Korozja metali

Korozja metali stosowanych do budowy żył przewodzących jak i materiałów używanych na izolację i odzież przewodów została opisana w poprzednich rozdziałach podręcznika. Należy jednak zaznaczyć, że problemy ochrony przed korozją przewodów są trudne i w wielu jeszcze przypadkach nie znalazły zadawalającego rozwiązania (program uprawnienia budowlane na komputer).

W poprzednich rozdziałach pracy powoływano się często na Polskie Normy oraz podawane w nich wymagania i zalecenia dotyczące szerokiego zakresu zagadnień: własności poszczególnych materiałów konstrukcyjnych, warunków przeprowadzania badań, własności i parametrów gotowych wyrobów, stosowanych oznaczeń, symboli itp. (program uprawnienia budowlane na ANDROID).

Bardzo często dla wyjaśnienia istoty normalizacji oraz korzyści, jakie ona przynosi społeczeństwu i poszczególnym jego jednostkom przytaczany jest przykład dowolnej żarówki, którą można wkręcać w każdą oprawkę jakiejkolwiek lampy. Bez względu na to czy żarówka ta została wyprodukowana w kraju, czy zagranicą, a także niezależnie od tego w jakiej fabryce została ona wykonana, zawsze będzie spełniała określone wymagania (uprawnienia budowlane). Jest to możliwe dzięki temu. że zarówno gwinty cokołów żarówek, jak i oprawek mają znormalizowane, czyli ujednolicone (w tym przypadku w skali międzynarodowej), wymiary. Nietrudno sobie wyobrazić trudności, dezorganizację itp. skutki, które wystąpiłyby w przypadku sytuacji przeciwnej do opisanej, czyli takiej w której np. żarówka pochodząca od producenta ,,A” nie nadawałaby się do oprawki, którą wyprodukował ,.B”, natomiast można by ją wkręcić do oprawki wytworzonej w zakładzie ,,C” (program egzamin ustny).

Procesy powstawania nowych norm

Podobnych przykładów można przytoczyć więcej i z różnych dziedzin, przykładowo z zakresu metod badania i określania odporności na korozję różnych materiałów. Brak ujednolicenia odnośnie do warunków badania (na które składają się między innymi rodzaj i stężenie czynnika agresywnego, temperatura, kształt i wielkość próbki oraz czas przebywania jej w środowisku korozyjnym), a także brak ustaleń w zakresie sposobu oceny uzyskanych wyników spowodowałyby niemożność porównywania między sobą pod tym względem różnych materiałów. Tak więc na podstawie przytoczonych tutaj przykładów, jak również całego szeregu innych, które można wymienić można dokonać oceny korzyści, jakie przynosi normalizacja pojęć, czynności i przedmiotów (opinie o programie).

Dziedzina działalności normalizacyjnej jest bardzo obszerna, a jej zakres ogólnie biorąc obejmuje takie zagadnienia jak:

1. porozumiewanie się; w tym zakresie pomocne jest znormalizowanie pojęć oraz słownictwa i symboli (np. rysunek techniczny);
2. ocenianie ilości i jakości przedmiotów (materiały, wyroby) poprzez wprowadzenie jednostek miar masy, czasu, długości, temperatury itp.;
3. wykonywanie czynności; w tym wypadku normalizacja dotyczy między innymi czynności związanych z metodami badań technicznych, z pracami technologicznymi itp.;
4. produkcja; tutaj rola normalizacji polega między innymi na ustaleniu rodzaju materiałów i wyrobów będących przedmiotem produkcji oraz ich jakości;
5. bezpieczeństwo osób i konstrukcji (urządzenia, budynki, maszyny) poprzez ustalenie przepisów dotyczących instalowania urządzeń, określania środowisk szkodliwych dla obsługi itp.;
6. organizacja (segregator aktów prawnych).

Norma jest drukowanym dokumentem techniczno-prawnym określającym w sposób jednoznaczny wymagania jakościowe, właściwości (np. rodzaj materiału) lub wymagania ilościowe (np. wymiary), którym powinien odpowiadać normalizowany przedmiot.

Procesy powstawania nowych norm lub unieważniania przestarzałych, a także nowelizacja istniejących, są regulowane i przeprowadzane zgodnie z obowiązującą procedurą normalizacyjną. W procesach tych biorą udział różnego rodzaju instytucje i zespoły specjalistów, dobierane w zależności od przedmiotu, który ma być obiektem normalizacji. Projekt powstałej normy rozsyłany jest do zaopiniowania zainteresowanym instytucjom reprezentującym przede wszystkim producenta i odbiorcę wyrobu, a także handel, transport oraz różnego rodzaju placówki naukowo-techniczne (promocja 3 w 1).