Inżynier budowlany

Inżynier budowlany spotyka się często przy stosowaniu wciągarek z koniecznością obliczenia prędkości biegu liny nawijanej na bęben wciągarki, a zatem i prędkości podnoszenia ciężaru; ponadto powinien on znać sposoby należytego zamocowywania wciągarek w gruncie (program uprawnienia budowlane na komputer).

Wyciągami budowlanymi nazywane są urządzenia transportu pionowego lub o pochyleniu bliskim do pionowego, w których ładunki materiałów podnoszone są za pośrednictwem urządzeń nośnych w sztywnych prowadnicach.

Urządzenie nośne wyciągu stanowić może: platforma do podnoszenia materiałów sztukowych, pojemniki do materiałów sztukowych o małych wymiarach (cegła, bloki ścienne i stropowe), zasobniki do mas plastycznych (masa betonowa, zaprawa) i wreszcie kosze do materiałów sypkich. Rozróżniamy następujące zasadnicze rodzaje wyciągów budowlanych: wyciągi szybowe, wyciągi masztowe (jednosłupowe przyścienne z pomostem obracalnym oraz dwusłupowe z pomostem stałym) itp. Wyciągi budowlane są proste w obsłudze, jak również w eksploatacji i mają niemałą wydajność - co łącznie wpływa na ich dużą popularność na budowach (program uprawnienia budowlane na ANDROID).

Wyciągi szybowe. Wyciągi szybowe służą jedynie do transportu pionowego materiałów; w krajach wysoko uprzemysłowionych już nie są stosowane. Wyciągi szybowe są urządzeniami o działaniu cyklicznym. Ich wysokość waha się w dużych granicach, począwszy od 15 do 40 m i więcej. Jako mechanizmy podnośne w wyciągach szybowych stosowane są wciągarki, rzadziej zaś wciągniki elektryczne (uprawnienia budowlane).

Obudowa wyciągu szybowego (szybu) bywa rozwiązywana w sposób bardzo różnorodny — od prymitywnych a kosztownych ciesielskich wież z krawędziaków, poprzez obudowę wyciągu z pojedynczych rur stalowych, aż do rozbieralnych, typowych sekcji i innych specjalnych rozwiązań (np. typ inż. Buśko, składający się z trzech typowych prefabrykowanych elementów przestrzennych o wymiarze w planie 1920×2490 mm, przy czym montaż szybu z tych elementów odbywa się za pomocą lekkiego żurawia, umieszczonego na platformie montażowej) (program egzamin ustny).

Wyciągi szybowe

Szyby stosowane obecnie w kraju montowane są z rur stalowych i utrzymywane w pozycji pionowej za pomocą pochyłych stalowych lin kotwiących (często niesłusznie zastępowanych przez druty), zakładanych co 6-i-8 m na całej wysokości szybu i mocowanych do specjalnych zakotwień w postaci wbitych w grunt pali lub przymocowanych do gotowych części budynku (opinie o programie).

Prowadnice wykonuje się z kształtowników stalowych. Platforma prowadzona jest w prowadnicach za pomocą żeliwnych klocków wodzących. Wciągarkę mechaniczną typu ciernego ustawia się w prowizorycznej szopie w odległości co najmniej 8-10 m od szybu, przy czym należy dążyć do stworzenia warunków umożliwiających bezpośrednie obserwowanie ruchu platformy przez operatora obsługującego wciągarkę. Niezależnie od tego, a w szczególności przy tzw. ślepej jeździe, niezbędna jest sygnalizacja akustyczna i optyczna oraz znaki na linie zapowiadające zbliżanie się podnoszonej platformy do celu (segregator aktów prawnych).

Niektóre dane niezbędne przy projektowaniu zwykłych wyciągów szybowych: - Prędkość podnoszenia ciężarów wyciągiem szybowym waha się w granicach od 0,35 do 1,5 m/sek w zależności od jakości konstrukcji wyciągu i wysokości wyciągu. Prędkość opuszczania od 1,0 do 3,0 m/sek.

Ostatnio wyciągi szybowe uległy dalszej modernizacji zarówno pod względem konstrukcyjnym, jak i funkcjonalnym, czego przykładem jest wyciąg szybowy towarowo-osobowy typu Alimak (Szwecja), produkowany w kraju pod nazwą „Gniezno 1000” na podstawie licencji szwedzkiej, stosowany w szczególności przy budowie obiektów wysokich, zaoszczędzający robotnikom wysiłku i czasu. Wieżę wyciągu montuje się z typowych elementów do wysokości 17 m dla wieży wolno stojącej, a przy powiązaniu jej z wznoszonym budynkiem - do wysokości 100 m (promocja 3 w 1).