Konstrukcja całości umocnienia

Konstrukcja całości umocnienia powinna być tak zrobiona, żeby miała jak najmniejszą ilość połączeń i była możliwie prosta. Pożądane jest jak najmniejsze przycinanie bali i słupów, żeby je można było użyć wielokrotnie (program uprawnienia budowlane na komputer). W niektórych podręcznikach można znaleźć na rysunkach dodatkowe wstawki klinowe lub klockowe w węzłach; wstawki takie są bardzo niepożądane, gdyż mogą narażać stateczność konstrukcji. Trzeba mieć na uwadze, że nieraz słupki 3 mogą poddać się nieco pod naciskiem, wtedy trzeba albo zastrzał wymienić na dłuższy lub podeprzeć go klinem. Ze względu na możliwą odkształcalność poszczególnych słupków trzeba tak postępować, żeby każdy słupek 3 podpierał samodzielnie, i nie należy sąsiednich słupków wiązać jakimikolwiek balami lub belkami, układanymi wzdłuż ściany wykopu.      

Właściwym powiązaniem zastrzałów jest wcięcie ich w węźle, tutaj jednak nachylenie ich nie jest duże i siła tarcia może być wystarczająca do utrzymania ich na miejscu (program uprawnienia budowlane na ANDROID). Aby dać jednak większy zapas bezpieczeństwa, należy ponad nimi przybić podpórki 4, zastępujące poniekąd oparcie przy wcięciu i dać klamry, które utrzymywałyby zastrzały na miejscu w razie jakiegoś mimowolnego uderzenia podczas robót.

Opisane umocowanie jest odpowiednie przy wysokości ściany wykopu około 2 m lub mniej. Tylko w nielicznych wypadkach może się udać wykonać wykop czasowo bez wzmocnienia przez prowadzenie robót odcinkami krótkimi i dopiero później po wykopaniu założyć umocowania (uprawnienia budowlane). Zazwyczaj dla umocowania zakłada się kolejno po 1 lub 2 bale, opierając tymczasowe rozpory 1 o przeciwległą ścianę początkowo wąskiego wykopu. Pionowe bale w początkowym okresie zakłada się w zupełnie krótkich odcinkach i dopiero po doprowadzeniu wykopu do dna zakłada się tuż obok nich pionowe bale na całą wysokość lub wbija słupy, umocowując je zastrzałami; wówczas rozbiera się wstępne umocowania bali i wtedy powstaje możność zabrania ziemi pozostawionej czasowo w środkowej części wykopu w celu oparcia rozpór (program egzamin ustny).

Wykop w terenie

Jeszcze jeden podobny sposób wzmocnienia, który można stosować raczej przy wykopach w gruntach bardziej spoistych, gdzie parcie bywa niezbyt duże. Inny sposób wzmocnień wykopów. Mamy tu słup 1, który dolnym końcem wbity jest w grunt, a w górnym końcu utrzymuje się przez zakotwienie (opinie o programie). W tym celu wbija się słupek 2, do którego umocowany jest drut 0 3-6 mm. Drut ten należy dobrze ściągnąć przez skręcanie. Zaleca się zakładać drut w płytkim rowku z zasypaniem ziemią, aby drut nie zawadzał przy chodzeniu zwłaszcza w wieczornej porze. Ważną jest rzeczą, żeby słupek 2 umieścić w takim oddaleniu od ściany wykopu, żeby odległość L^2 H, gdyż w przeciwnym razie słupek 2 mógłby się obsunąć wraz z całą bryłą ziemi między słupami 2 i 1 (segregator aktów prawnych).

Analogiczne umocnienia można zastosować i przy większych głębokościach, jak to dla głębokości ok. 4 m. Jak widać z tego rysunku, przy rozpoczynaniu wykopu trzeba mieć z góry zaprojektowaną konstrukcję wzmocnienia, aby móc przygotować potrzebne materiały drzewne oraz rozplanować wykop w terenie.

Przy głębszych wykopach może być bardzo pomocne zastosowanie do umocnień elementów stalowych. Można tu użyć stalowych profili dwuteowych o dużej wytrzymałości na zginanie (promocja 3 w 1). Wbija się je w grunt przed rozpoczęciem wykopu w odstępach 1,5-2,5 m. Profile używa się najczęściej od nr 26 do nr 30, czyli o wysokości przekroju 26-30 cm. W miarę posuwania się w dół z wykopem zakłada się coraz to nowe bale poziome 1 z oparciem ich za pomocą klocków 2 o dwuteówki. Bale te obcina się tak, żeby były krótsze o pół szerokości półki dwuteówki w porównaniu z odstępem osiowym słupów.