Jakość zgrzewania

Dla zapewnienia należytej jakości zgrzewania proces ten wymaga przestrzegania szeregu warunków. Duże typy maszyn do zgrzewania mają elektrody chłodzone wodą, dlatego ich praca powinna się odbywać w zamkniętych pomieszczeniach ogrzewanych zimą, wyposażonych w instalację wodno-kanalizacyjną (konieczność kontroli wodnego systemu chłodzenia w czasie pracy) (program uprawnienia budowlane na komputer). Jakość zgrzewania zależna jest przede wszystkim od właściwego doboru metody zgrzewania, od racjonalnie dobranego transformatora (wielkość natężenia prądu), od czasu zgrzewania oraz siły, z jaką powinny być dociskane zgrzewane pręty (program uprawnienia budowlane na ANDROID).

Przed włączeniem obwodu elektrycznego pręty podlegające zgrzewaniu muszą być między elektrodami zgrzewarki dokładnie zaciśnięte, zaś przed zwolnieniem docisku i rozsunięciem elektrod prąd powinien być wyłączony. Czas zgrzewania (czas przepływu prądu), przy należycie wybranym natężeniu prądu zapewniającym osiągnięcie ciastowatości zgrzewanych prętów, powinien być krótki, nie większy niż 0,1-0,5 sek (uprawnienia budowlane).

Przy pracy zgrzewarkami należy starannie przestrzegać bezpieczeństwa pracy, a w szczególności:

• używania przez spawacza okularów ochronnych szczelnie przylegających do twarzy,
• niedopuszczania do intensywnego rozpryskiwania się iskier spod elektrod, powodowanych zazwyczaj wskutek źle oczyszczonej stali lub niewłaściwie dobranego natężenia prądu,
• dokładnego uziemiania zgrzewarki (program egzamin ustny),
• niedopuszczania do jakichkolwiek napraw maszyny, gdy znajduje się ona pod napięciem.

Zgrzewanie siatek

Zgrzewanie siatek powinno odbywać się z reguły przy prostopadłym układzie prętów (opinie o programie). Siatki (lub płaskie szkielety) o długości do 3,0 m zgrzewa się na maszynie jedno- punktowej rozpoczynając od łączenia prętów poprzecznych w kolejności do pręta skrajnego podłużnego, po czym po odwróceniu siatki o 180 przyspawa się drugi skrajny pręt podłużny w kolejności. Wreszcie do poprzecznych prętów przyspawa się wymaganą liczbę prętów podłużnych.

Jak wynika z opisu, zgrzewanie prowadzone wg omówionego schematu jest kłopotliwe, gdyż odwracanie kilkunastu prętów połączonych tylko jednym swym końcem z prętem podłużnym jest uciążliwe i zajmuje stosunkowo dużo czasu.

Ponadto istotną wadę zgrzewarek jednopunktowych stanowi to, iż nie nadają się one do siatek i szkieletów o większych wymiarach. Zgrzewarki wielopunktowe (segregator aktów prawnych). Zależnie od rodzaju zbrojenia (siatki o szerokości 2,0, 3,0 m i większej) budowane są różnego typu zgrzewarki wielopunktowe. Schemat zgrzewarki wielopunktowej, zaś widok ogólny w czasie pracy.

Na innej zasadzie konstruowane są zgrzewarki do produkcji siatek zwijanych, gdyż są to maszyny o działaniu ciągłym i zaliczane są one do maszyn-automatów.

Istotą działania tej maszyny jest nieprzerwane podawanie prętów podłużnych oraz zgrzewanie węzłów siatki w czasie przesuwania się jej w automacie. Pręty podłużne siatki odwijają się z kręgów 1, po czym przechodzą przez urządzenie do ich prostowania 2 oraz przez krążki kierunkowe 3 (promocja 3 w 1).

Poniżej krążka kierunkowego umieszczony jest mechanizm podawczy 6, który podaje poprzeczne pręty siatki w odpowiednich odstępach czasu zależnie od żądanej odległości między prętami; następnie obydwa rodzaje prętów przechodzą między bębnem 4 i rolkowymi podwójnymi (parzystymi) elektrodami 5, dalej zaś przez wałki kierunkowe 7, noże 8 służące do cięcia siatki na określoną długość, po czym pocięte arkusze siatki nawijane są na bęben 9 w rulony. Na opisanym automacie można zgrzewać siatki o szerokości 2 m z drutów o średnicy 5-f8 mm. Wydajność automatu wynosi 2-6 m² na 1 min.