Izolacje cieplne

Izolacje cieplne z tworzyw sztucznych nadają się do układania na stropach nad piwnicami lub pomieszczeniami chłodnymi i nad przestrzenią otwartą, w stropodachach i tarasach oraz na stropach poddasza, w ścianach zewnętrznych i przy klatkach schodowych jako ochrona przed zimnem wszelkich zbiorników cieczy, suszarni, przewodów rurowych i wielu innych obiektów, a jako ochrona przed ciepłem wszelkich chłodni, składów lodu, sztucznych lodowisk itp.

Warstwy izolacyjne ze spienionych tworzyw sztucznych o bardzo niskich współczynnikach przewodzenia ciepła pozwalają znacznie zmniejszyć grubość i ciężar izolowanych przegród oraz zmniejszyć ilość materiałów opałowych przeznaczonych do ogrzewania pomieszczeń (program uprawnienia budowlane na komputer).

Spośród materiałów, które najczęściej są używane do izolacji cieplnej, najbardziej znane są:

• polistyren spieniony (Styropian, Styropor, Styrofoam),
• spienione tworzywo mocznikowo-formaldehydowe (Pianizol, Pia- therm, Iporka, Mipora),
• spienione żywice fenolowo-formaldehydowe,
• spieniony polichlorek winylu (Polocel),
• płyty karbowane z twardego PCW,
• poliuretan spieniony (Moltopren) (program uprawnienia budowlane na ANDROID).

Inne materiały, jak guma porowata, spienione tworzywo mocznikowo-gipsowe, styropianobeton i inne są stosowane w mniejszym zakresie lub znajdują się w początkowym okresie rozwoju. Ze względu na wrażliwość wielu materiałów z tworzyw sztucznych na działanie podwyższonych temperatur, należy zwracać uwagę na temperaturę lepików przeznaczonych do ich przyklejania. Lepiki asfaltowe są podgrzewane do temperatury ok. 180°C (uprawnienia budowlane).

Płyty styropianu

Płyty styropianu podgrzewane powyżej +70 do +100°C stopniowo tracą strukturę porowatą i zmieniają się w plastyczną masę. Pianizol wykazuje pod tym względem wyższą odporność, gdyż niekorzystne zmiany zaczynają w nim zachodzić między temperaturą +80 a +120°C. Wyroby termoizolacyjne z PCW zachowują się podobnie jak styropian, ale zmieniają strukturę już powyżej 50°C, wyroby poliuretanowe zaczynają ulegać zmianom w temperaturze powyżej 60-M00°C, a fenolowe wytrzymują I 160°C i nie miękną w temperaturach wyższych, lecz stopniowo ulegają zwęgleniu (program egzamin ustny).

Z porównania tych temperatur wynika, że najwłaściwszym lepikiem do łączenia wyrobów termoizolacyjnych z tworzyw sztucznych jest lepik. Oprócz lepików mogą być jednak stosowane i inne spoiwa i kleje, jak np. spoiwo gipsowe, kleje winylowe, chloroprenowe i inne. Przy stosowaniu klejów rozpuszczalnikowych, konieczne jest sprawdzenie drogą prób, czy nie wywierają one szkodliwego wpływu na przyklejane materiały.

Najbardziej uzasadnione jest stosowanie w stropodachach takich tworzyw sztucznych, które nie wymagają układania na nich warstw wyrównawczych z zaprawy bardzo podwyższającej ciężar stropodachu. Z tego względu mogą być używane głównie polistyren spieniony, spieniony poliuretan lub piankowe tworzywo fenolowo-formaldehydowe (opinie o programie).

Oprócz tego można stosować ocieplenie tymi płytami stropodachów od spodu układając je jako dolną warstwę stropu na deskowaniu przed betonowaniem konstrukcji, po uprzednim nadaniu odpowiedniej szorstkości powierzchni płyt lub pomalowaniu na nich pasków emulsją asfaltową (segregator aktów prawnych).

Do istniejących stropodachów można płyty styropianowe przyklejać od spodu lepikiem asfaltowym na gorąco względnie zaczynem gipsowym. Płyty styropianowe, umieszczone pcd stropodachem, służą niekiedy jednocześnie jako warstwa termiczna i wykończeniowa, np. w halach z krytymi basenami, w pomieszczeniach chłodniczych itp.

Płyty termoizolacyjne ułożone na stropodachach są narażone na oderwanie na skutek działania pary wodnej przenikającej z pomieszczeń przez płytę stropową. Zapobiegają temu silnie przyklejone na stropach warstwy izolacji parochronnej lub wykonanie w warstwie ocieplającej kanalików mogących odprowadzać parę wodną na zewnątrz. Jeden z prawidłowych sposobów ocieplenia stropodachu przy okapie(promocja 3 w 1).