Kruszarka

W przypadku gdy między szczęki dostanie się kamień o wyjątkowej wytrzymałości na zgniatanie, pęka rozpora 5 lub 6, gdyż wykonane są one ze staliwa lub żeliwa o odpowiednio dobranej wytrzymałości, co zabezpiecza kruszarkę od poważniejszego uszkodzenia (program uprawnienia budowlane na komputer).
Kruszarka typu 40.17 przeznaczona jest do kruszenia materiałów średnio twardych i twardych, np. bazalt, granit, kwarc, wapień. Służy ona przede wszystkim do wstępnego kruszenia materiału. Niektóre dane katalogowe kruszarki typu 40.17 są następujące:
Wydajność przy szerokości szczeliny wylotowej od 80 do 200 mm wynosi 70-90 mVgodz, wymiary otworu załadowczego - 1000X800 m, a niezbędna moc silnika napędzającego - 70 kW (program uprawnienia budowlane na ANDROID).
Do zgniatania brył ze skał o średniej i małej wytrzymałości produkowane są w kraju kruszarki o specjalnie ukształtowanych szczękach jak np. kruszarka szczękowa - granulator typu 40.31 (o nastawnym wymiarze otworu wylotowego w granicach 3-20 mm) oraz kruszarki walcowo-szczękowe typu 40.41 o wydajności do 100 mVgodz. Wymienne części szczęki stałej i ruchomej wykonuje się ze staliwa manganowego (124-14% Mn). Przeciętny okres ich pracy wynosi 5004-600 godzin (uprawnienia budowlane).
Kruszarki stożkowe pod względem konstrukcyjnym dzielą się na kruszarki:
- z górnym zawieszeniem wału pionowego,
- z nieruchomym wałem pionowym,
- z wałem wspornikowym (program egzamin ustny).
Kadłub 9 kruszarki wykonany jest w postaci stożka, wewnątrz którego na wale osadzony jest roboczy stożek 2 z okładziną ze staliwra manganowego. Wskutek nieosicwego umieszczenia wału w tulei (kąty odchylenia osi stożka od osi kruszarki wynosi 2-4°) przy obracaniu się wału oś stożka (i wału) opisuje powierzchnię stożkową. Dzięki temu następuje kolejne zbliżanie się lub oddalanie stożka od poszczególnych punktów stożka nieruchomego w kadłubie kruszarki (opinie o programie).

Szerokość szczeliny

Szerokość tworzącej się szczeliny między stożkami można regulować przez podniesienie lub opuszczenie wału stożka. Kamień ładowany cd góry jest zgniatany i ścierany, a następnie przez szczelinę opada jako kruszywo przez koryto wyładunkowe 10. W innych typach kruszarek stożkowych geometryczna oś wału, na którym osadzony jest stożek, opisuje podczas obracania się wału powierzchnię walcową. Oba typy opisanych kruszarek stosuje się przede wszystkim do produkcji kruszywa grubego i średniego. W kruszarkach trzeciego typu dolny koniec walu osadzony jest w mimośrodowej tulei (segregator aktów prawnych). Górny koniec wału jest swobodny i na nim osadzony jest stożek roboczy o nachyleniu tworzących pod kątem 354-40° do poziomu.

Ten rodzaj kruszarek stosuje się do produkcji kruszywa średniego i drobnego. Zaletą kruszarek stożkowych jest ciągłość pracy, stąd zużycie energii do ich napędu jest 1,54-2,0 razy mniejsze w porównaniu do kruszarek szczękowych. Kruszywo uzyskuje się bardziej jednorodne, pozbawione ziarn płaskich, blaszkowatych i sopelkowatych, jak to czasami zachodzi w kruszarkach szczękowych. Kruszarki walcowe stosuje się do kruszenia materiału uzyskanego po wstępnym rozdrobnieniu. Dlatego też z kruszarek walcowych otrzymuje się materiał odpowiadający frakcjom piaskowym i częściowo żwirkom, bądź drobnym żwirom. Kruszarki walcowe mogą być o dwóch lub trzech walcach o powierzchniach gładkich, ryflowanych lub karbowanych.

Walce kruszarki wyposażone w zęby-kołki obracają się w odwrotnych kierunkach. Kruszarki walcowe przeznaczone są do produkcji kruszywa z kamienia średnio twardego i miękkiego. Jeden walec osadzony jest w łożyskach stałych, drugi zaś w łożyskach przesuwnych, naciskanych jednostronnie przez sprężyny, co zapobiega zniszczeniu kruszarki w przypadku dostania się między walce kamienia o zbyt dużej twardości. Kruszarki młotkowe (promocja 3 w 1).

. Kadłub kruszarki ma kształt walca z ukształtowanym u góry lejem zasypowym 2. Wewnętrzna powierzchnia górnej części kadłuba obłożona jest płytami falistymi 7 ze staliwa manganowego. W dolnej części mieści się ruszt 8 również ze staliwa manganowego.