Grumot

Grumot - pierścień spleciony z jednej pokrętki albo kawałka liny włókiennej lub stalowej do opętlowania (zamocowania) bloków drewnianych. obramowania remizek itp. (program uprawnienia budowlane na komputer).
Grunt 1 - utwór skalny sypki lub spoisty; w geologii inżynierskiej g. rozpatruje się jako podłoże budowlane przenoszące obciążenie od budowli.
Grunt - powloką uzyskana przez gruntowanie.
Grunt antropogeniczny - grunt nasypowy.

Grunt budowlany - materiał służący do wykonywania budowli ziemnej, np. zapory ziemnej, zalegający w złożu gruntowym.
Grunt idealny - grunt złożony z nieściśliwych ziam doskonale kulistych o jednostkowej średnicy z jednolitego materiału.
Grunt macierzysty - grunt rodzimy.
Grunt makroporowaty - grunt drobno-lub średnio- ziarnisty. mało spoisty, mający pory przeważnie o wymiarach większych niż wymiar cząstek gruntowych.
Grunt namywany - grunt rcfulowany (program uprawnienia budowlane na ANDROID).
Grunt nasypowy, grunt antropogeniczny - grunt, którego ukształtowanie i położenie jest wynikiem działalności człowieka (np. hałdy, wysypiska).
Grunt nośny - grunt, na którym można bezpośrednio posadowić budowlę* bez obawy, że w elementach jej powstaną niebezpieczne naprężenia powodujące pęknięcie lub inne odkształcenia; grunt może być uznany za nośny tylko w stosunku do określonej budowli.
Grunt odlewni - warstwa ubitej masy formierskiej i ziemi stanowiąca poziom roboczy formiemi.
Grunt reagujący - farba reaktywna.

Grunt rcfulowany, grunt namywany - grunt nasypowy. osadzony przy wykorzystaniu prądu wody jako czynnika transportującego (zob. namywanie).
Grunt rodzimy, grunt macierzysty - grunt w stanic naturalnym, niezaburzony działalnością człowieka (uprawnienia budowlane).
Grunt tynkowy - obrzutka tynkowa.
Grunt wysadzinowy - grunt o określonym składzie ziarnowym (zawierający domieszkę cząstek pyłowych i iłowych), w którym - w danych warunkach hydrogeologicznych - mogą powstawać wysadziny.
Gruntogryzarka - maszyna do doraźnego wykonywania podłoży i nawierzchni dróg. płyt lotniskowych itp; g. rozdrabnia grunt za pomocą obracającego się bębna nożowego i miesza go bezpośrednio z lepiszczem (bitumami, cementem), z którym tworzy on zwartą warstwę po stwardnieniu.
Gruntos/.pachlówka - półpłynny wyrób lakierowy, który łączy właściwości farby do gruntowania i szpachlówki.
Gruntowanie - powlekanie powierzchni przeznaczonej do malowania warstwą materiału mającego właściwości silnego wiązania się z podłożem w celu stworzenia jednolitej powłoki oraz zwiększenia przyczepności materiału malarskiego do powierzchni malowanej (program egzamin ustny).

Gruntoznawstwo

Gruntoznawstwo - dział geologii inżynierskiej, zajmujący się klasyfikacją oraz określaniem właściwości budowlanych gruntów i zmian tych właściwości pod wpływem wznoszonych budowli.
oceną mechanicznej wytrzymałości gruntu jako podłoża budowli oraz metodami polepszenia właściwości gruntów.

Grunty orne - grunty, które są uprawiane i obsiewane roślinami jednorocznymi lub wieloletnimi; nie zalicza się do nich terenów zajmowanych przez plantacje trwałe, użytki zielone itp.
Grupa abelowa, grupa przemienna - mat. grupa, w której działanie grupowe jest przemienne.
Grupa addytywna liczb rzeczywistych - mat. grupa, której elementami są liczby rzeczywiste, a działaniem grupowym dodawanie liczb (opinie o programie).
Grupa amonowa - amon.
Grupa analityczna kationów lub anionów - w chemicznej analizie jakościowej zespół kationów lub anionów całkowicie strąconych w określonych warunkach odczynnikiem grupowym; podział mieszaniny na części wykonany w ten sposób ułatwia następnie wykrywanie poszczególnych składników.
Grupa auksochromowa - auksochromy .
Grupa batochromowa - batochromy.
Grupa blokująca - grupa zabezpieczająca.
Grupa chromoforowa - chromofory.

Grupa czwórna, grupa czwartego stopnia - grupa kanałów złożona z 3 grup trójnych (tzn. zawierająca 900 kanałów) w odstępach po 88 kHz, zajmująca pasmo o szerokości 3872 kHz.
Grupa czynna jonitu - grupa jonogenna (segregator aktów prawnych).
Grupa fal - Jiz. układ fal powstały w wyniku interferencji fal o nieznacznie różniących się częstotliwościach; ponieważ energia fali jest proporcjonalna do kwadratu amplitudy fali, energia niesiona przez falę rozchodzi się z prędkością grupową.
Grupa funkcyjna - chem. charakterystyczna grupa nadająca odpowiednie własności związkom organicznym, których klasyfikacja jest oparta między innymi na obecności odpowiednich do najważniejszych g.f. zaliczamy: chlorowcową ( Cl, Br, J, F - chlorowcopochodne), wodorotlenową ( • OH - alkohole i fenole), aminową ( • Nil? - aminy), karboksylową ( • COOH - kwasy organiczne), karbonylową (:CO - aldehydy i ketony), nitrową ( NO. - związki nitrowe), sulfonową ( SOdl - kwasy sulfonowe).
Grupa hipsochromowa - hipsochrom.
Grupa jonogenna, grupa czynna jonitu - grupa zdolna do tworzenia jonów; typowymi g.j. w przypadku syntetycznych kationów organicznych są: • SO<H, • COOH, OH (fenolowa) i odpowiednio w przypadku syntetycznych amonitów organicznych: • N(R<)OH, • NH. itp.
Grupa kanałów (zestroju nośnego) - w systemie teletransmisyjnym nośnym zbiór kanałów o pasmach sąsiadujących ze sobą i o widmach (promocja 3 w 1).