Konstrukcja ścienna

W grupie konstrukcji ściennych z elementów średniowymiarowych (dylowych) najczęściej stosowanymi materiałami są gips, betony lekkie i komórkowe (uprawnienia budowlane). Prefabrykaty posiadają przeważnie wysokość jednej kondygnacji, co stwarza z nich ustrój słupowy i stanowi odejście od murowania do montażu ręcznego lub częściej przy pomocy samojezdnego sprzętu (program na telefon). Ze względu na zastosowanie materiałów o niskich cechach wytrzymałościowych konstrukcje ze średniowymiarowych elementów mogą być wykorzystane do budynków jedno-, dwu- i trzykondygnacjowych, w rzadkich przypadkach cztero- i pięciokondygnacjowych (program na komputer). Małe szerokości prefabrykatów upodabniają te konstrukcje do tradycyjnych baraków drewnianych (program egzamin ustny). Angielski system Wates stosuje elementy o strukturze warstwowej z gotową fakturą zewnętrzną grubości 10 cm, montowane samojezdnym żurawiem do szkieletu rurowego, spełniającego rolę tylko montażową, tj. rozbieranego po zalaniu spoin i zespoleniu elementów.

Szwedzkie budynki systemu Erbest posiadają jako elementy ścian zewnętrznych stypizowane płyty betonowe wibrowane, o szerokości
60 cm. Są one ręcznie montowane i łączone śrubami (opinie o programie). W złącza płyt zakładane są cienkie listwy drewniane, które pęczniejąc pod wpływem wilgoci dobrze uszczelniają spoinę.
Płyty te posiadają wykończoną stronę elewacyjną, natomiast od strony wewnętrznej są w trakcie robót wykładane gotowymi płytami z ekspandowanego polistyrenu w dwustronnej okładzinie z płyt tynkowych, co zapewnia ścianom dobrą, ciągłą izolację termiczną.
Zaletą tej koncepcji konstrukcyjnej jest szybki montaż ścian zewnętrznych, ograniczający roboty wykończeniowe tylko do pomieszczeń zamkniętych, co jest szczególnie ważne w klimatach wilgotnych. Metoda ta pozwala również na użytkowanie budynków bezpośrednio po ukończeniu budowy (segregator aktów prawnych).

Łączenie elementów

Elementy ścian nośnych produkowane są z gazobetonu o grubościach 15; 17,5 i 20 cm, szerokości 50 cm oraz wysokości 250 cm. Łączenia elementów dokonuje się przez klamrowanie i zalewanie spoin rzadką zaprawą cementową.
Konstrukcje ścienne z dyli gazobetonowych są bardzo rozpowszechnione i udoskonalone w państwach skandynawskich (Dania, Szwecja), gdzie zarówno ściany zewnętrzne, jak i działowe wykonywane są z tych prefabrykatów.

Należy podkreślić, że gazobeton daje się obrabiać mechanicznie, dzięki czemu prefabrykaty dylowe z gazobetonu mogą posiadać gładkie powierzchnie i małe odchyłki wymiarowe, co z kolei pozwala na projektowanie bardzo wąskich spoin. Dlatego też przyjęto metodę łączenia tych prefabrykatów przez bezpośrednie sklejanie klejami z żywic sztucznych. Poza tym prefabrykaty gazobetonowe łączone są na gwoździe i specjalne łączniki ż tworzyw sztucznych lub blach nierdzewnych (promocja 3 w 1).