Fazy wykonania wykopu

Przykładem tunelu wykonanego przy stosowaniu omówionej wyżej metody jest tunel kolei podziemnej w Berlinie (U-Bahn). Jest to tunel o kształcie prostokątnym i obudowie żelbetowej. Fazy wykonania wykopu (I do IV), łącznie z pracami odwadniającymi (program uprawnienia budowlane na komputer).

Grunt, w którym budowano tunel, stanowiły piaski o dużej przepuszczalności, dlatego można było stosować obniżanie poziomu wody gruntowej za pomocą studni. Przy budowie dojazdów do tunelu samochodowego w Rotterdamie, wykonywanego metodą zatapiania gotowych odcinków, na odcinkach brzegowych zastosowano również odmianę metody berlińskiej.
Jeśli warunki gruntowe nie zezwalają na wykonanie budowli podziemnej metodami tunelowymi tj. ani metodą górniczą, ani metodą tarczową, a wykonanie robót metodami otwartych wykopów byłoby również niewskazane czy to ze względów technicznych, czy też ekonomicznych, powstają często możliwości wykonania takich budowli przez opuszczanie gotowych odcinków tunelu.

Metoda ta polega ogólnie na wykonywaniu robót w następujących fazach: przygotowanie konstrukcji obudowy tunelu w korzystnych warunkach na powierzchni terenu, a następnie opuszczenie tej konstrukcji na potrzebną głębokość w miejscu, gdzie ma ona pracować. Po opuszczeniu w podobny sposób kilku sąsiadujących ze sobą odcinków tuneli wykonuje się ich złącza tak, aby budowla mogła pracować jako jedna całość (program uprawnienia budowlane na ANDROID).

Powyższa metoda nie jest nowa i już w początkach XX wieku została zastosowana na większą skalę przy budowie linii metra paryskiego ni 4, przy jej przejściu pod Sekwaną. Metodą tą wykonano nie tylko odcinki szlakowe między stacjami, ale nawet całą stację Saint Michel. Na powierzchni ulicy została wykonana konstrukcja stacji w postaci skrzyni metalowej o kształcie tunelu stacyjnego, betonowanej w miarę opuszczania. Dolną część skrzyni stanowiła komora kesonowa, gdyż pracę wykonywano przy zastosowaniu sprężonego powietrza. W podobny sposób wykonano jeszcze kilka podobnych budowli w innych miastach (uprawnienia budowlane).

Opuszczanie gotowych odcinków

Opuszczanie gotowych odcinków tunelu z powierzchni ulic ma wiele niedogodności, które w wielu przypadkach nie zezwalają na stosowanie tej metody, np. przy opuszczaniu gotowego odcinka tunelu przeszkadzają istniejące w ulicy urządzenia podziemne, które uprzednio muszą być usunięte lub przełożone na inne ulice, co nie zawsze jest możliwe. Ponadto dużą trudność sprawia brak miejsca na powierzchni ulicy na budowę odcinka całej konstrukcji tunelu (program egzamin ustny).

Dlatego też ta metoda była stosunkowo rzadko stosowana i dopiero w ostatnich latach za jej pomocą zrealizowano szereg tuneli (opinie o programie). Były to przeważnie tunele podwodne, ponieważ przy ich budowie metoda ta wykazuje wiele zasadniczych korzystnych cech. Gotowy odcinek konstrukcji tunelu może być wykonany na stoczni w formie skrzyni (kesonu), podobnie jak to się wykonuje przy budowie nadbrzeży portowych. Następnie skrzynia taka po odpowiednim zabezpieczeniu jej, tj. po czasowym zamknięciu za pomocą przepon z dwóch końców, może być spławiona na miejsce budowy (segregator aktów prawnych). Odległość transportu wodnego takiej pływającej skrzyni nie odgrywa tu większej roli ani ze względu na trudności techniczne, ani koszty.

W dnie rzeki można również dość łatwo wykonać rów podwodny, do którego opuszcza się potem skrzynie, stanowiące kolejne odcinki budowli. Szczelne połączenie takich skrzyń ze sobą nie przedstawia większych technicznych trudności, tak że całość budowli może być wykonana ekonomicznie, a co najważniejsze w krótkim okresie czasu, gdyż sam proces zatapiania gotowych odcinków przebiega bardzo szybko, zwykle w ciągu kilku godzin (promocja 3 w 1).

Zasady projektowania konstrukcji budowli podziemnych, wykonywanych metodą opuszczania gotowych odcinków, zasadniczo nie odbiegają od zasad stosowanych przy projektowaniu budowli podziemnych, wykonywanych innymi metodami. Obciążenie pionowe i poziome konstrukcji obudowy należy przyjmować w ich pełnej, niezredukowanej wielkości parcia gruntu, zgodnie z wytycznymi.