Korozyjne właściwości

Z technicznego punktu widzenia dla instalacji ciepłej wody użytkowej istotne są korozyjne właściwości rozprowadzanej wody. Pod względem tych właściwości woda sieciowa jest znacznie lepsza od wody pobieranej z sieci wodociągowych. Na podstawie wyników badań stwierdzono, że szybkość korozji stali w wodzie sieciowej jest 50-krotnie mniejsza niż w wodzie wodofiągowej. Główną przyczyną mniejszej agresywności wody sieciowej są śladowe stężenia tlenu i wolnego dwutlenku węgla oraz bardziej alkaliczny odczyn (program uprawnienia budowlane na komputer).

Porównanie wskaźników wody sieciowej oraz wody wodociągowej istotnych dla oceny korozyjności wody. Zależność szybkości korozji stali od stężenia tlenu rozpuszczonego w wodzie sieciowej. Na rysunku tym zaznaczono obszary charakterystyczne dla wody sieciowej i wody wodociągowej. Z kolei zależność stężenia C02 od odczynu (pH) wody. Na rysunku tym zaznaczono obszar wody o właściwościach korozyjnych i niekorozyjnych oraz położenie obszarów charakterystycznych dla wody sieciowej i wodociągowej (program uprawnienia budowlane na ANDROID).

Przy projektowaniu węzłów ciepłej wody użytkowej jedną z ważniejszych czynności jest dobór właściwych wielkości wymienników ciepła. Dysponując określonym rodzajem wymienników ciepła czynność tę można wykonać za pomocą odpowiednich nomogramów lub tablic mocy cieplnych tych urządzeń podawanych w prospektach lub innych materiałach pomocniczych. W wielu jednak przypadkach istnieje konieczność obliczeniowego wyznaczenia wielkości powierzchni wymiany ciepła wymienników (uprawnienia budowlane).

Z tego względu w niniejszym rozdziale podano podstawowe zależności z teorii wymiany ciepła, które umożliwią dla większości przypadków występujących w praktyce projektowej wykonanie obliczeń powierzchni grzejnych wymienników ciepła. Obliczeniową różnicę temperatury czynników można formułować w różny sposób. Może to być na przykład logarytmiczna różnica temperatury, a w pewnych warunkach można zastąpić ją, z wystarczającą na potrzeby projektowe dokładnością, średnią arytmetyczną różnicą temperatury. Natomiast dla wymienników pojemnościowo-przepływowych należy używać tak zwanej całkowej różnicy temperatury czynników (program egzamin ustny).

Koncepcja wymiennika

Koncepcja wymiennika pojemnościowo-przepływowego. W olsie powszechnego projektowania węzłów c. w. u. składających się z czterech podstawowych elementów: wymienników przepływowych, zasobników, pompy dującej oraz przewodów łączących, opracowano koncepcję wymiennika pojemnościowo-przepływowego. Wymiennik ten łączy w sobie cechy wymienników przepływowych (duża wartość współczynnika przenikania ciepła) oraz wymienników pojemnościowych - dużą akumulacyjność cieplną z samoczynnym (grawitacyjnym) ładowaniem zasobnika (opinie o programie).

Wymiennik pojemnościowo-przepływowy może równocześnie spełniać funkcję wymiennika I i II stopnia. Schematy ideowe tego typu wymienników w układzie jedno- i dwustopniowym. Wężownica wymiennika pojemnościowo-przepływowego utworzona jest z zestawu elementarnych wymienników typu „rura w rurze” zanurzonych w wodnej przestrzeni zasobnika. Czynnik grzejny (najczęściej woda sieciowa) kierowany jest do pierścieniowych przestrzeni między rurkowych poszczególnych jednostkowych wymienników ciepła (segregator aktów prawnych).

Czynnik ogrzewany - woda wodociągowa dopływa w układzie przed prądowym do rurek wewnętrznych, skąd zostaje doprowadzana do dolnej części zasobnika. Podgrzana woda odpływa króćcem umieszczonym w górnej części zasobnika. W opisywanym układzie woda przepływająca wewnętrznymi rurkami odbiera ciepło od czynnika grzejnego w warunkach konwekcji wymuszonej przy przepływie przeciwprądowym (promocja 3 w 1).

Równocześnie zachodzi dodatkowe dogrzewanie wody wypełniającej zasobnik przez ścianki rurek zewnętrznych. Przejmowanie ciepła przez wodę przepływającą przez zasobnik następuje w warunkach zbliżonych do konwekcji swobodnej w przestrzeni ograniczonej.