Kobaltiaki

Kobaltiaki - sole kompleksowe kobaltu trójwartościowego z amoniakiem.
Kobaltowanie - osadzanie powłoki kobaltowej; stosuje się elektrolityczną i chemiczną metodę k (program uprawnienia budowlane na komputer).
Kobaltowce - trzy pierwiastki chemiczne zgrupowane pionowo w grupie dodatkowej VIII grupy układu okresowego; kobalt, rod i iryd; w przyrodzie występują rzadko, mają duże zastosowanie praktyczne dzięki znacznej szlachetności, dobrym własnościom katalitycznym i in.

Kobaltyn, błyszcz kobaltu - minerał, arsenosiar- czek kobaltu, CoAsS; jedno z głównych źródeł otrzymywania kobaltu.
Kobylica korony wieży wiertniczej - konstrukcja stalowa na szczycie wieży wiertniczej ułatwiająca wciąganie elementów uzbrojenia korony.
Kocioł (parowy) - urządzenie do wytwarzania pary o ciśnieniu wyższym od atmosferyczego, używanej do celów ogrzewniczych lub do napędu silników parowych.
Kocioł bliźniaczy - kocioł powstały z połączenia dwóch kotłów tego samego typu i wielkości ustawionych obok siebie w jednej obudowie.
Kocioł c.o. - kocioł parowy lub wodny stosowany w instalacjach centralnego ogrzewania; małe parowe k.c.o. wykonywane są zazwyczaj z połączonych szeregowo członów żeliwnych o łącznej powierzchni ogrzewalnej 3-50 nr (program uprawnienia budowlane na ANDROID).
Kocioł cyklonowy - kocioł parowy z paleniskiem cyklonowym.
Kocioł częściowo zmechanizowany - kocioł, w którym zapewnienie ciągłego ruchu wymaga stałej obsługi, przy czym część podstawowych czynności związanych z utrzymaniem ruchu kotła, a więc regulacja wydajności lub doprowadzanie paliwa albo odpopielanie wykonywane jest przez urządzenia mechaniczne.
Kocioł członowy - kocioł, w którym powierzchnia ogrzewalna zbudowana jest z wymiennych elementów (członów lub półczłonów); przez zmianę liczby elementów uzyskuje się zmianę wielkości powierzchni ogrzewalnej.

Kocioł destylacyjny - kocioł wchodzący w skład instalacji destylacyjnej lub rektyfikacyjnej, w którym ogrzewa się mieszaninę kilku składników (surówkę), poddawaną procesowi destylacji lub rektyfikacji.
Kocioł dwupiastowy - kocioł członowy, w którym sąsiednie człony mają dwa połączenia przestrzeni ciśnieniowej.
Kocioł dzielony - kocioł, w którym przestrzeń ciśnieniowa podzielona jest na części łączone za pomocą zewnętrznych elementów łączących, przy czym płaszczyzna podziału przebiega przez komorę paleńiskową; ten rodzaj podziału dokonany jest w celu ułatwienia wykonania, transportu, montażu lub naprawy kotła (uprawnienia budowlane).

Kocioł elektrodowy

Kocioł elektrodowy - kocioł, w którym nagrzewanie wody następuje wskutek przepływu prądu zmiennego przez wodę między elektrodami.
Kocioł elektryczny - kocioł, w którym do nagrzewania wody (k.e. wodny) lub wytwarzania pary (k.e. parowy) wykorzystuje się energię elektryczną (program egzamin ustny).
Kocioł grzewczy - urządzenie z paleniskiem przeznaczone do wytwarzania pary lub podgrzania wody; w k.g. wodnych temperatura wody na wylocie nie przekracza 388 K, a w kotłach parowych ciśnienie pary nie przekracza 70 kN/m2.
Kocioł kablowy - szczelnie zamykany zbiornik o kształcie pionowego walca, przeznaczony do suszenia w wysokiej próżni oraz do nasycania (pod ciśnieniem) kabli nawiniętych.
Kocioł lar Monta - kocioł parowy z wymuszonym obiegiem wody, która krąży w wężownicach parownika wskutek działania pompy obiegowej.
Kocioł odzysknicowy - kocioł utylizacyjny.
Kocioł opłomkowy - kocioł wodnorurowy.

Kocioł opromieniowany - kocioł parowy, w którym ciepło potrzebne do odparowania wody jest przejmowane wyłącznie lub prawie wyłącznie przez promieniowanie; ciepło to przejmują rury wodne umieszczone w ścianach komory paleniskowej (opinie o programie).
Kocioł płomienicowy - kocioł parowy składający się z walczaka, w którym znajduje się jedna, dwie, a czasem trzy płomienice; palenisko jest z reguły wewnętrzne z rusztem płaskim.
Kocioł płomieniówkowy - kocioł parowy składający się z walczaka, w którym umieszczone są płomieniówki; najbardziej rozpowszechnione są k.p. poziome ze skrzynią paleniskową, jako kotły parowozowe.
Kocioł płomiennorurowy - kocioł parowy płomienicowy lub płomieniówkowy (segregator aktów prawnych).
Kocioł prasa - urządzenie stanowiące połączenie prasy wulkanizacyjnej z kotłem wulkanizacyjnym, służące do wulkanizacji wyrobów dużych, grubościennych (np. opon pełnych); obecnie stosuje się częściej prasy wulkanizacyjne przetłoczne.

Kocioł przepływowy -kocioł parowy, w którym powierzchnie ogrzewalne podgrzewacza wody, parownika i przegrzewacza pary włączone są szeregowo i woda przepływając przez nie kolejno przechodzi ze stanu ciekłego w parę przegrzaną; k.p. nie ma walczaka, a parownik tworzy układ rur.
Kocioł przestawialny - kocioł przystosowany do spalania co najmniej dwóch z trzech rodzajów paliw, tzn. stałych, ciekłych lub gazowych, przy czym przejście z jednego rodzaju paliwa na inne może być dokonane przez obsługującego bez przebudowy kotła lub paleniska; k.p. może mieć jedną lub więcej komór paleniskowych.
Kocioł saturacyjny, saturator - zbiornik, w którym odbywa się saturacja (promocja 3 w 1).
Kocioł sekcyjny - kocioł parowy wodnorurowy z walczakiem górnym umieszczonym poprzecznie.