Grunty i skały osadzone w wodzie

W potokach górskich szybki nurt może przesuwać również większe odłamki skał i rumosz. Podczas transportu okruchy skalne zaokrąglają się wskutek tarcia; z większych okruchów skalnych powstają otoczaki i żwir, zaś z drobnych - ziarna piasku. Poza tym w wyniku tarcia ziaren o siebie powstaje mączka skalna, która wchodzi w skład gruntu jako cząstki pyłowe (program uprawnienia budowlane na komputer).
Ziarna piaskowe’ oraz cząstki pyłowe i iłowe są unoszone przez rzeki na znaczne odległości i odkładają się stopniowo w miarę zmniejszania się prędkości wody. W górnym biegu rzeki odkłada się przeważnie żwir i gruby piasek, w średnim biegu osadzają się piaski średnie, a w dolnym biegu - piaski drobne i pyły.

W starych łożyskach rzek i w zagłębieniach na tarasach zalewowych, gdzie prędkość przepływu wody jest bardzo mała, osadzają się warstwy pyłu i drobnych piasków lub namułu; częstokroć tworzą się torfowiska, jako wynik zarastania zagłębień bezodpływowych (program uprawnienia budowlane na ANDROID).
Cząstki iłowe, jako najmniejsze, wędrują najdalej i wpadają do dużych zbiorników wodnych, gdzie opadają na dno, tworząc grube pokłady mułu ilastego na przemian z warstwami pyłów i piasków drobnych, nanoszonych w czasie zwiększonych dopływów wód do zbiornika.
W ciągu długich okresów geologicznych obszar Polski był dnem morza, na którym osadzały się ławice ze skorupek i szkieletów żyjątek morskich, tworząc między innymi np. wrapienie; jeżeli jednocześnie osadzały się cząstki iłowe, powstawał margiel. Obniżanie się dna morskiego oraz związane z tym zmiany temperatury, ciśnienia i środowiska chemicznego powodowały przeobrażanie grubych ławic drobnych piasków w piaskowce o różnorodnym lepiszczu; z mułów ilastych powstały w ten sposób iłołupki. Ponowne wynurzanie dna morskiego wypiętrzało warstwy skał osadowych na powierzchnię ziemi, gdzie ponownie ulegają one wietrzeniu i erozji.

Rzeki przy wysokich stanach wody rozmywają brzegi i dno, przenosząc grunt i odkładając go ponownie (uprawnienia budowlane).
Dużą erozję, jakkolwiek często mało widoczną, powodują wody deszczowe. Kilkaset tysięcy lat temu na obszar Polski wskutek ochłodzeń klimatu nasuwały się kilkakrotnie lodowce o wysokości 500-1000 m, wywierając na podłoże gruntowe nacisk do 100 kG/cm2. Lodowce fałdowały podłoże, zabierały ze sobą skały i grunty, a następnie odkładały je w postaci głazów narzutowych, glin zwałowych, porwaków iłowych, piasków i żwirów. Na przedpolu lodowca w dużych jeziorach osadzały się tzw. iły warwowe./span>

Lessy odłożone w wodzie

Gliny zwałowe odznaczają się zawartością węglanu wapniowego (CaC03) i obtoczonych głazików skał północnych (granity). Iły warwowe mają drobne uwarstwienie i składają się z ciemnych warstewek iłu i jasnych - pyłu (program egzamin ustny).

Wcześniej odłożone warstwy gruntu zostały zagęszczone przez lodowce i dlatego odznaczają się małą porowatością oraz małą ściśliwością; są więc bardzo dobrym gruntem do posadowienia budowli. Nie zostały jednak zagęszczone grunty odłożone przez ostatni lodowiec oraz te z dawniej odłożonych, które w okresie przejścia lodowca były zamarznięte (opinie o programie).
W okresach polodowcowych teren był pozbawiony roślinności. Wiatry o dużej sile unosiły wielkie masy cząstek pyłowych na duże odległości i następnie odkładały je w miarę zmniejszania się siły wiatru.

Ponieważ lessy zostały spojone (węglanem wapniowym) wkrótce po ich odłożeniu, a więc w stanie luźnym, odznaczają się więc dużą porowatością (46-P52%) (segregator aktów prawnych).
W stanie suchym lessy są bardzo dobrym gruntem budowlanym; jeżeli jednak less zostanie zamoczony, może wykazać duże osiadania, gdyż spoiwo łączące ziarna zostaje rozpuszczone; lessy odłożone w warunkach klimatu pustynnego wykazywały po zamoczeniu osiadanie do 1,5 m.
Lessy odłożone w wodzie lub nawodnione są lepiej zagęszczone i nie wykazują tak dużych osiadań.

Wiatry unoszą suche piaski i tworzą z nich wydmy. Przesuwając się po terenach podmokłych wydmy mogą powoli zanikać, gdyż drobne piaski zwilżone nie podlegają mchowi i pozostają na miejscu, przykrywając częstokroć torfowiska (promocja 3 w 1). Wydmy wywierają na podłoże gruntowe nacisk 2-K5 kG/cm2, wskutek czego grunty słabe, np. torfy, mogą zostać wstępnie skonsolidowane.