Glorieta

Glorieta - nadbudówka w kształcie niewielkiego, okrągłego pawilonu otoczonego wokół kolumnadą lub arkadami, zwieńczonego kopułą lub hełmem z latarnią; (2) niewielka budowla parkowa w postaci otwartego kolumnowego pawilonu, położona zwykle na wzniesieniu lub na zakończeniu osi widokowej.
Glutamina - aminokwas, składnik białek roślinnych i zwierzęcych; igły o temperaturze topnienia 185’C rozpuszczalne w wodzie, trudno rozpuszczalne w alkoholu; g. jest stosowana w lecznictwie i do badań biochemicznych (program uprawnienia budowlane na komputer).

Glutaminian sodu - sól jednosodowa kwasu glutaminowego, łatwo rozpuszczalna w wodzie i krystalizująca z jedną cząsteczką wody.
Glutaminizacja - utrwalanie własności smakowych i zapachowych konserwowanych potraw, koncentratów poprzez dodawanie glutaminianu sodu
glutation - trójpeptyd zbudowany z kwasu glutaminowego, cysteiny i glicyny występujący we wszystkich tkankach roślinnych i zwierzęcych; g. jest ogólnym regulatorem metabolizmu sulfhyd- rylowego białek; stosowany w lecznictwie.
Gluteliny - białka proste, obok prolamin są głównymi składnikami zbóż; g. nie rozpuszczają się w rozcieńczonych kwasach i alkaliach; białko mąki kukurydzianej jest prawie czystą gluteliną (program uprawnienia budowlane na ANDROID).
Gluten 1 - w hodowli i technologii zbóż substancja złożona głównie z białek (gliadyny i gluteniny), obecna w ziarnach pszenicy, jęczmienia i in.; duża ilość i dobra jakość g. wpływa dodatnio na wartość użytkową mąki.
Gluten 2 - glutyna.

Glutyna - w przemyśle klejów produkt długotrwałego działania wrzącej wody na kolagen (podstawowe białko tkanki łącznej); stanowi najważniejszy, decydujący o jakości składnik klejów zwierzęcych i żelatyny.
Gładkopokładowiec - statek wodny o pokładzie górnym bez uskoków i nadbudówek na całej długości.
Gładkościomierz - przyrząd do pomiaru chropowatości powierzchni.
Gładzak - głowica do gładzenia (uprawnienia budowlane).
Gładzarka, honownica - skraw, obrabiarka do gładzenia 1, w zależności od przeznaczenia rozróżnia się g. do obróbki powierzchni wewnętrznych i zewnętrznych.
Gładzarka oscylacyjna - dogładzarka.
Gładzenie 1, honowanie, obciąganie - sposób obróbki ściernej narzędziami zaopatrzonymi w drobnoziarniste pilniki, podczas której narzędzie wykonuje ruch obrotowy i prostoliniowo-zwro- tny, a przedmiot nie wykonuje ruchów roboczych, względnie narzędzie wykonuje tylko ruch obrotowy, a przedmiot obrabiany wykonuje ruch prostoliniowo-zwrotny; podczas g. nie tylko usuwa się chropowatości powierzchni obrabianej, ale i częściowo poprawia się wady geometryczne tej powierzchni.

Gładzenie 2 - obróbka struganiem mająca na celu uzyskanie ostatecznej równości i gładkości obrobionej powierzchni przez ścięcie wiórów o małej grubości; w wyniku gładzenia uzyskuje się równocześnie ostateczne dokładne wymiary obrabianego elementu.
Gładzenie 1, półkorowanie - zestrugiwanie warstwy korowiny z pozostawieniem warstwy kory żywej grubości 0,5 - 1,0 cm.
Gładzenie 4 - w wykończalnictwie tkanin i dzianin wyrównywanie ich powierzchni z jednoczesnym nadawaniem im odpowiedniego chwytu, połysku i gładkości (program egzamin ustny).

Gładzenie oscylacyjne

Gładzenie oscylacyjne - dogładzanie.
Gładziarka - kalander.
Gładzica, skrobak - narzędzie ręczne w postaci cienkiej płytki stalowej z zaostrzoną krawędzią (ew. w oprawce) do wygładzania przez skrobanie powierzchni elementów drewnianych obrobionych struganiem lub frezowaniem.
Gładzik 1 - narzędzie formierskie z drewnianą rękojeścią do wygładzania powierzchni podziału formy, nacinania wlewów i szpilkowania formy (opinie o programie).
Gładzik 2 - narzędzie ręczne kowalskie do wygładzania odkutych powierzchni płaskich.
Gładzik  - płytka, zazwyczaj stalowa, ebonitowa lub szklana wprawiona w uchwyt drewniany, służąca do ręcznego wygładzania skór.
Gładzik formierski - narzędzie formierskie do wykańczania i wygładzania niepłaskich wewnętrznych powierzchni formy, składające się z łopatki stalowej (stąd też często nosi nazwę łyżeczki formierskiej) i rączki drewnianej.

Gładzik podwójny - pilnik.
Gładź - gładko obrobiona powierzchnia części maszyny lub narzędzia, np. gładź cylindra, powierzchnia płyty traserskiej.
Gładź morska - obszar na powierzchni morza bez fal kapilarnych.
Gładź, podłogowa, szlichta - (1) cienka warstwa wyrównawcza grubości do 2 cm, wykonana najczęściej z zaprawy cementowej ułożonej na podłożu betonowym jako podkład pod posadzkę lub jako właściwa posadzka; (2) warstewka wierzchnia stanowiąca nieprzepuszczalną powlokę nałożoną na jastrych cementowy w ten sposób, że przed stwardnieniem jastrychu posypuje się go czystym cementem i szybko zaciera na gładko stalowymi packami (segregator aktów prawnych).

Gładź tynkowa - zewnętrzna gładka warstwa tynku trójwarstwowego wykonana z zaprawy przy użyciu drobnoziarnistego piasku przesiewanego, wyrównująca szorstką powierzchnię narzutu tynkowego.
Głaz narzutowy, narzutowiec, eratyk - blok skalny przywleczony przez lądolód.
Głębia morska - największe obniżenie dna morskiego w obrębie danego basenu morskiego lub rowu oceanicznego.
Głębia ostrości - zakres odległości (liczony od aparatu fotograficznego), w których znajdujące się przedmioty zostaną odtworzone przez obiektyw ostro na obrazie fotograficznym (promocja 3 w 1).