. Jesl to produkt wietrzenia granitów i gnejsów. Glina garncarska jest to mieszanina różnych minerałów ilastych, zanieczyszczonych tlenkami żelaza, materiałami organicznymi i piaskiem. Ił bitumiczny zawiera domieszkę substancji organicznych (bitumy, węgiel). Gliną nazywamy ił, zawierający pył kwarcowy, drobny piasek i obce domieszki (program uprawnienia budowlane na ANDROID).

Lesem (loss) nazywamy szczególną odmianę skał osadowych, która jest bardzo szeroko rozpowszechniona w środkowych i wschodnich częściach Europy i Azji; charakterystycznym jest dlań brak wszelkiego uwarstwienia. Składa się z me zmiernie drobnych ziarnek mineralnych. Barwa jasno-zołta. Powstał z nawiania przez wiatry (pochodzenia eolicznego), poprzerzynany kanalikami po zamarłych korzeniach roślin, które na nim rosły (uprawnienia budowlane).

Gliny łupkowe bywają wyraźnie uwarstwione, szare, czarne, czerwone lub brunatne. Towarzyszą zazwyczaj pokładon węgla kamiennego. Łupki gliniaste, uwarstwione są mocne, zwarte, barw- szaro-czarnej, niebieskawo-czarnej i fioletowej Skład ich stanowią mikroskopijne ziarnka kwarcu, blaszki muskowiti oraz chlorytu. Ważną technicznie V ich odmianą są zwięzi gładkie łupki dachowe i tabliczkowi, cenne przez swoją właściwość dzielenia się na cienkie i równe płyty (program egzamin ustny).

Łupek ilasty

Łupek ilasty tworzy zwięzłe, dobrze warstwowane skał o nieznacznej twardość’. Barwa zależy od domieszek. Odznacz się połyskiem matowym, niekiedy wyraźnie jedwabistym (opinie o programie).

Osady chemiczne można podzielić na dwie główne grupy:

• grupę organiczną
• grupę rieorganiczną

Skały węglanowe tej grupy utworzone są w przeważającej części z osadów kalcytu. dolomitu lub ich mieszaniny. Ubocznie występują domieszki ilaste, piaszczyste, bitumiczne itp. Cechą tych skal. wg której można je łatwo praktycznie rozpoznać. jest burzenie się ich powierzchni polanej jakimkolwiek silnym kwasem, wskutek rozkładu węglanu wapnia i wydzielania gazowego CO2.

Przeważna część tych skał jest pochodzenia organicznego, gdyż powstała z osadzania się skorupek wapiennych żyjątek morskich, które występują masowo i tworzą ławice ogromnej miąższości (segregator aktów prawnych).

Najważniejszą z tych skal jest:

Wapieni - Jest to skała drobnoziarnista lub zbita, w stanie czystym biała, najczęściej jednak różnie zabarwiona o przełomie równym lub muszlowym, niedużej twardości. Uwzględniając obce domieszki rozróżniamy:

wapienie margliste o zawartości 10 - 20% składników ilastych. margle o zawartości 20 - 50% iłu, margle wapienne, pośrednie między dwoma wyżej wymienionymi, dolomitu, wapienie glaukonitowe barwy zielonej od domieszki glau- konitu. wapienie litotamniowe, złożone ze szczątków szkieletów litotamnii. wapienie eolityczne, składające s ę z drobnych kuleczko watych ziarn kalcytowych. zlepionych spoiwem wapiennym,

kreda - miękka skała, złożona niemal wyłącznie ze skorupek mikroskopijnych otwornic oraz z pokruszonych resztek innych organizmów; odznacza się łatwą rozcieralnością. Martwica wapienna -(trawertyn) - skał z o budowie gąbczastej bez wyraźnego uwarstwienia. Powstaje z węglanu wapniowego, rozpuszczonego w wodzie rzecznej lut źródlanej. Ma duże zastosowanie w zdobnictwie (promocja 3 w 1).