Krycie pasami równoległymi
Warstwa lub dwie warstwy spodnie powinny wypełniać wszelkie nierówności podkładu, aby nie gromadziło się powietrze, które wskutek nagrzania może powodować powstawanie pęcherzy i unoszenie się papy. Warstwa wierzchniego krycia wykonana z tego samego rodzaju papy (wszystkie asfaltowe lub wszystkie smołowe) stanowi właściwą warstwę ochronną (program uprawnienia budowlane na komputer).
Podobnie jak wyżej, w przypadku pokrycia przybijanego przy naklejaniu papy stosuje się także zależnie od spadku dachu krycie pasami równoległymi do okapu, krycie krzyżowe lub pasami prostopadłymi do okapu. Krycie pasami równoległymi, stosowane przy małych spadkach z uwagi na dużą szczelność, nie jest zalecane przy większych nachyleniach dachu ze względu na znaczną płynność lepików asfaltowych w warunkach podwyższonej temperatury, powodującą usuwanie się warstw papy. Za górną granicę zastosowania tej formy krycia można przyjąć nachylenie połaci ok. 30% dla pokryć dwuwarstwowych i ok. 20% dla pokryć trzywarstwowych (program uprawnienia budowlane na ANDROID).
Przy większych pochyleniach dachu pasy układane prostopadle do okapu należy wywijać przez kalenicę. Krycie krzyżowe jest bardziej stabilne, gdy warstwa wierzchnia jest usytuowana prostopadle do okapu z wywinięciem poza kalenicę, bardziej zaś szczelne, gdy warstwę wierzchnią układa się równolegle do okapu (uprawnienia budowlane).
Dolną warstwę izolacji papowej we wszystkich rodzajach krycia przykleja się na ogół na gorąco, smarując lepikiem podłoże i jednocześnie spód odcinków nakładanej papy długości 6-8 m (program egzamin ustny). Temperatura lepiku powinna wynosić 160 - 180°C, a jego zużycie do naklejania dwu warstw papy ok. 3,8 kg/m2. Lepik zbyt zimny stygnie szybko po rozsmarowaniu, uniemożliwiając sklejenie, przegrzany zaś staje się kruchy i traci zdolności klejące.
Stosowanie odcinków papy
Stosowanie odcinków papy dłuższych niż 6-8 m może powodować, przy skurczach pokrycia w okresie eksploatacji, znaczne zmniejszenie szerokości zakładów, które powinny wynosić co najmniej 10 cm. Należy przestrzegać stosowania jednakowych typów zakładów we wszystkich warstwach i ich posmarowania lepikiem po wierzchu na szerokości pasa ok. 10 cm (opinie o programie).
Przy użyciu lepików na zimno smaruje się także podłoże i papę, z tym jednak że przyklejanie rozpoczyna się po odparowaniu rozpuszczalnika (po ok. 30 min przy wysokiej temperaturze w okresie letnim lub po ok. 2 h przy temperaturze ok. + 10″C). Nie powinno się wykonywać pokryć przy użyciu lepików na zimno, jeżeli temperatura spada poniżej 10°C. Wykonywanie pokryć na lepikach na zimno jest bardziej pracochłonne i wiąże się z potrzebą rygorystyczniejszego przestrzegania reżimów technologicznych. W pokryciach wielowarstwowych dopuszcza się niekiedy stosowanie dwu rodzajów lepików, z tym jednak zastrzeżeniem, że dolne warstwy powinny być wykonywane na lepiku na gorąco, górne zaś na lepikach na zimno (segregator aktów prawnych).
Przy pokryciach papowych szczególną uwagę należy zwracać na właściwe obrobienie dylatacji termicznych, zapobiegające ewentualnym pęknięciom pokrycia przy odkształceniach dachu. W przypadku dylatacji termicznej gładzi cementowej, wykonanej na warstwach izolacji cieplnej, wystarczy w odległościach do ok. 2 m zalać szczeliny lepikiem asfaltowym na gorąco lub wypełnić kitem asfaltowym. Przy większych odstępach szwów dylatacyjnych (np. 4 m), oprócz wypełnienia ich kitem asfaltowym, należy wykonywać przekrycie szwów paskami papy szerokości 15 cm, przyklejanymi punktowo do podłoża (promocja 3 w 1).
Przy obróbce dylatacji termicznej stropodachów dwudzielnych pasek blachy ocynkowanej układa się nad szczeliną na lepiku asfaltowym na gorąco, natomiast przykrywający pas papy, szerokości ok. 33 cm, przykleja się punktowo z jednej strony. W ten sposób warstwy papy położone nad obróbką mają swobodę odkształceń przy ruchach termicznych dachu. Konserwacja dachów krytych papą smołową.
