Kąty proste

Następnie wyznacza się kąty proste lub inne w narożach i kierunki ścian bocznych, a na tych kierunkach w podobny sposób odmierza się odległości do charakterystycznych punktów i wbija w nich lekko paliki (program uprawnienia budowlane na komputer).

Analogicznie określa się położenie lica ścian tylnych i położenie ścian wewnętrznych nośnych, wbijając początkowo paliki z lekka. Po sprawdzeniu wymiarów w kierunku przekątnych budynku osadza się te paliki głębiej i wbija w nie gwoździe, jak przy licu frontowym. Jeżeli nowy budynek przylega do istniejącego, to zamiast wbijania palików można robić odpowiednie oznaczenia wyraźnymi kreskami lub krzyżykami na istniejących ścianach (program uprawnienia budowlane na ANDROID).
Pomiary długości powinno się zasadniczo wykonywać taśmą stalową o długości 20 lub 10 m. Użycie do tego celu taśmy płóciennej, zwłaszcza starej, może spowodować omyłkę wynoszącą kilka cm na 10 m. Małe długości, jako odchylenia od zasadniczych kierunków (np. miejscowe występy ze ścian), można odmierzać za pomocą taśmy zwijanej stalowej jedno lub dwumetrowej jak również łatą mierniczą.

Na większych budowach kąty wyznacza się teodolitem, na mniejszych można się obejść prostszymi sposobami: kąty proste można ustalać węgielnicą lusterkową lub dużym trójkątem z desek, drutów lub sznurów bokach 3, 4 i 5 m; kąty różne od prostego dadzą się wyznaczyć innymi odpowiednio zbudowanymi trójkątami. Przy użyciu teodolitu i węgielnicy lusterkowej wskazane jest posługiwanie się do oznaczenia kierunków tyczkami mierniczymi (uprawnienia budowlane).

Zespół budynków na wspólnym terenie (np. przy budowie zakładu przemysłowego) wytycza się według planu warstwicowego, na którym oznaczone są strony świata, granice placu budowy, repery z poziomami
otwory wierceń geologicznych. Na plan ten nanosi się siatkę wzajemnie prostopadłych linii o wielkości oczek 100-200 m oraz kontury budynków z określeniem współrzędnych prostokątnych dla charakterystycznych punktów (program egzamin ustny).

Siatka

Siatkę powyższą odtwarza się w terenie, mierząc teodolitem i taśmą stalową: w punktach przecięcia linii wbija się widoczne, trwałe paliki z gwoździem wbitym w górny obcięty koniec palika. W razie potrzeby wyznacza się jeszcze drobniejszą siatkę palików. Naciągając drut nad gwoździami sąsiednich palików, odmierza się rzędne charakterystycznych punktów nowowznoszonego budynku i w tych miejscach wbija się paliki. Pomiary należy dokładnie sprawdzać. Przystępując do utrwalenia położenia budynku w terenie należy zorientować się, jakie nachylenia będą miały ściany wykopów zależnie od spoistości gruntu: można to określić mając wyniki wierceń geologicznych, jeśli były one robione, lub też robiąc próbny wykop do głębokości posadowienia fundamentów (opinie o programie).

Następnie w odległości co najmniej 0,5 m poza krawędziami skarp wykopów, przy narożnikach i na przedłużeniu kierunków ścian rozmieszcza się tzw. ławy drutowe, tj. deski o grubości 3-P4 cm, przybite do wkopanych lub wbitych na 70-P100 cm w ziemię słupków o średnicy 10-P15 cm, służące do utrwalenia charakterystycznych, potrzebnych do budowy punktów i linii. Górne krawędzie ław powinny być w przybliżeniu w jednej płaszczyźnie poziomej.

Ławy muszą być mocne i nieodkształcalne, aby wyznaczane przez nie linie nie ulegały odchyleniom w czasie robót. Z tego powodu należy je stawiać na gruncie, który nie ulegnie zruszeniu i nie żałować materiału drzewnego na ich wykonanie (segregator aktów prawnych).
Pomiędzy przeciwległymi ławami naciąga się cienki drut stalowy (czasem używają do tego sznur) w kierunku wyznaczonym przez piony, które opuszcza się na gwoździe palików; następnie oznacza się te kierunki na ławach, robiąc nacięcia lub wbijając gwoździe, potem jeszcze raz naciąga się przez te miejsca drut, sprawdza jego położenie przez powtórne opuszczenie pionów do palików i ewentualnie koryguje się już zrobione oznaczenia na ławach; możliwie prostą linię drutu osiąga się przez naprężenie go za pomocą zawieszonych cegieł lub przez naciągnięcie i przywiązanie do gwoździ.

Jeżeli budynek ma przylegać do istniejącego budynku, to odpowiednie stałe punkty można utrwalić na desce umocowanej hakami do ściany szczytowej.
Po naznaczeniu zasadniczych kierunków odmierza się na ławach drutowych w skali 1 : 1 odcinki odpowiadające grubościom law fundamentowych, ścian podziemia i przyziemia, robi się na końcach tych odcinków nacięcia lub wbija się gwoździe, by przez przeciągnięcie drutu móc otrzymać rzuty poziome krawędzi murów, poczynając od spodu fundamentów do przyziemia włącznie (promocja 3 w 1).