Klucz śrubowy

Klucz śrubowy, cęgi nastawne - klucz wiertniczy, w którym pałąk szczęki jest połączony przegubowo z dźwignią za pomocą nakrętki z gwintem płaskim.
Klucz telegraficzny - przycisk, którym telegrafista zamyka i otwiera obwód elektryczny wytwarzając impulsy przesyłane do aparatu odbiorczego.
Klucz tranzystorowy - zob. klucz elektroniczny (program uprawnienia budowlane na komputer).

Klucz trzpieniowy - klucz montażowy stały, prosty lub wygięty (k. fa j k o w y). którego zakończenie ma kształt odpowiadający gniazdu łba śruby (podczas pracy wkłada się koniec k.t. w gniazdo łba śruby).
Klucz tyrystorowy - klucz elektroniczny.
Klucz uniwersalny - klucz nastawny.
Klucz wiertniczy - narzędzie do skręcania i rozkręcania elementów przewodu wiertniczego lub rur okładzinowych oraz do obracania o pewien kąt przewodu wiertniczego (program uprawnienia budowlane na ANDROID).
Klucz żerdziowy - narzędzie do skręcania i rozkręcania żerdzi pompowych.
Kluczkowanie drobiu - częściowe patroszenie drobiu polegające na pozostawieniu podrobów, a usunięciu z wnętrza tuszki jelit, bez otwierania jamy ciała.
Kluskowanie - tucz przymusowy ptaków określoną ilością paszy przygotowanej w postaci klusek wkładanych do przełyku (uprawnienia budowlane).

Kluza -. otwór obramowany lub z kołnierzem do przeprowadzania lin; k. może być wykonana w nadburciu statku lub przykręcana albo przy- spawana; k. do cum nazywa się k. cumowniczą, k. do holu - k. holowniczą.
Kluza kotwiczna - otwór z kołnierzem w burcie do przeprowadzania łańcucha kotwicznego lub ukośna rura - łącząca pokład z burtą - w której zawieszona jest kotwica.
Kład -. odwzorowanie figury leżącej na płaszczyźnie przecinającej rzutnię (płaszczyznę rysunku) uzyskane przez obrót tej płaszczyzny dokoła jej śladu aż do połączenia się z rzutnią; w rysunkach technicznych występują zwykle k. prostokątne.
Kłąb - część urwanej liny wiertniczej lub łyżkowej splątanej w otworze wiertniczym (program egzamin ustny).

Kłębiarka

Kłębiarka - maszyna zwijająca taśmę włókien wełnianych w kłębki.
Kłoda - grubizna o długości wynoszącej dla drewna iglastego 2,50 -8,90 m, a dla drewna liściastego 2,50-5,90 m.
Kłonica - część przyczepy kłonicowej lub platformy kolejowej w postaci drąga stalowego połączonego zawiasowo lub wstawianego w gniazdo z boku platformy, przeznaczona do umiejscowienia przewożonego ładunku; przeciwległe k. są spinane łańcuchem.

Knaga szczękowa - urządzenie do mocowania liny na jachcie działające na zasadzie sprężynujących mimośrodów zębatych, umożliwiających swobodne pociąganie liny w jedną stronę i automatycznie stopujące jej ruch powrotny.
Koacerwacja - niepełna koagulacja, rozwarstwienie się zolu liofilowego, np. podczas wysalania elektrolitami; jedną z warstw stanowi zol stężony, drugą – rozcieńczony (opinie o programie).
Koagulacja - proces polegający na zmniejszaniu się liczby cząstek fazy rozproszonej w jednostce objętości układu koloidalnego wskutek łączenia się pojedynczych cząstek w większe skupienia – agregaty.
Koagulacja nieodwracalna - koagulacja, której produktu (osadu lub żelu) nie można przeprowadzić z powrotem w stan zolu, np, denaturacja białek, koagulacja koloidów’ liofobowych pod wpływem elektrolitów.
Koagulacja odwracalna - koagulacja, której produkt (zwykle żel) można przeprowadzić z powrotem w stan zolu, np. k.o. koloidów liofilowych pod wpływem elektrolitów.
Koagulacja ortokinetyczna - koagulacja, która przebiega w wyniku zderzeń cząstek pod wpływem działania siły zewnętrznej, np. siły grawitacji lub siły odśrodkowej w ultrawirówce.
Koagulacja perikinetyczna - koagulacja, która przebiega w wyniku zderzeń cząstek wywołanych tylko ruchami Browna (segregator aktów prawnych).
Koagulacyjność (wody) - technologiczny wskaźnik jakości wody uzdatnianej, niealkalizowanej lub uprzednio zalkalizowanej. określający zdolność do koagulacji drobno zdyspergowanych zawiesin i substancji koloidalnych znajdujących się w badanej wodzie podczas traktowania wody siarczanem glinowym jako koagulantem wzorcowym.
Koagulant - związek chemiczny powodujący koagulację wody.

Koagulator laserowy - urządzenie do mikro- chirurgii wykorzystujące działanie zogniskowanej wiązki promieniowania laserowego na żywe komórki; k.l. stosowany jest np. w wypadkach odklejenia siatkówki od dna oka.
Koalescencja - rozdział układu dyspersyjnego, zwykle emulsji, na dwie fazy ciągłe, spowodowany łączeniem się cząstek fazy rozproszonej.
Koażel, koagulat - żel powstający w procesie niepełnej koagulacji zolu, gdy osad tworzy wypełnioną rozpuszczalnikiem porowatą strukturę (promocja 3 w 1).
Koba - pływak drewniany o długości ok. I m, przyjmujący pozycję pionową, gdy ryba ciągnie wędę.