Higroskopijna równowaga drewna

W warunkach normalnych drewno związane jest zawsze z większą lub mniejszą ilością wody. Jego wilgotność dostosowuje się do warunków zewnętrznych i zmienia się ustawicznie wraz z ich zmianą. Drewno bezwzględnie suche, o wilgotności 0% jest tworem sztucznym, który można utrzymać w tym stanie tylko w warunkach laboratoryjnych (program uprawnienia budowlane na komputer).

Mianem wilgotności równoważnej albo równowagi higroskopijnej określa się taką wilgotność drewna, przy której ciśnienie pary wodnej na powierzchni drewna równa się ciśnieniu pary wodnej w powietrzu. Ustaloną higroskopijną równowagę drewna można utrzymać tylko przy nie zmieniającej się temperaturze i względnej wilgotności powietrza, a więc za pomocą sztucznie stosowanej klimatyzacji. W normalnych warunkach temperatura i względna wilgotność powietrza zarówno na wolnym powietrzu, jak w zamkniętych i ogrzewanych pomieszczeniach podlegają ustawicznym zmianom zarówno w ciągu doby, jak w ciągu dłuższych okresów czasu. W ślad za tym idą odpowiednie zmiany wilgotności drewna (program uprawnienia budowlane na ANDROID).

Między drewnem a otaczającym powietrzem istnieje stan równowagi polegający na tym, że każdej temperaturze i każdej względnej wilgotności powietrza odpowiada pewna równoważna wilgotność drewna, którą drewno osiąga lub może osiągnąć po odpowiednio długim okresie przebywania w danych warunkach. Drewno wilgotne oddaje część swej wilgoci otaczającemu powietrzu i wysycha, drewno suche pokrywa swój niedobór wilgoci pobierając ją z otaczającego powietrza.

W ten sposób drewno albo dąży do stanu równowagi albo znajduje się w stanie równowagi z otaczającym powietrzem. Z chwilą gdy zmienią się warunki otoczenia (temperatura i wilgotność względna), stan równowagi zostaje zakłócony i drewno dąży do stanu równowagi w nowostworzonych warunkach (uprawnienia budowlane).
Równowagę higroskopijną drewna dla danych warunków temperatury i wilgotności względnej powietrza określa się umieszczając próbki drewna w eksikatorach nad kwasem siarkowym o odpowiednio dobranym stężeniu. Higroskopijne działanie kwasu siarkowego przejawia się w zdolności pochłaniania pary wodnej z otoczenia. Między kwasem siarkowym a zamkniętym w eksikatorze powietrzem istnieje równowaga higroskopijna, znajdująca swój wyraz w tym, że określonym stężeniom kwasu siarkowego odpowiada określona wilgotność względna powietrza w eksikatorze (program egzamin ustny).

Punkt wyjściowy

Jeżeli w eksikatorze umieścimy próbkę wilgotnego drewna, to wilgotność powietrza wzrasta, lecz kwas siarkowy pochłania natychmiast nadmiar wilgoci; dzięki temu wilgotność względna utrzymuje się na stałym poziomie (opinie o programie).

Celem zapewnienia stałej temperatury eksikator wraz z próbką umieszcza się w termostacie, który utrzymuje temperaturę na określonym poziomie z dokładnością 1° C. Związek między stężeniem kwasu siarkowego a względną wilgotnością powietrza. Obok kwasu siarkowego używa się w eksikatorach jako substancji higro- skopijnych chlorku wapnia (CaCl2) i pięciotlenku fosforu (P205). Z chwilą gdy próbki przestają oddawać wodę, ustają zmiany ciężaru próbek; świadczy to o tym, że próbki znajdują się w stanie równowagi z powietrzem o znanej temperaturze i wilgotności względnej. Celem określenia wilgotności naczyńko wagowe z próbką wstawia się do suszarki. Po wysuszeniu próbki drewna do stanu całkowicie suchego oblicza się jej wilgotność (segregator aktów prawnych).
Ważenia wykonuje się z dokładnością 0,001 g, a wilgotność określa się z dokładnością 0,1%.

Określona w ten sposób wilgotność odpowiada stanowi higroskopijnej równowagi drewna przy desorpcji.
Punkt wyjściowy do określenia higroskopijnej równowagi drewna przy adsorpcji stanowią próbki wysuszone do stanu całkowicie suchego. Próbki te po umieszczeniu w eksikatorze w tych samych warunkach wilgotności chłoną wodę z powietrza, wskutek czego rośnie ich ciężar (promocja 3 w 1).

Gdy ważenia kontrolne wykażą, że ciężar próbki ustalił się na stałym poziomie, próbka znajduje się w stanie równowagi higroskopijnej z otoczeniem. Określenie wilgotności wykazuje, że równowaga higroskopijną drewna przy adsorpcji ustala się na niższym poziomie niż przy desorpcji. Różnica tych dwóch wielkości określa wielkość histerezy.