Halobionty

Halobionty - zwierzęta i rośliny żyjące wyłącznie w wodach lub glebach silnie zasolonych; zob. halo- fity (program uprawnienia budowlane na komputer).
Halochrumia - pojawianie się barwy u niektórych związków bezbarwnych, np. u nienasyconych ketonów w stężonych roztworach kwasów lub w roztworach pewnych soli reakcja polega tylko na zmianie układu wiązań, gdyż po rozcieńczeniu roztworu następuje odbarwienie i można z niego wyodrębnić całkowicie niezmieniony, bezbarwny związek pierwotny.

Halofity, słonorośla - rośliny przystosowane do życia na glebach zasolonych; rosną w klimacie suchym lub na wybrzeżach morskich i solniskach śródlądowych.
halogenki - dwuskładnikowe związki pierwiastków (przede wszystkim metali) z fluorowcami; występują w wodzie morskiej i w postaci minerałów; są to związki bardzo trwale (fluorki, chlorki, bromki) lub dość trwałe (jodki); wiele z nich należy do bardzo cennych surowców, z których poza halogenowodorami i wolnymi halogenami uzyskuje się ważne dla przemysłu produkty.
Halogenki alkilowe - chlorowcoalkany (program uprawnienia budowlane na ANDROID).
Halogenki kwasowe - związki organiczne, pochodne kwasów karboksylowych: ciecze lub ciała stałe o przykrej, drażniącej woni; pod wpływem wody hydrolizują na kwas i chlorowcowodór, pod wpływem alkoholu na ester, zaś amoniaku lub aminy - odpowiednio na amid kwasowy prosty lub podstawiony; najważniejsze są chlorki kwasowe, stosowane w syntezie organicznej w procesach arylowania.
Halogenokompleks - kompleks, w którym Ugandami są jony fluorowców (F, Cl, Br, 1).
Haloklina - warstwa oddzielająca dwie masy wodne morza względnie oceanu różniące sic od siebie stopniem zasolenia (uprawnienia budowlane).
Hals - (1) położenie płynącego statku żaglowego względem wiatru; (2) odcinek drogi przebytej przez statek bez zmiany położenia względem wiatru, a więc od zwrotu do zwrotu.
Hals - lina mocująca do drzewca róg halsowy żagla.
Hals trałowy - droga, jaką podczas trałowania przechodzą trałowce w jednym kierunku.

Halsowanie, lawirowanie - żeglowanie zmiennym kursem pod wiatr.
Hałas - każdy dźwięk niepożądany z punktu widzenia kultury i organizacji pracy oraz wypoczynku; w zależności od miejsca występowania i źródeł h. rozróżnia się h. przemysłowe, komuni- kacyjno-komunalne i mieszkaniowe (program egzamin ustny).
Hałda - zwały skały płonnej i nieużytków obok kopalni lub zakładu przeróbczego, a także popiołu, żużla itp. obok zakładu przemysłowego.
Hamiltonian - funkcja Hamiltona.

Hamiltonian

Hamiltonian , operator Hamiltona - w mechanice kwantowej operator całkowitej energii E układu fizycznego H’E = E’V (*£ - funkcja falowa); h. spełnia rolę analogiczną w mechanice kwantowej jak funkcja Hamiltona w mechanice klasycznej, służy do formułowania równań ruchu w mechanice kwantowej (opinie o programie).
Hamowacz - pracownik obsługujący koło hamulcowe w pochylni hamulcowej.

Hamowanie - mech. zmniejszanie prędkości pojazdów lub ruchomych części maszyn.
Hamowanie elektromagnetyczne - hamowanie, przy którym moment hamujący powstaje wskutek działania pola elektromagnetycznego.
Hamowanie jonów - zmniejszanie szybkości jonów podczas przechodzenia przez kolumnę z jonitu amfoterycznego; h.j. jest wykorzystywane przy oddzielaniu elektrolitów mocnych od słabych lub od nieelektrolitów (związków niejonowych).
Hamowanie odzyskowe - hamowanie pojazdów stosowane w trakcji elektrycznej, przy którym część energii jest odzyskiwana i odprowadzana do sieci jezdnej.
Hamowanie oporowe - hamowanie elektryczne ze stratą energii, która jest pochłaniana przez opornik i zamieniana bezużytecznie w ciepło.
Hamowanie przeciw prądowe - hamowanie elektryczne, przy którym zasilanie silnika napędowego zostaje zmienione w sposób powodujący odwrócenie kierunku momentu obrotowego.
Hamowanie samobójcze - hamowanie silnika pracującego w układzie napędowym Leonarda, polegające na przyłączeniu uzwojenia wzbudzającego prądnicy do jej własnych szczotek i na zniesieniu w ten sposób siły elektromotorycznej magnetyzmu szczątkowego.
Hamownia - pomieszczenie, w którym przeprowadza się badania silników (najczęściej spalinowych) wyposażone w hamulce pomiarowe oraz urządzenia do pomiaru prędkości obrotowej, zużycia paliwa i in.
Hamownik - deska lub łańcuch umieszczane na przenośniku w celu hamowania urobku przy odstawie ze spadkiem powyżej 25° (segregator aktów prawnych).

Hamulce wodowaniowe - urządzenia do hamowania wodowanego statku przez wytwarzanie dodatkowego oporu absorbującego część energii kinetycznej spływającego na wodę kadłuba.
Hamulec - urządzenie do hamowania; (2) układ hamulcowy składający się z hamulców właściwych oraz urządzeń sterowniczych.
Hamulec aerodynamiczny - urządzenie do zwiększania oporu aerodynamicznego ciała poruszającego się w powietrzu.
Hamulec bezpieczeństwa - hamulec umieszczany w każdym przedziale wagonu osobowego i w przedziałach konduktorów pociągu, służący do zahamowania pociągu w nagłym wypadku.
Hamulec bębnowy - hamulec cierny, w którym elementem przejmującym moment tarcia przeciwdziałający obrotowi jest bęben hamulcowy (promocja 3 w 1).