Gospodarka komunalna

Wyzwaniem integracji obszarów chronionych jest także powiązanie pasm obszarów chronionych w strefie wybrzeża ze strefą wododziałową - poprzez doliny rzek przymorza. Wzdłuż rzek i wokół jezior utworzone zostaną strefy ekologicznej ochrony wód o dominacji trwałych użytków zielonych, lasów i zadrzewień. Powinno to istotnie wpłynąć na ograniczenie spływów zanieczyszczeń ze zlewni, przyczyniając się do poprawy ich czystości (program uprawnienia budowlane na komputer).

Jego poprawienie „nie będzie zależeć wyłącznie od gospodarki w zbiornikach wód powierzchniowych i podziemnych, nie tylko od zużycia jej przez przemysł i gospodarkę komunalną, a będzie zależeć w pierwszym rzędzie od procesów ekologicznych przebiegających w przyrodzie zlewni, a więc na lądzie (program uprawnienia budowlane na ANDROID). Takie przeniesienie działań oznacza zarazem, że problem bilansu wodnego Polski stanie się problemem koordynacji całości gospodarki, ze szczególnym znaczeniem gospodarki zasobami żywej przyrody (systemami ekologicznymi). W świetle tak postawionej problematyki bilansu wodnego, podstawowym zagadnieniem staje się przestrzenna polityka koordynacji poczynań na rzecz ochrony zasobów wodnych kraju (uprawnienia budowlane).

Regionalizacja Polskiego Regionu Bałtyckiego, poddana kryteriom ekorozwojowym, zdecydowanie preferuje ujęcie zlewniowe regionów Bałtyku. Zlewnia Wisły będzie w rozwoju cywilizacyjnym Polski, a także Europy regionem bardzo poważnej restrukturyzacji (program egzamin ustny).

Szlak Wisły

Wynika to z wielu przesłanek, z których najważniejszymi są:

1. polityczne warunki skutków integracji Polski z Unią Europejską, co oznacza przesunięcie granic europejskiej przestrzeni gospodarczej z osi Odry na wschodnią granicę Polski - nieomal pokrywającą się z wschodnią granicą zlewni Wisły;
2. historyczna szansa całościowego rozwiązania problemów zarówno osi Wisły, jak i zlewni Wisły; w tysiącletniej historii Polski niewiele było okresów, kiedy na rozwój tego regionu miało wpływ jedno niezawisłe państwo; niestety w 50-letniej historii najnowszej szansa ta nie w pełni została wykorzystana (opinie o programie);
3. wciąż nie wykorzystane zasoby wodne Wisły zarówno jako źródła zaopatrywania w wodę, jak i możliwości produkcji taniej i czystej energii elektrycznej;
4. woda i energia stanowią podstawowe problemy strategiczne Polski przełomu XX i XXI wieku, polegające na opanowaniu narastającego deficytu wynikającego ze stanu zasobów oraz ekstensywnego i nieracjonalnego dotychczas ich użytkowania, co wymaga zmiany zarówno całego systemu gospodarowania wodą, jak i restrukturyzacji gospodarki;
5. potencjalne szanse wykorzystania Wisły jako szlaku transportowego powiązanego z transportem morskim i międzynarodową żeglugą śródlądową;
6. przesłanka ta może powiększyć swoje znaczenie w miarę integracji Polski z europejskim systemem transportowym, znajduje także swoje potwierdzenie w geometrii powiązań europejskiego i rosyjskiego systemu dróg wodnych (droga wodna Wschód-Zachód);
7. kluczowe dla stanu czystości wód Bałtyku znaczenie ilości i składu zanieczyszczeń transportowanych Wisłą, deponowanych i rozprowadzanych w wodach Zatoki Gdańskiej, szczególnie jej wschodniej części;
8. rosnąca rola głównego krajowego korytarza ekologicznego Wisły powiązanego z międzynarodowym układem przyrodniczym (wędrówki ornito- fauny i ichtiofauny) oraz regionalnymi systemami powiązań przyrodniczych;
9. zabezpieczenia przeciwpowodziowego (segregator aktów prawnych).

Powyższe przesłanki mają odniesienie do parametrów charakteryzujących zlewnię Wisły:

1. Powierzchnia zlewni wynosi ok. 194 tys. km oraz 1092 km biegu rzeki od źródła do ujścia do Bałtyku. Dorzecze Wisły pokrywa 55,7% powierzchni kraju, 73% obszaru dorzecza przypada na dopływy prawobrzeżne.
2. Średni odpływ roczny ze zlewni wynosi 32 km³, w roku mokrym - 44 km³ i 20 km³ w roku suchym.
3. Przepływ nienaruszalny w ujściu Wisły wynosi 200 m³/s (6 km³ odpływu), co odpowiada 20% odpływu w roku średnim.
4. Średni odpływ roczny stanowi ok. 56% całkowitego odpływu z obszaru Polski.

• Według kryteriów hydrograficznych odróżnia się:
• Wisłę górną od ujścia Przemszy do ujścia Sanu,
• Wisłę środkową od ujścia Sanu do ujścia Narwi,
• Wisłę dolną od ujścia Narwi do Morza Bałtyckiego (promocja 3 w 1).