Kabina dźwigowa

Kabina dźwigowa jest elementem ruchomym, służącym do przewożenia ludzi lub towarów alarmowego (zainstalowanego na parterze) oraz  często  w numerator. Cięgna dźwigów osobowo-towarowych wykonywane są z lin stalowych (drucianych) zamocowanych z jednej strony do kabiny, z drugiej do przeciwwagi (program uprawnienia budowlane na komputer).

Do instalacji teleelektrycznych stosowanych w budynkach mieszkalnych zalicza się instalację telefoniczną, dzwonkową i radiową. Wymienione instalacje w nowoczesnych domach mieszkalnych wykonywane są wyłącznie w rurkach izolacyjnych płaszczowych pod tynkiem, z zastosowaniem przewodów miedzianych lub stalowych. W niektórych budynkach starych instalacje te wykonywane są zwykle jako natynkowe - po przekazaniu budynków do użytkowania. Z uwagi jednak na to, że napięcia elektryczne występujące w tych instalacjach są niższe od 65 V, nie są więc niebezpieczne dla życia ludzkiego.

Instalacja telefoniczna w budynkach mieszkalnych jest zakładana, zdejmowana i konserwowana przez Urząd Telefonów Miejscowych (program uprawnienia budowlane na ANDROID). Elementami instalacji telefonicznej są: aparat telefoniczny ścienny lub biurkowy i odcinek linii telefonicznej łączącej aparat z głowicą. Instalacja sygnalizacji dzwonkowej może być wykonana jako oddzielna dla każdego mieszkania (każde mieszkanie ma swój własny transformatorek dzwonkowy) lub jako zbiorowa (jeden transfomatorek dzwonkowy obsługuje kilka lub kilkanaście mieszkań).

Oba typy instalacji wykonywane są w rurkach płaszczowych pod tynkiem z użyciem przewodów miedzianych lub stalowych (uprawnienia budowlane). Instalacja sygnalizacji dzwonkowej składa się zwykle z jednego obwodu dzwonkowego zasilanego z transformatorka dzwonkowego o napięciu niskim - 5,8, 12 lub 24 V. Obwód taki obejmuje wpusty zakończone przyciskiem, dzwonkiem lub zamkiem elektrycznym.

Instalacja radiowa odbiorcza

Instalacja radiowa odbiorcza składa się zwykle z dwóch odrębnych instalacji, a mianowicie: antenowej i uziemieniowej (program egzamin ustny). Konstrukcja wspornikowa na dachu składa się zwykle z masztu antenowego (jednego lub kilku) i odpowiedniej liczby wsporników zakończonych izolatorami. Instalacja antenowa może być wykonana jako otwarta  przy zastosowaniu linek antenowych miedzianych (lub aluminiowych) biegnących od masztu  poprzez wsporniki  na zewnątrz budynku, aż do specjalnych przepustów, przez które przewód antenowy wprowadzony jest do każdego mieszkania, lub jako podtynkowa  w rurkach izolacyjnych płaszczowych z zastosowaniem przewodów miedzianych typu DG lub stalowych. Przy zastosowaniu instalacji podtynkowej górne odcinki rurek instalacyjnych (wychodzące ponad dach) zakończone są odcinkami rurek pancernych (opinie o programie).

Uziemienia radiowe wykonywane są zwykle w rurkach izolacyjnych założonych pod tynkiem z zastosowaniem gołego drutu zamocowanego końcem do rury wodociągowej. Z osprzętu instalacyjnego radiowego w budynkach mieszkalnych znajdują zastosowanie następujące elementy: natynkowe, drążkowe przełączniki antenowe, za pomocą których, w zależności od położenia drążka, uzyskuje się bądź bezpośrednie przyłączenie anteny do odbiornika, bądź połączenie anteny z uziemieniem;
a) podtynkowe, pokrętne przełączniki antenowe spełniające taką samą rolę, jaką spełniają przełączniki wyżej omówione;
b) odgromniki zewnętrzne instalowane na wspornikach przy przepustach antenowych.

Instalacja piorunochronna ma na celu zabezpieczenie obiektu .przed skutkami, które mogłyby wyniknąć w przypadku uderzenia pioruna; składa się z trzech zasadniczych elementów: zwodów  przewodów odorowadzaiących i uziomów. Instalacja piorunochronna wykonywana jest zwykle z zastosowaniem gołej linki stalowej (o przekroju 35 mm2) lub w starych budynkach - miedzianej (o przekroju 16 mm2) (segregator aktów prawnych). Wszystkie najwyższe punkty chronionego budynku uzbrajane są w ostrza piorunochronne lub obramienia z kątownika bądź też opasane są linką. Wszystkie elementy chronione, znajdujące się na jednym obiekcie, połączone są w jedną wspólną sieć, która za pomocą dostatecznej liczby zwodów pionowych powinna być starannie uziemiona w wielu punktach.

Sieć piorunochronna wyposażona jest w złącza kontrolne, które służą do odłączania sieci od uziomów, w celu umożliwienia badania oporności poszczególnych uziomów. Uziomy sieci piorunochronnej są wykonywane w formie płyt z blachy stalowej ocynkowanej o wymiarach 1000 X 500 X 3 mm, zakopanej w ziemi na głęb. 3 m, lub z rur stalowych ocynkowanych o średn. 2,5″ i długości około 3 m, wbitych pionowo w ziemię.

Uziom jest połączony z siecią piorunochronną za pośrednictwem linki stalowej i uprzednio omawianego złącza kontrolnego (promocja 3 w 1).