Konstrukcja nośna płyt stropowych

Przy belkach nie połączonych płytą należy dodatkowo usztywnić boczne płyty deskowania na parcie masy betonowej przez wykonanie zastrzałów bocznych. Przy wysokich belkach można stężyć deskowanie ściągami z drutu, które przejmują parcia boczne świeżego betonu. W celu utrzymania sztywności belki w czasie betonowania montuje się wówczas czasowe rozporki w górnej jej części (program uprawnienia budowlane na komputer).

Deskowanie płyt stropowych wykonuje się z gotowych płyt. W tym celu powierzchnie stropu nad danym pomieszczeniem dzieli się na pola o powierzchni do 2,0 m² i wg otrzymanych wymiarów zbija się płyty deskowania (program uprawnienia budowlane na ANDROID).

Ze względu na dopuszczalne tolerancje w wymiarach płyt deskowania, jak również w wymiarach powierzchni pomieszczenia, przy ustalaniu wymiarów elementów deskowania pozostawia się na skraju płyty stropowej pasy o szerokości 5-10 cm uzupełnione deskami krawędziowymi. W przypadku różnych wielkości pomieszczeń należy przyjąć typową płytę deskowania oraz płyty nietypowe o wymiarach dostosowanych do wielkości pomieszczeń. Umożliwia to dowolność przenoszenia płyt z jednej części na drugą oraz zmniejsza pracochłonność przygotowania płyt przez wykonanie dużej serii elementów o tych samych wymiarach (uprawnienia budowlane). Konstrukcja nośna płyt stropowych składa się z poziomych bali lub desek (tzw. ryg), w wyjątkowych przypadkach z krawędziaków, rozstawionych w odstępach 0,80-1.00 w zależności od grubości płyty stropowej.

Koszty użytkowania tych deskowań można podzielić na dwie zasadnicze grupy: koszty jednorazowe związane z przygotowaniem elementów deskowań oraz koszty powtarzalne związane z każdorazowym użyciem wykonanych elementów; należą tu koszty montażu, demontażu oraz naprawy deskowań. Jakkolwiek wysokość kosztów powtarzalnych zależy od przyjętej konstrukcji deskowań, to jednak wahania są tu nieznaczne, a możliwości ich obniżenia małe. Natomiast udział kosztów jednorazowych w deskowaniu konstrukcji żelbetowej zmniejsza się proporcjonalnie do wielokrotności ich użycia (program egzamin ustny).

Przeciwległe elementy deskowania ścian

Deskowania te muszą się więc odznaczać dużą trwałością oraz możliwością wielokrotnego użycia w różnych obiektach, a ich wymiary oraz konstrukcja muszą być tak zaprojektowane, aby umożliwić deskowanie elementów budowli o różnych kształtach i wymiarach (opinie o programie). Spełnienie tego ostatniego warunku nastręcza niemałe trudności. Deskowania inwentaryzowane składają się z płyt oraz konstrukcji pomocniczych jak usztywnienia, rozparcia oraz łączniki. Najmniej trudności nastręczają deskowania płyt. Wobec coraz szerszego stosowania w budownictwie, w szczególności mieszkaniowym, konstrukcji płytowych zamiast dotychczas używanych rozwiązań szkieletowych, powstają szerokie możliwości masowego stosowania deskowań inwentaryzowanych (segregator aktów prawnych).

Najprostszym rozwiązaniem drewnianego deskowania inwentaryzowanego jest zastosowanie płyt na szkielecie ramowym. Wymagają one stosunkowo niedużych nakładów na ich wykonanie oraz odznaczają się dużą prostotą stosowania. Używane są przede wszystkim do deskowań ścian.

Płyty te składają się z ramy drewnianej wykonanej z krawędziaków (przeważnie o przekroju 6×6 cm lub 5×7,5 cm) łączonych klejem wodoodpornym w narożach na czopy. Dla dodatkowego wzmocnienia naroża usztywnia się go czasem trójkątną wkładką drewnianą. Do ramy przybite są jednostronnie ostrugane deski grubości 25 mm i szerokości nie większej niż 15 cm. Deski mogą być przybijane zarówno w kierunku podłużnym jak i poprzecznym. Przeciwległe elementy deskowania ścian są zwykle ze sobą łączone ściągami z drutu (promocja 3 w 1). Aby nie niszczyć płyt przez każdorazowe wiercenie otworów, elementy te powinny mieć zawczasu wywiercone otwory. Na krawędziach ram płyt wycinane są półkoliste wgłębienia, które po dosunięciu do siebie dwóch elementów tworzą otwory dla przepuszczenia drutów wiążących. Poza tym w celu zapewnienia dokładnego ustawiania sąsiadujących płyt deskowania w jednej płaszczyźnie, w ramach płyt wywiercone są otwory, w które wstawiane są sworznie metalowe.