Koło bezpieczeństwa pracy

Pierwsze koło bezpieczeństwa pracy przy kamieniołomach w Polsce działać zaczęło na terenie Zagłębia Wołyńskiego w roku 1937 i działalność jego miała być w roku 1939 rozszerzona już na okręg kielecki, a później i na dalsze okręgi. Dzięki prowadzonym przez kierownika koła obserwacjom, istnieje dokładna statystyka wypadków, ograniczająca się co prawda do jednego tylko okręgu wołyńskiego i do krótkiego okresu 2-rocznego, tym niemniej bardzo pouczająca. Szczegółowe sprawozdania o wypadkach nadsyłało 8 największych kamieniołomów klesowskich, zatrudniających łącznie w r. 1938 ok. -4150 robotników na ogólną ilość objętych akcją bezpieczeństwa pracy 22 firm, pracujących w 41 łomach i zatrudniających ogółem ok. 6500 robotników (program uprawnienia budowlane na komputer).

Niestety, nie objęte były jeszcze akcją największe państwowe łomy bazaltu w Janowej Dolinie. Zakłady te (w liczbie 8) dostarczyły razem 1141 opisów wypadków, które zostały ułożone w załączoną tabelę. Tabela „Zestawienie wypadków w kamieniołomach" zawiera wypadki ułożone wg „Przyczyn" w kolumnach pionowych, oznaczonych cyframi 4 do 36. Poziome szeregi, oznaczone literami od „a“ do „s", zawierają wypadki ułożone wg miejsc pracy, w których miały miejsce (program uprawnienia budowlane na ANDROID). Pionowe kolumny 37 do 40 zawierają sumy wypadków dla poszczególnych miejsc pracy i odsetki wypadków w porównaniu do ogólnej sumy 1141 wypadków stanowiących 100%. Szeregi zaś poziome „s" i „t“ takie same sumy i odsetki, tylko zestawione wg przyczyn wypadków.

Kolumny pionowe 41 do 48 zawierają dane o urazach wg miejsc pracy i analogicznie w szeregach poziomych „u" do „z" znajdzie czytelnik te same zestawione dla przyczyn wypadków. W kolumnach 49 do 53, zestawione są dane o czasie trwania niezdolności do pracy, spowodowanej wypadkiem według miejsc pracy, a więc dają wyobrażenie o powadze wypadku. Te same dane tylko zestawione wg „przyczyn" znajdują się w ostatnich czterech szeregach poziomych tabeli (uprawnienia budowlane).

Odpryski

Przyczyny wypadków ujęte są w grupy, np. wydobycie, obróbka, transport itd. dla miejsc pracy przyjęto podział sumaryczny na łom i place, a dalsze podziały na: drogi, budynki itp. Reasumując powtarzamy: ogólna ilość opisów wypadków, dostarczonych przez zakłady, wynosi 1141; przyczyną połowy wszystkich wypadków były odpryski i czynności związane z ręcznym podnoszeniem. Odpryski powodują 373, a podnoszenie 232 wypadki, czyli razem 007 wypadków. Są to dwie najważniejsze przyczyny (program egzamin ustny).

Odpryski należą przeważnie do działu obróbki, który wykazuje 408 wypadków i jest działem pracy, dającym najwyższy odsetek wypadków w wysokości 35,75%. Powstają one w 133 wypadkach w łomie podczas rozbijania kamieni, w 150 - w warsztatach kamieniarskich oraz 47 w miejscach bicia tłucznia. Ograniczenie lub nawet usunięcie zranień przez odpryski można osiągnąć przez wprowadzenie do powszechnego użytku obrabiacze okularów i rękawic ochronnych, typu przyjętego przez wspomnianą na początku tego rozdziału „Wzorcownię11. Ładowanie połączone zawsze z podnoszeniem ciężarów, jest drugą z kolejności czynnością powodującą dużą ilość wypadków, bo 232 (20,33%) (opinie o programie).

Było ich w łomie 146, gdy na placach 86. a zdarzały się przeważnie podczas załadowywania wózków (95 wypadków) i podczas podnoszenia i obracania kamieni bez ładowania (93 wypadki). Rzucanie na zwały i osunięcie się kamieni w zwałach dostarczyło reszty (44) wypadków tego działu (segregator aktów prawnych). Znacznie mniej wypadków dają narzędzia pracy, z których najwięcej wywołują nieodpowiednie trzonki, gdyż 63 na 127. Wliczone tu zostały odpryski stali w liczbie 18 i wypadki podczas obsługi motorów. Transport daje również tyle prawie wypadków, co narzędzia, albowiem 125, przeważnie wskutek wykolejeń (34 wypadki) i najechań wózkami (36 wypadków) (promocja 3 w 1).