Izolacje poziome

Drugi poziom izolacji (izolacja pozioma środkowa) znajduje się zazwyczaj na wysokości 15 30 cm ponad powierzchnią terenu i do tego poziomu doprowadza się izolację pionową ścian. Występuje to wtedy, gdy strop podziemia znajduje się nad terenem na wysokości ponad 40 cm (program uprawnienia budowlane na komputer).

W przypadku gdy strop podziemia znajduje się na wysokości mniejszej niż 40 cm od powierzchni terenu, drugą izolację (izolację środkową) należy wykonać na poziomie terenu lub nieco powyżej, a izolację pionową wyprowadzić ponad teren na wysokość 40 cm (program uprawnienia budowlane na ANDROID). Wykonywanie trzeciej poziomej izolacji nie jest tu konieczne. Izolację w trzecim poziomie (izolację poziomą górną) wykonuje się w następujących przypadkach:

1. gdy druga pozioma izolacja (izolacja środkowa), ułożona bezpośrednio pod stropem, znajduje się poniżej powierzchni terenu,
2. gdy w pomieszczeniu podziemia powstają duże ilości pary wodnej (np. pralnie, łaźnie itp.),
3. gdy w pomieszczeniu przyziemia (parteru) następuje zalewanie wodą posadzek (np. pralnie, łaźnie, pomieszczenia o mokrych procesach technologicznych).

W budynkach o prefabrykowanej konstrukcji ścian podziemia izolacja pozioma jest wykonywana na pierwszym (izolacja dolna) i na trzecim poziomie (izolacja górna). Izolacji środkowej nie wykonuje się. W związku z tym izolacja pionowa ścian powinna być doprowadzona do izolacji poziomej górnej, lecz nie niżej niż na wysokość 40 cm ponad powierzchnię terenu (uprawnienia budowlane).

Izolacje poziome wykonuje się z co najmniej dwóch warstw papy asfaltowej powlekanej, klejonych lepikiem asfaltowym na gorąco, lub z folii z PCW grubości nie mniejszej niż 1 mm.

Izolacje powłokowe

Izolacje pionowe ścian można wykonywać jako dwuwarstwową powłokę, np. z lepiku asfaltowego na gorąco lub asfaltu (np. JW-80), albo jako jedno- lub dwuwarstwową izolację z papy asfaltowej klejonej lepikiem asfaltowym. Można też stosować izolację powłokową natryskową z emulsji asfaltowych kationowych i lateksu LBS albo też izolację z folii z PCW (program egzamin ustny).

Izolacje powłokowe w zasadzie należy wykonywać w przypadku gruntów przepuszczalnych bądź średnio przepuszczalnych z równoczesnym zastosowaniem drenażu opaskowego wokół budynku.

W gruntach, w których nie zastosowano drenażu opaskowego, a może występować woda, oraz w gruntach spoistych, nieprzepuszczalnych izolację pionową wykonuje się z dwóch warstw papy, z folii z PCW lub z emulsji asfaltowej i lateksu, w postaci powłok zbrojonych welonem szklanym, nakładanych metodą natrysku (opinie o programie).

Izolacje pionowe wymagają zabezpieczenia przed uszkodzeniem mechanicznym oraz obsuwaniem lub odrywaniem się od podłoża. Zabezpieczenie to stanowią ścianki dociskowe z cegły, grubości 12 lub 6,5 cm, albo też warstwa zaprawy grubości minimum 3 cm, zbrojona siatką (segregator aktów prawnych).

Izolacje podposadzkowe w pomieszczeniach podziemnych powinny być ciągłe i połączone z poziomą dolną izolacją ścian. Izolacje podposadzkowe wykonuje się na podkładzie betonowym grubości 10-15 cm z betonu żwirowego marki 90 lub 110, ułożonym na warstwie tłucznia, żwiru lub piasku grubości 5-15 cm. Wybór rodzaju izolacji zależy od przeznaczenia pomieszczeń podziemnych oraz od spodziewanego stopnia zawilgocenia. Może to być izolacja 2- -warstwowa z papy lub z folii z PCW. Schemat ułożenia izolacji jest w zasadzie taki sam jak w budynkach niepodpiwniczonych. Roboty budowlane i izolacyjne muszą być wykonywane przy obniżonym poziomie wód gruntowych. Poziom wody gruntowej należy obniżyć poniżej poziomu posadowienia budowli na cały okres trwania robót - aż do czasu wykonania izolacji zewnętrznych zabezpieczenia ich przed zniszczeniem pod wpływem działania wody naporowej (promocja 3 w 1).