Kopuły żaglowe

Zazwyczaj kopuły obrotowe przykrywają budowle lub części budowli o rzucie poziomym w kształcie koła lub wieloboku foremnego (program uprawnienia budowlane na komputer). W tym drugim przypadku kopuła może być opisana na wieloboku lub w niego wpisana.

Kopuła żaglowa jedno- powierzchniowa (program uprawnienia budowlane na ANDROID). Kopuła opisana na wieloboku (najczęściej na kwadracie) ma podniebienie w kształcie jednej powierzchni, złożonej z części narożnych zwanych żaglami lub wróżnikami oraz części wierzchniej - czaszy. Taka kopuła nazywa się żaglową jednopowierzchniową, zaś części ściany odcięte powierzchnią kopuły dościeniami. Kopułę żaglową jednopowierzchniową nad kwadratem przedstawiamy w 3 rzutach. We wszystkich 4 ścianach są otwory przykryte lukami podpierającymi kopułę (uprawnienia budowlane).

Pachy nad żaglami są zapełnione murem lub chudym betonem.

Kopuła żaglowa z nasadzoną czaszą. Kopuła ma podniebienie utworzone z dwóch powierzchni; pierwsza powierzchnia kuli opisanej na wieloboku (najczęściej na kwadracie) składa się z narożnych żagli (wróżników), które ograniczone są z boków obciętymi przez kulę powierzchniami ścian - dościeniami, zaś z góry kołem wpisanym w płaszczyźnie poziomej przechodzącej przez najwyższe punkty dościeni. Na tym kole zbudowana jest druga powierzchnia właściwej kopuły obrotowej (program egzamin ustny). Ta kopuła z jej żaglami znana jest pod nazwą kopuły żaglowej z nasadzoną czaszą (lub kopuły bizantyjskiej).

Kopułę żaglową z nasadzoną czaszą nad kwadratem przedstawiamy w 4 rzutach. Otwory w ścianach są przykryte lukami podpierającymi. Żagle zrobione są z wysuniętych wspornikowo warstw cegieł. Pomiędzy żaglami a górną kopułą umieszczony jest gzyms, stanowiący ozdobę architektoniczną. Wezgłowie czaszy znajduje się w połowie wysokości pionowego promienia: opiera się ono przy środkach boków kwadratów na wypuszczonych wspornikowo z murów warstwach cegły, a w częściach narożnych - na pochyłym murze, opartym na żaglach (wróżnikach) i usztywnionych w pachach poprzecznymi ściankami.

Kopułę żaglową z nasadzoną czaszą nad ośmiokątem przedstawiamy w 2 rzutach. Otwory w ścianach przykryte są lukami podpierającymi. Wezgłowie kopuły mieści się w połowie wysokości pionowego promienia na wysuniętych z muru warstwach cegły. Żagle są tutaj niewielkie, wobec czego oparcie górnej kopuły jest znacznie łatwiejsze niż w przypadku poprzednim. Aby ułatwić oparcie kopuły, opłaci się nieraz przejść w górze od planu kwadratowego do ośmiokątnego. W tym celu narożnik kwadratu można przesklepić, formując sklepienie stożkowe (opinie o programie).

Kopuły z łubniem

Kopuły z łubniem formuje się przez zbudowanie walca - łubnia nad otworem w kopule, w którym umieszcza się otwory oświetleniowe. Walec z kolei może być przykryty mniejszą kopułą.

Sklepienie beczułkowe powstaje w następujący sposób: na ścianie podłużnej pomieszczenia prostokątnego lub na pionowym deskowaniu wykreślamy krzywą ced (najczęściej odcinek koła), a na ścianie poprzecznej inną krzywą afb. Następnie krzywą afb przesuwamy końcami wzdłuż krzywej ced, tworząc w ten sposób podniebienie sklepienia (segregator aktów prawnych).
Sklepienia beczułkowe zajmują po kopułach obrotowych drugie miejsce wśród konstrukcji budowlanych przeznaczonych do pokrywania przestrzeni (budynków) pod względem lekkości i najmniejszego zużycia materiałów. Nadają się one do pokrycia prostokątów o rozmaitych stosunkach wymiarów boków.

Sklepienia beczułkowe z cegły były stosowane w budownictwie od dawna, ale tylko do przykrycia niezbyt dużych pomieszczeń.

Natomiast sklepienia te do przykrycia dużych rozpiętości 28-30 m Konstrukcje te składają się z łupin o powierzchni beczułkowej, żeber podłużnych na wezgłowiach łupin, przepon oraz ściągów. Beczułki mogą być pojedyncze lub też łączyć się ze sobą na wezgłowiach.

Pod względem statycznym beczułka pracuje w kierunku podłużnym jak łuk ze ściągiem, przy czym za przekrój łuku przyjmuje się całkowity przekrój łupiny łącznie z żebrem wezgłowiowym (promocja 3 w 1).