Hydrat o symetrii regularnej

Hydrat o symetrii regularnej zawiera mniej wody krystalizacyjnej niż płytki heksagonalne i nie wydaje się możliwe, aby opisana reakcja występowała w całkowicie wysuszonym zaczynie. Jest jednak również możliwe, że tworzy się C₄AH₁₉, czyli hydrat o większej ilości wody krystalizacyjnej (program uprawnienia budowlane na komputer). Ciężar właściwy przekształconego hydratu C₃AH₆ wynosi 2.52, podczas gdy hydratu CAH₁₀ tylko 1,72. Tak więc przy opisanej przemianie porowatość zaczynu cementowego zwiększa się poważnie, co musi powodować znaczny ubytek wytrzymałości.

Badanie za pomocą mikroskopu skaningowego potwierdziło powstawanie porów przy tej przemianie, a pomiary dokonane porozymetrem rtęciowo-ciśnieniowym wskazały na zwiększenie zarówno całkowitej porowatości, jak i średniej wielkości porów. Jednak bardzo powolna przemiana mas betonowych o niskich stosunkach wodno-cementowych nie musi prowadzić do strat wytrzymałości, ponieważ równocześnie występuje hydratacja jeszcze nie zhydratyzowanego cementu i w konsekwencji wypełnienie nowo powstałych porów (program uprawnienia budowlane na ANDROID).

Straty wytrzymałości zaprawy cementowo-piaskowej MN/m². Z tego samego rysunku wynika, że strata wytrzymałości występuje również przy temperaturach, które mogą być określone jako nie więcej niż ciepłe; tj. 25°C i 30°C. W badaniach tych próbki były wystawione na oddziaływanie rozpatrywanych temperatur przez 6 h i więcej. Podobne wyniki otrzymano przy przechowywaniu próbek ponad wodą (uprawnienia budowlane). W pierwszym lub drugim dniu wyższa temperatura przyspiesza chemiczne reakcje twardnienia, zwiększając w ten sposób wytrzymałość; ma to jednak małe znaczenie praktyczne. Następnie wytrzymałość zmniejsza się i prędkość obniżania się wytrzymałości jest tym większa, im wyższa jest temperatura (program egzamin ustny).

Straty wytrzymałości

Straty wytrzymałości występować mogą w każdym wieku betonu, jeżeli wystąpi wzrost temperatury o proporcji 1 : 5,6 przy stosunku wodno-cementowym 0,65, w wyniku ciągłego przechowywania w wodzie o temperaturze 40°C. Wytrzymałość tej samej zaprawy dojrzewającej w wodzie o temperaturze pokojowej wynosiła po 3 dniach 51 MN/m², a po 14 dniach 57 2-10, jednak jego opóźnienie o 24 h od czasu ułożenia zmniejsza prędkość obniżania się wytrzymałości (opinie o programie).

Bez względu na prędkość obniżania się wytrzymałości beton o danej proporcji składników mieszanki osiąga jak się wydaje z upływem czasu charakterytyczną wytrzymałość szczątkową. Jest to wytrzymałość betonu w czasie, kiedy wszystkie zhydratyzowane gliniany wapniowe o symetrii heksagonalnej przekształcone zostaną w trwałe gliniany C₃AH₆ o symetrii regularnej. Strata wytrzymałości jest bardziej intensywna przy mieszankach słabszych. Jak stwierdzono, np. beton o stosunku wodno-cementowym 0,25 ma wytrzymałość zmniejszoną z 91 do 54 MN/m², lecz dla betonu o stosunku wodno-cementowym 0,65 wytrzymałość zmalała z 43 do 5 MN/m².

Wytrzymałości różnych betonów dojrzewających przez 100 dni w temperaturze 18°C i 40°C po wiązaniu w temperaturze pokojowej, przedstawiono zależność między wytrzymałością betonu a stosunkiem wodno-cementowym przy dwóch temperaturach (segregator aktów prawnych).

Różnica w stracie wytrzymałości mieszanek słabszej i mocnej może być związana z porowatością zaczynu cementowego i ilością wody, która może wniknąć do wewnątrz; im niższy jest stosunek wodno-cementowy mieszanki wyjściowej, tym niższa jest porowatość powstałego betonu i dlatego woda ma tym bardziej utrudniony dostęp do wewnątrz zaczynu cementowego.

Wyjaśnienie to potwierdzone jest częściowo przez obserwację, że dla danego stosunku wodno-cementowego chudsza mieszanka wykazuje niższe straty wytrzymałości, a jak wiadomo mieszanka taka ma niższą porowatość. Krótkie okresy poddania betonu wpływowi wysokiej temperatury i dużej wilgotności powodują tylko małe straty wytrzymałości, lecz straty te sumują się (promocja 3 w 1). Przeprowadzone ostatnio badania wykazały, że opisana przemiana glinianów nie zachodzi tylko przy temperaturach powyżej pewnej wartości krytycznej, lecz również przy przeciętnych temperaturach panujących w Anglii.